ŁKS Łódź

---

Historia w zarysie

Powstanie klubu

Łódzki Klub Sportowy, znany szerzej jako ŁKS, to wielosekcyjny klub, który powstał w roku 1908. Inicjatorami jego utworzenia byli Henryk Lubawski, Arnold Heiman oraz Jerzy Hirszberg. 26 lipca 1909 roku Feliks Markus Wasserzug i Arnold Fabianow Heiman złożyli wniosek o rejestrację klubu do Gubernatora Piotrkowskiego, a formalnie zaistniał on 6 sierpnia, kiedy wpisano go do rejestru towarzystw i związków sportowych guberni piotrkowskiej.

Pierwszą sekcją, która rozpoczęła działalność w ŁKS, była piłka nożna. Z czasem do klubu dołączyły również sekcje lekkoatletyczna oraz tenis ziemny. W końcu lat 20. XX wieku pojawiła się sekcja hokeja na lodzie oraz grupy zajmujące się grami zespołowymi, takich jak koszykówka, siatkówka czy hazena. Na przestrzeni lat ŁKS rozwijał się również w kierunku innych dyscyplin, takich jak boks, kolarstwo czy pływanie.

Prekursorzy i założyciele

Klub odegrał znaczącą rolę w rozwoju fizycznym mieszkańców Łodzi, a także w działaniach na rzecz wychowania patriotycznego oraz zachowania kultury i tożsamości narodowej w początkowych latach XX wieku. Już dwa lata po swoim powstaniu, ŁKS został jednym z założycieli Łódzkiej Piłkarskiej Ligi Sportowej (Lodzer Fussball Verband) i zdobył pierwsze futbolowe mistrzostwa miasta w 1912 oraz 1913 roku. Kluczowym momentem było również współtworzenie Polskiej Ligi Piłki Nożnej w 1927 roku, w której to ŁKS rozegrał pierwszy w historii ligowy mecz w Polsce.

W dwudziestoleciu międzywojennym ŁKS odniósł liczne sukcesy w rozgrywkach drużynowych, dominując w latach 1929–1933 w niemal wszystkich ligach w okręgu łódzkim. Hazenistki klubu zdobyły mistrzostwo Polski trzy razy, siatkarze – dwa razy, a piłkarze ręczni triumfowali jednocześnie w swoich rozgrywkach. Warto także zauważyć, że klub reprezentował największą liczbę zawodników z Łodzi na igrzyskach olimpijskich w tym okresie (6 na 17).

Równolegle, klub uzyskał tereny pod budowę kompleksu sportowego, w ramach którego powstał stadion z bieżnią lekkoatletyczną, a także korty tenisowe, basen pływacki, strzelnica oraz lodowisko.

Jubileusz piętnastolecia istnienia klubu miał miejsce 15 sierpnia 1924 roku.

Okres PRL

Po zakończeniu II wojny światowej w 1945 roku, ŁKS wznowił swoją działalność, przywracając większość sekcji przedwojennych oraz uruchamiając nowe, takie jak podnoszenie ciężarów, gimnastyka sportowa i artystyczna, szachy oraz zapasy. W wyniku reorganizacji sportu w 1949 roku, klub zmienił nazwę, dodając nowy człon „Włókniarz” i zmieniając barwy klubowe z biało-czerwonych na zielone, jednak w 1956 roku powrócono do tradycyjnych kolorów.

W 1953 roku koszykarze sięgnęli po swoje jedyne w historii mistrzostwo Polski. Pięć lat później, tytuł najlepszej drużyny kraju zdobyli również piłkarze. W 1967 roku złote medale wywalczyły koszykarki, które stały się potęgą w swoim sporcie, zdobywając łącznie 7 tytułów mistrzowskich. Również siatkarki w 1983 roku zdobyły mistrzostwo, podobnie jak zawodnicy innych sportów, a lekkoatleci oraz hokeiści wyróżniali się na międzynarodowych arena, szczególnie na igrzyskach olimpijskich.

Dzięki tym sukcesom, klub zyskał na znaczeniu, a w latach 1968-1971 zrealizowano gruntowną modernizację stadionu. Wybudowano nową trybunę oraz halę sportową, która mogła pomieścić ok. 1 tys. widzów, co przyczyniło się do rozwoju halowych sekcji klubu. Zainstalowane sztuczne oświetlenie sprawiło, że stadion stał się jednym z nielicznych w kraju, posiadających taką instalację.

Obchody 75-lecia klubu miały miejsce w 1983 roku.

Przełom XX i XXI wieku

Okres końca XX wieku przyniósł wiele trudności finansowo-organizacyjnych. W 1991 roku sekcja hokejowa zakończyła działalność, a dwa lata później, po spadku z ekstraklasy, siatkarki zostały wycofane z rozgrywek. Koszykarki, mimo dwóch tytułów mistrzowskich w 1995 i 1997 roku, również rozpadły się z powodu braku funduszy, a piłkarze w 2013 roku rozpoczęli zmagania ligowe w IV lidze, co było najniższym poziomem w historii klubu.

