Antoni Pawlak (sportowiec)

Urodził się jako syn Romana Franciszka i Leokadii Grzelczak. Po ukończeniu szkoły zawodowej rozpoczął swoją przygodę ze sztangą. Jego kariera sportowa rozpoczęła się w klubie ŁKS, gdzie długie lata starał się wypracować swoje umiejętności, a następnie kontynuował ją w Orle Łódź, gdzie występował od 1970 do 1980 roku. Jego pierwszym trenerem był Jan Bochenek, który znacząco wpłynął na rozwój zawodnika.

Antoni Pawlak odniósł wiele sukcesów w swojej karierze, w tym zdobycie tytułu mistrza Polski w kategorii piórkowej w latach 1975–1977 oraz w 1979 i 1981 roku. Wyjątkowym osiągnięciem było zdobycie brązowego medalu podczas mistrzostw świata w Moskwie w 1975 roku, a także trzykrotne zdobycie brązowego medalu na mistrzostwach Europy, które miały miejsce odpowiednio w Moskwie (1975), Belgradzie (1980) i Lublanie (1982).

W znacznie ważniejszych zawodach, jakimi były igrzyska olimpijskie, Antoni Pawlak w Montrealu wystartował w wadze piórkowej, niestety nie zaliczając żadnej próby w podrzucie, co zakończyło jego udział w tych zawodach bez sukcesu. Na igrzyskach, które odbyły się w Moskwie, zajął 4. miejsce, co również świadczyło o jego wysokich umiejętnościach.