Rok 2014 był przełomowy, bowiem piłkarze, koszykarze oraz siatkarki uzyskali awans do wyższych lig. W latach 2017–2019 piłkarze zdołali awansować aż do ekstraklasy, a siatkarki, wracając do ekstraklasy po 23 latach w 2016, zdobyły wicemistrzostwo w 2018 roku, a w 2019 po raz drugi sięgnęły po tytuł mistrzyń Polski.

Klubowy herb

Jednym z najważniejszych symboli, które od zawsze towarzyszą Łódzkiemu Klubowi Sportowemu, jest tzw. Przeplatanka, która miała swoje początki już na samym początku istnienia klubu.

Kolejnym bardzo rozpoznawalnym znakiem, który identyfikuje ten klub, jest biało-czerwono-biała chorągiewka, na której znajduje się napis łódzkiego klubu – litery ŁKS.

Obydwa wspomniane znaki przez pewien czas były we władaniu komornika, co wpłynęło na ich dostępność.

W wyniku tej sytuacji, niektóre sekcje klubu poszukiwały alternatywnych rozwiązań i korzystały z tymczasowego logo, które przedstawiało biało-czerwono-białą tarczę z napisem ŁKS oraz datą powstania klubu, która to przypada na rok 1908.

W 2012 roku akcjonariuszom klubu udało się jednak odzyskać utracone symbole, przywracając je z powrotem do klubu.

Barwy

Historia barw ŁKS Łódź jest fascynująca i wielowymiarowa. Klub, który powstał w trudnych czasach, przybrał swoje pierwsze barwy w odcieniach czarno-białych. Te kolory symbolizowały początki istnienia klubu, a ich znaczenie jest głęboko osadzone w tożsamości drużyny.

W późniejszym okresie, na skutek wpływów kulturowych oraz politycznych, barwy klubu uległy zmianie na czerwone. Był to czas dwudziestolecia międzywojennego, kiedy klub zyskiwał popularność i zdobijał uznanie wśród kibiców.

W latach 50. XX wieku, w związku z reorganizacją sportu w Polsce, barwy klubu przybrały kolor zielony. Ten okres był przełomowy dla wielu drużyn sportowych, w tym także dla ŁKS-u, który wprowadził te nowe kolory w związku z ówczesnymi trendami w polskim sporcie.

Dziś, obecne barwy to biało-czerwono-białe, które na nowo odzwierciedlają ducha klubu i są symbolem jego współczesnych aspiracji oraz odniesień do tradycji.

Historyczne nazwy

Klub piłkarski, który znamy dzisiaj jako ŁKS, miał na przestrzeni lat kilka nazw, które odzwierciedlają jego bogatą historię oraz ewolucję na polskiej scenie sportowej. Oto kluczowe zmiany w nazwach tego klubu:

• 1908 – Łodzianka,
• 1908 – Łódzki Klub Sportowy,
• 13.03.1949 – ŁKS Włókniarz (fuzja z Dziewiarskim Klubem Sportowym oraz Stowarzyszeniem Sportowym Włókniarz),
• 1956 – powrót do nazwy ŁKS.

Lokale klubowe

Historia klubów i siedzib ŁKS Łódź jest niezwykle bogata i pełna zmian. W latach 1910–1914 klub miał swoją siedzibę przy ul. Szkolnej 23 (obecnie ul. Mielczarskiego). W kolejnych latach lokalizacje zmieniały się. W 1918–1919 roku klub mieścił się przy al. Kościuszki 12, a w 1920–1923 roku przeniósł się na ul. Piotrkowską 92.

Rok 1924 to kolejna zmiana, siedziba została ulokowana na ul. Wólczańskiej 140. Następnie, w latach 1927–1930, klub powrócił na ul. Piotrkowską 108, kontynuując to miejsce aż do 1934–1936 roku, gdzie przebywał przy ul. Piotrkowskiej 171.

Rok 1937–1938 przynosi kolejny adres – ul. Piotrkowska 112, a w 1939 roku klub zmienił lokalizację na ul. Pierackiego 5 (dzisiaj ul. Roosevelta). Po II wojnie światowej, w latach 1945–1946, znowu znalazł się przy ul. Kościuszki 93, a w 1947–1949 roku przy ul. Piotrkowskiej 67.

W kolejnych latach zmiany siedzib powtarzały się. 1949–1952 to czas przy ul. Piotrkowskiej 272, a w 1953–1954 roku wynajmowano ul. Łąkową 21. W latach 1955–1962 również ul. Zakątna 72 była miejscem spotkań klubu.

Na początku lat 80. XX wieku nowym domem ŁKS stała się aleja Unii Lubelskiej 2. Pod koniec 2013 roku, na skutek planowanej budowy nowego stadionu, kluczowe lokalizacje przestały być dostępne i władze klubu oraz sekcji musiały się z nich wyprowadzić.

Obiekty sportowe

Początki obiektów sportowych związanych z Łódzkim Klubem Sportowym sięgają ulicy Dzielnej 47, gdzie w pierwszych latach działalności klubu mogli się odbywać różne aktywności sportowe. Współcześnie tę lokalizację znamy jako Narutowicza. Następnie, w latach 1912–1922, klub przeniósł swoje działania na teren przy ul. Srebrzyńskiej 37/39, a w końcu osiedlił się na obecnym terenie Parku Sportowego, ulokowanym przy al. Unii Lubelskiej 2.

Obiekty ŁKS

• Stadion Miejski Łódzkiego Klubu Sportowego – jest to główny obiekt sportowy użytkowany przez piłkarzy klubu,
• Łódź Sport Arena im. Józefa Żylińskiego – służy siatkarkom, dostarczając im niezbędnych warunków do treningów i meczów.

Pozostałe obiekty, z których korzystali sportowcy klubu

• hala przy ul. Jerzego – dawniej wykorzystywana do boksu oraz tenisa,
• hala przy ul. Zakątnej (aktualnie ul. Pogonowskiego) – miejsce, gdzie trenowali zapaśnicy, ciężarowcy oraz siatkarki,
• boisko przy ul. Ogrodowej – niegdyś wykorzystywane jako boisko treningowe; obecnie to już jedynie pusty plac,
• Pałac Sportowy – pomieszczenie, z którego hokeiści ŁKS korzystali w latach 1957–1991, a współcześnie jest to miejsce meczów dla koszykarek i siatkarek,
• Atlas Arena – w sezonie 2011/2012 z tego obiektu mieli okazję korzystać koszykarze występujący w ekstraklasie.

Mistrzowie Polski w barwach ŁKS

W 1923 rokuStefan Kostrzewski osiągnął historyczny sukces, zdobywając pierwsze mistrzostwo Polski dla Łódzkiego Klubu Sportowego w dziedzinie lekkoatletyki, a konkretnie w biegu na 5000 metrów.

Wśród laureatów tytułów mistrza Polski w barwach ŁKS znajduje się również Dominika Misterska-Zasowska, utalentowana sztangistka, która w 2001 roku zdobyła złoty medal w kategorii do 63 kg. Jej osiągnięcie zwieńczyło długą listę sukcesów, które klub może się poszczycić.

Klub sportowy zrzeszał przez lata wielu indywidualnych mistrzów Polski, jednak to lekkoatleci odnotowali najwięcej sukcesów. Artur Partyka oraz Maria Kwaśniewska to dwie ikony, które zdobyły w sumie 25 złotych medali mistrzostw Polski, stając się rekordzistami klubu. Partyka specializował się w skoku wzwyż, natomiast Kwaśniewska była znakomita w rzucie oszczepem, trójboju, pięcioboju oraz skoku w dal.

Oprócz wymienionej dwójki, wielu innych sportowców także przyczyniło się do bogatej tradycji klubu. Do multimedalistów należy Tomasz Busse, zapaśnik z 7 tytułami mistrza oraz Jerzy Bek, kolarz, który zdobył 6 tytułów mistrzowskich. Ich osiągnięcia wskazują na długotrwałą i owocną historię klubu w polskim sporcie.

Ogółem drużynowych mistrzostw Polski

Klub ŁKS Łódź może poszczycić się licznymi sukcesami w różnych dyscyplinach sportowych.

• piłka nożna: 1958, 1998,
• koszykówka żeńska: 1967, 1972, 1973, 1974, 1982, 1983, 1986, 1987, 1995, 1997,
• koszykówka męska: 1953,
• siatkówka męska: 1931, 1932,
• siatkówka żeńska: 1983, 2019, 2023,
• piłka ręczna męska: 1939,
• hazena żeńska: 1929, 1932, 1933,
• boks: 1947, 1948.

Każda z tych dyscyplin wnosi coś wyjątkowego do historii klubu i ukazuje jego wszechstronność.

Olimpijczycy

W historii igrzysk olimpijskich zarówno letnich, jak i zimowych, ŁKS Łódź ma na swoim koncie 23 reprezentantów. Z tej grupy, pięciu sportowców zdobyło medale olimpijskie. Jako pierwsza, ten zaszczyt przypadł Marii Kwaśniewskiej, lekkoatletce, która w 1936 roku zdobyła brązowy medal w rzucie oszczepem. Wyróżniającym się przedstawicielem tego klubu jest także Artur Partyka, skoczek wzwyż, jako najbardziej utytułowany, który przywiózł dwa medale z igrzysk olimpijskich w latach 1992 oraz 1996. Najliczniejsza reprezentacja łódzkich olimpijczyków pochodzi z drużyny hokejowej, która łącznie liczyła 7 zawodników.

Wśród hokeistów był Jerzy Potz, który wystartował w aż czterech olimpiadach. Oto szczegółowa lista olimpijczyków z ŁKS:

• Jerzy Potz – hokeista; 4 starty (1972, 1976, 1980, 1988),
• Artur Partyka – lekkoatleta; 3 starty (1988, 1992, 1996),
• Jan Stopczyk – hokeista; 2 starty (1984, 1988),
• Walery Kosyl – hokeista; 2 starty (1972, 1976),
• Wawrzyniec Cyl – piłkarz; 1 start (1924),
• Alfred Reul – kolarz; 1 start (1928),
• Genowefa Kobielska – lekkoatletka; 1 start (1928),
• Władysław Król – hokeista; 1 start (1936),
• Antoni Gałecki – hokeista; 1 start (1936),
• Maria Kwaśniewska – lekkoatletka; 1 start (1936),
• Roman Kantor – szermierz; 1 start (1936),
• Henryk Szczepański – piłkarz; 1 start (1960),
• Teresa Wieczorek – lekkoatletka; 1 start (1960),
• Lucyna Krawcewicz – lekkoatletka; 1 start (1968),
• Krzysztof Białynicki – hokeista; 1 start (1972),
• Adam Kopczyński – hokeista; 1 start (1972),
• Kazimierz Maranda – lekkoatleta; 1 start (1972),
• Jan Tomaszewski – piłkarz; 1 start (1976),
• Leszek Kokoszka – hokeista; 1 start (1980),
• Tomasz Busse – zapaśnik; 1 start (1980),
• Elżbieta Stachurska – lekkoatletka; 1 start (1980),
• Mirosław Żerkowski – lekkoatleta; 1 start (1980),
• Tomasz Wieszczycki – piłkarz; 1 start (1992),
• Roberta Ratzke – siatkarka; 1 start (2020).

Dotychczasowi prezesi klubu

W historii Łódzkiego Klubu Sportowego, do roku 2014, 28 osób zajmowało stanowisko prezesa. Spośród nich najczęściej tę funkcję pełnili Heliodor Konopka i Zygmunt Kaźmierczak, obaj po trzy kadencje. Należy zauważyć, że najdłużej urzędował Heliodor Konopka, co jest godne podkreślenia.

Warto także wspomnieć, iż kilku z prezesów, takich jak Józef Wolczyński oraz Zbigniew Antoszewski, angażowało się w politykę, pełniąc odpowiednio funkcje ministra oraz senatora. Z kolei Eugeniusz Chilarski posiadał stopień pułkownika w Wojsku Polskim, co podkreśla różnorodność życiorysów osób na czołowych stanowiskach klubu.

Wielu prezesów klubu to jego byli sportowcy, co pokazuje silne powiązanie sportowej kariery z kierowaniem organizacją. Wśród tych osobistości można wymienić Heliodora Konopkę (piłkarz), Szczepana Miłosza (piłkarza i hokeistę) oraz Zdzisława Kwapisza (koszykarza).

• 1909 Ryszard Winter,
• 1910–1923 Wacław Taubwurcel,
• 1923–1925 Julian Woźniak,
• 1925–1929 Heliodor Konopka,
• 1929–1934 Eugeniusz Chilarski,
• 1934–1939 Józef Wolczyński,
• 1945–1946 Kazimierz Mijal,
• 1946–1949 Heliodor Konopka,
• 1949–1951 Marian Dąbrowski,
• 1951–1952 Zygmunt Kaźmierczak,
• 1952–1953 Stefan Chrapkiewicz,
• 1953–1955 Zygmunt Kaźmierczak,
• 1955 Zenon Saganowski,
• 1955–1957 Eugeniusz Krupiński,
• 1957–1960 Heliodor Konopka,
• 1960–1962 Zygmunt Kaźmierczak,
• 1962–1966 Stefan Nowak,
• 1966–1970 Henryk Adamski,
• 1970 Zbigniew Balawajdar,
• 1970–1972 Bolesław Kopacki,
• 1972–1973 Kazimierz Lipczyk,
• 1973–1974 Wacław Zatke,
• 1974–1976 Mirosław Jędzejczak,
• 1976–1979 Jan Morawiec,
• 1979–1984 Stanisław Olek,
• 1984–1989 Zdzisław Kwapisz,
• 1989–1993 Ireneusz Mintus,
• 1993–1994 Mirosław Pękacki (p.o.),
• 1994–1995 Janusz Michaluk,
• 1995 Szczepan Miłosz (p.o.),
• 1996–1999 Mirosław Pękacki,
• 1999–2000 Zbigniew Antoszewski,
• 2000–2009 Roman Stępień,
• 2009–2013 Mirosław Wróblewski,
• 2013-2016 Łukasz Bielawski,
• od 2016 Tomasz Salski.

Honorowi Członkowie ŁKS

Na liście Honorowych Członków ŁKS można znaleźć 51 znanych nazwisk. Jej korzenie sięgają roku 1912, gdy do grona zaszczytnych członków dołączyli: Maurycy Hertz oraz dwaj brytyjscy przedstawiciele, James Gallaway i Thomas Horrocks. To właśnie dzięki ich staraniom oraz wsparciu w powstaniu pierwszego, historycznego boiska przy ul. Srebrzyńskiej 37/39, ŁKS zyskał możliwość rozwoju.

Ostatnią osobą, która została uhonorowana tym tytułem, jest Jan Sobieski (2004), będący nie tylko legendarnym szewcem, lecz także wieloletnim kierownikiem grup młodzieżowych funkcjonujących w klubie. W gronie tym znajdziemy również wiele innych wybitnych postaci, takich jak m.in. Henryk Lubawski i Zenon Sienkiewicz, którzy byli jednymi z założycieli klubu.

Wśród honorowych członków na uwagę zasługuje także Heliodor Konopka, długoletni prezes klubu, a także Władysław Król i Józef Żyliński, znani jako legendarni trenerzy zespołu. Maria Kwaśniewska, będąca pierwszą medalistką olimpijską w historii ŁKS, również czyni to grono jeszcze bardziej wyjątkowym. Nie można zapomnieć o byłym prymasie Polski, Józefie Glempie, który również został wyróżniony tym tytułem.

Piłka nożna

ŁKS Łódź to klub piłkarski z bogatą historią i tradycją, który zasłynął przez swoje osiągnięcia w Polsce. Zachęcamy do zapoznania się z artykułem dostępnym pod linkiem ŁKS Łódź (piłka nożna), aby zgłębić wszystkie istotne informacje na ten temat.

W ciągu swojej działalności, klub zdobył wiele znaczących trofeów. W szczególności wyróżniają się następujące osiągnięcia:

• mistrzostwo Polski: 1958, 1998,
• Puchar Polski: 1957,
• 3x mistrzostwo Polski do lat 19: 1962, 1983, 1999,
• 2x mistrzostwo Polski do lat 17: 1994, 1999.

Warto również zwrócić uwagę na związane z klubem kategorie, które obejmują m.in. piłkarzy oraz trenerów ŁKS Łódź, co ukazuje szeroką działalność i znaczenie klubu w polskim środowisku sportowym.

Hokej na lodzie

Warto zwrócić uwagę na historię hokeja na lodzie w ŁKS Łódź, która mimo upływu lat, pozostaje fascynującą częścią sportowego dziedzictwa klubu. W przeszłości sekcja ta odnosiła liczne sukcesy, a aktualnie nie funkcjonuje.

Wśród osiągnięć zespołu można wymienić:

• wicemistrzostwo Polski – 1 raz: 1946,
• brązowy medal mistrzostw Polski – 5 razy: 1947, 1959, 1971, 1979, 1980.

Kategorie związane z tym tematem to hokeiści oraz trenerzy hokeistów, którzy mieli wpływ na rozwój tego sportu w Łódzi. Chociaż sekcja hokejowa już nie istnieje, jej dorobek pozostaje w pamięci lokalnych kibiców.

Koszykówka

ŁKS Łódź to klub, który zdobył uznanie w polskim świecie koszykówki, zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet. Pragniemy zwrócić uwagę na osiągnięcia obu sekcji, które przyczyniły się do rozwoju tej dyscypliny w regionie oraz kraju.

Sekcja męska

Sekcja męska ŁKS Łódź ma na swoim koncie znaczące osiągnięcie, jakim jest zdobycie mistrzostwa Polski w 1953 roku. To wydarzenie było kamieniem milowym w historii klubu, który zyskał uznanie dzięki wyjątkowym zawodnikom i ich determinacji na boisku.

W kontekście tej sekcji, warto również wspomnieć o zawodnikach, którzy przyczynili się do sukcesów klubu. Zainteresowanych odsyłamy do kategorii Koszykarze ŁKS Łódź, gdzie można znaleźć więcej informacji o poszczególnych graczach oraz ich osiągnięciach w barwach klubu. Ponadto, w kategorii Trenerzy koszykarzy ŁKS Łódź zamieszczone są biografie osób, które miały wpływ na rozwój i strategię drużyny.

Sekcja żeńska

ŁKS Łódź może poszczycić się również imponującymi sukcesami sekcji żeńskiej, która zdobyła mistrzostwo Polski aż dziewięć razy. Listę tych triumfów zamykają lata: 1967, 1972, 1973, 1974, 1982, 1983, 1986, 1995 oraz 1997. Każde z tych mistrzostw to dowód na nieustające dążenie do doskonałości i zaangażowanie zawodniczek.

Osobom zainteresowanym historią sekcji żeńskiej polecamy zajrzenie do kategorii Koszykarki ŁKS Łódź, gdzie można znaleźć więcej informacji na temat wybitnych zawodniczek, które wniosły własny wkład w sukcesy klubu. Nie można również pominąć kategorii Trenerzy koszykarzy ŁKS Łódź, która prezentuje sylwetki osób odpowiedzialnych za rozwój tej sekcji i przygotowanie zespołu do rywalizacji na najwyższym poziomie.

Siatkówka

Sekcja żeńska

W kontekście sekcji żeńskiej ŁKS Łódź, warto zwrócić uwagę na znaczące osiągnięcia drużyny. W historii klubu wyróżniają się takie sukcesy jak mistrzostwo Polski w latach 1983, 2019 i 2023. Z kolei wicemistrzostwo zdobyta w latach 1982, 1986 oraz 2018 również zasługuje na szczególne uznanie. Ponadto zespół może poszczycić się brązowymi medalami mistrzostw Polski z lat: 1985, 1987, 1989, 2020, 2021 oraz 2022.

Więcej informacji można znaleźć w artykule: ŁKS Łódź (piłka siatkowa kobiet).

Sekcja męska

W przypadku sekcji męskiej, jej działalność miała miejsce w latach 1929-1948. To właśnie w 1929 roku nastąpiło wyodrębnienie sekcji gier sportowych, takich jak hazeny, koszykówka oraz siatkówka, co miało miejsce z inicjatywy Klaudiusza Lityńskiego. W krótkim czasie, bo już w 1931 roku drużyna zdobyła mistrzostwo Polski, które powtórzyło się także w roku 1932.

Po przerwie, sekcja została reaktywowana w 1945 roku przez Eugeniusza Zemełko, jednak działalność męskiej sekcji siatkowej ostatecznie zakończyła się w 1948 roku, co stanowi przykład przerwanego rozwoju tego sportu w ramach klubu ŁKS.

W ciągu swojej działalności, sekcja męska również odniosła sukcesy, w tym mistrzostwo Polski w 1931 i 1932 roku, a także zdobyła Puchar Polski w 1932 roku.

Boks

W ramach prezentacji informacji na temat sekcji bokserskiej ŁKS Łódź, należy odnotować, że zna ją osobny artykuł poświęcony tym osiągnięciom. W kontekście boksu, sekcja ta może pochwalić się bogatą historią oraz licznymi sukcesami. Związana z nią kategoria to: Bokserzy ŁKS Łódź.

Wśród kluczowych osiągnięć zespołu warto wymienić:

• drużynowe mistrzostwo Polski zdobyte w latach 1947 oraz 1948,
• 6 złotych medali, 8 srebrnych oraz 5 brązowych z indywidualnych mistrzostw Polski.

Obecnie sekcja bokserska funkcjonuje jako amatorska, skupiając się na rozwijaniu talentów oraz promowaniu zdrowego stylu życia poprzez sport.

Lekkoatletyka

Historia sekcji lekkoatletyki ŁKS Łódź jest bogata i pełna osiągnięć. W 1910 roku, Henryk Lubawski triumfował w biegu na 100 m oraz 400 m, zdobywając pierwsze złote medale podczas mistrzostw Łodzi w lekkiej atletyce. Zaledwie kilka lat później, w 1913 roku, Józef Filipiński ustanowił rekord Królestwa Polskiego na dystansie 100 m, uzyskując czas 11,2 s.

Rok 1923 był znaczący, ponieważ Stefan Kostrzewski zwyciężył w biegu na 5 km i tym samym stał się pierwszym mistrzem Polski w historii klubu. W 1928 roku Genowefa Kobielska osiągnęła 8. pozycję w rzucie dyskiem podczas Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie, co było wielkim sukcesem dla polskiej lekkoatletyki.

Rok 1936 przyniósł kolejne powody do dumy, gdy Maria Kwaśniewska sięgnęła po brązowy medal w rzucie oszczepem na Igrzyskach w Berlinie. Następnie w 1960 roku Teresa Wieczorek zdobyła medal brązowy w sztafecie 4×100 m podczas Igrzysk w Rzymie, umacniając pozycję ŁKS na międzynarodowej arenie lekkoatletycznej.

W historii klubu ważnym punktem stał się również rok 1988, kiedy to Artur Partyka triumfował na mistrzostwach świata juniorów w skoku wzwyż, odbywających się w Sudbury. Artur Partyka zdobył też brązowy medal w skoku wzwyż podczas Igrzysk w Barcelonie w 1992 oraz srebro na Igrzyskach w Atlancie w 1996 roku. W 1998 roku, wygrywając zawody w Budapeszcie, stał się Mistrzem Europy.

Obecnie, sekcja lekkoatletyki ŁKS Łódź koncentruje się na budowaniu przyszłych talentów i skupia swoje działania na grupach młodzieżowych, mając na celu kontynuowanie tradycji sukcesów w tej dyscyplinie sportu. Zawodnicy są dla klubu niezwykle ważni, co podkreśla fakt, że z tym tematem związana jest kategoria: Lekkoatleci ŁKS Łódź.

Pozostałe sekcje

Łódzki Klub Sportowy posiada bogatą historię różnych sekcji sportowych, z wieloma osiągnięciami sięgającymi początków XX wieku. Kluczowym momentem była budowa kortów do tenisa ziemnego w 1913 roku, która miała miejsce przy stadionie przy ul. Srebrzyńskiej. Na początku 1914 roku, sekcja tenisa ziemnego powstała z inicjatywy Karola Lewińskiego, stając się jedną z najstarszych w klubie.

Rok 1927 był czasem odrodzenia sekcji, które miało miejsce pod przewodnictwem Zygmunta Krachulca. W 1930 roku karierę swoje rozpoczęła Helena Pajchlowa. Po II wojnie światowej, w 1946 roku, na arenie krajowej na czoło wysunął się Józef Hebda, który triumfował w finale mistrzostw Polski, pokonując innego zawodnika z ŁKS, Władysława Skoneckiego.

W 1952 roku, na kortach ŁKS odbyły się mistrzostwa Polski, a w 1954 roku młoda Marysia Dowborówna zdobyła tytuł mistrzyni Polski juniorek. W 1962 roku Maria Dowbór-Lewandowska wywalczyła złoty medal w deblu oraz srebro w singlu. Następnie w 1980 roku tenisiści ŁKS zajęli pierwsze miejsce w okręgu, jednak nie udało im się awansować do II Ligi.

W sekcji zapasów, która powstała w 1945 roku, wyróżniał się Józef Kulesza – zdobywca mistrzostwa Polski seniorów w wadze lekkiej w 1946 roku. W kolejnych latach, Czesław Gliński stał się dominującą postacią, zdobywając wiele tytułów mistrza Polski. Tomasz Busse odnotował znakomity sukces w 1975 roku, zdobywając brązowy medal na mistrzostwach świata juniorów, a rok później został mistrzem Europy juniorów. W sumie, Tomasz Busse zdobył siedem tytułów mistrza Polski.

W 1983 roku Zbigniew Gontarek wywalczył kolejne mistrzostwo Polski, a sekcja dzisiaj gromadzi około 25 zawodników, ze szczególnym uwzględnieniem grup młodzieżowych.

Rugby miało swoją premierę w ŁKS w 1926 roku, chociaż sekcja istniała tylko przez krótki czas. W 2006 roku nastąpiła jej reaktywacja i od tego momentu klub rozpoczął starania o odbudowę tej dyscypliny sportu.

Podnoszenie ciężarów powstało z sekcji zapaśniczej w 1953 roku. Zenon Słowiński, będący jednym z czołowych zawodników tej grupy, zdobył wiele złotych medali mistrzostw Polski. Mimo że w 1980 roku klub zrezygnował z występów ligowych na rzecz skupienia się na szkoleniu młodzieży, już w 1994 roku Danuta Ciupa została mistrzynią Polski seniorek. Dominika Misterska zasłynęła zdobyciem mistrzostwa Europy juniorek, a także przyniosła klubowi srebrny medal na mistrzostwach świata.

Co więcej, sekcja brydża sportowego powstała w 1962 roku, a jej zawodnicy zdobyli Puchar Polski w 1973 roku. Pomimo zakończenia działalności w 1990 roku, sekcja powróciła do życia w 2002 roku, a jej członkowie obecnie współzawodniczą w trzeciej lidze centralnej.

ŁKS Łódź to zatem klub, który przez lata rozwijał różnorodne sekcje, pozwalając zawodnikom na zdobywanie szczytów w swoich dyscyplinach sportowych.

Sekcje nieistniejące

Historia różnych sekcji sportowych, które przestały istnieć w ŁKS, jest niezwykle różnorodna i fascynująca. W przypadku sekcji motorowej, jej historia sięga 1934 roku, kiedy to powstała z myślą o organizowaniu wycieczek turystycznych oraz rajdów. W 1946 roku sekcja została reaktywowana pod kierownictwem Czesława Fijałkowskiego, a w krótkim czasie przyciągnęła ponad 300 członków, stając się najliczniejszą w ŁKS. Jednak pewne zawirowania sprawiły, że sekcija została przeniesiona w 1954 roku do Zakładów im. Marchlewskiego, by w 1969 roku ostatecznie zniknąć z mapy klubu.

W kontekście sportów drużynowych, sekcja piłki ręcznej zostało wydzielona z sekcji lekkoatletycznej dzięki inicjatywie Klaudiusza Lityńskiego w 1929 roku. Wspaniałe osiągnięcia, takie jak mistrzostwa Polski zdobyte przez hazenistki w 1929 roku oraz mistrzostwo mężskiej drużyny w 1939 roku, przyczyniły się do znacznego rozwoju tej sekcji. Niestety, w 1960 roku podjęto decyzję o jej likwidacji, co zakończyło pewien rozdział w historii klubu. Sekcja żeńska miała swój krótki powrót w 1963 roku, lecz i ona została rozwiązana w 1969 roku.

Nie można również zapomnieć o sekcji tenisa stołowego, która rozpoczęła swoją działalność w 1924 roku. Już w 1926 roku ŁKS zagrał swój pierwszy mecz przeciwko Makabi Warszawa. Sekcja ta osiągała dużo sukcesów, jednak w 1978 roku zakończyła swoją działalność z powodu braku sali do treningów. Wiele z tych osiągnięć, jak wicemistrzostwa i mistrzostwa Polski, zapisało się w pamięci klubu.

Jednym z bardziej renomowanych sportów był również szach, którego początki sięgają 1947 roku. W skład pierwszej drużyny weszli utalentowani zawodnicy, a wśród nich dr Róża Hermanowa, która zdobyła wiele przynajmniej lokalnych tytułów. Jednakże w latach 60-tych sekcja zaczęła przeżywać kryzys, co zakończyło się w 1978 roku.

Jeżeli chodzi o inne sekcje, takie jak kolarstwo, ta również miała swoje świetne momenty. Została założona w 1925 roku, a uczestnictwo Alfreda Reula w IX Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku, pozostaje jednym z najważniejszych osiągnięć. W kolejnych latach kolarze ŁKS zdobywali tytuły mistrzowskie, lecz sekcja została ostatecznie rozwiązana w 1976 roku.

Na koniec warto wspomnieć o piłce wodnej i innych sekcjach, takich jak szermierka, strzelectwo czy gimnastyka, które miały swoje miejsce w klubie, jednak ich działalność zakończyła się głównie w okresie międzywojennym oraz po II wojnie światowej. Świadczą o tym liczne osiągnięcia, które nie tłumaczą jednak całkowicie ich zniknięcia z ŁKS. Jerzy Bek oraz Tadeusz Gabrych to jedni z wielu sportowców, którzy wpłynęli na historię tych sekcji.

Kibice

Wczoraj i dziś

Łódzki Klub Sportowy, znany powszechnie jako ŁKS, został założony w 1908 roku i stał się pionierem piłki nożnej w Łodzi. Początkowo cieszył się ogromnym zainteresowaniem wśród lokalnej społeczności, zwłaszcza wśród młodzieży zainteresowanej sportem. W 1932 roku klub odniósł znaczące osiągnięcie, zdobywając tytuł w plebiscycie „Przeglądu Sportowego”, w którym wyróżniono go za największą frekwencję kibiców na meczach I ligi, obecnej ekstraklasie. Za to osiągnięcie ŁKS otrzymał zegar świetlny od renomowanej firmy Omega.

Wielką rolę w historii klubu odegrali kibice, którzy przez wiele lat licznie wspierali swoich ulubieńców zarówno podczas spotkań domowych, jak i na wyjazdach. Szczególnym wydarzeniem był decydujący mecz o tytuł mistrza Polski, który miał miejsce w 1958 roku z Górnikiem Zabrze, na który przybyło prawie 10 tysięcy kibiców z Łodzi. Lata 70. XX wieku były wyjątkowe, ponieważ mecze odbywające się na odnowionym stadionie przyciągały rekordową liczbę widzów – ponad 40 tysięcy osób mogło zasiąść na trybunach, by podziwiać grę swojego zespołu, oświetloną nowoczesnymi wówczas reflektorami.

Fani ŁKS-u nie ograniczali się tylko do piłki nożnej. Na meczach hokejowych, które odbywały się w Pałacu Sportowym, trybuny zapełniały się do ostatniego miejsca, pomimo możliwości pomieszczenia 9 tysięcy osób. W 2011 roku hokeiści ŁKS-u walczyli o pobicie rekordu frekwencji na ligowym meczu halowym w Polsce; na ich meczu zgromadziło się 9128 kibiców, brakuje jedynie 900 osób do ustanowienia nowego rekordu. Mimo wyzwań związanych z udziałem w niższych klasach rozgrywkowych, kibice nadal okazują swoje wsparcie, jak miało to miejsce na przedsezonowej prezentacji w Atlas Arenie w 2014 roku, gdzie pojawiło się 3 tysiące fanów.

Plebiscyt oraz znani sympatycy klubu

W latach 70. i 80. XX wieku odbywał się „Plebiscyt Klubu Kibica ŁKS”, który miał na celu wyłonienie najpopularniejszych sportowców związanych z klubem. Ten plebiscyt, prowadzący przez 7 edycji, przyniósł wiele emocji. Dwa zwycięstwa odniósł Jan Tomaszewski, wybitny bramkarz drużyny piłkarskiej. Oprócz niego wyróżniono także takich graczy jak Stanisław Terlecki i Marek Dziuba, a także hokeistów – Walerego Kosyla oraz Leszka Kokoszkę, oraz koszykarza Wojciecha Fiedorczuka. Niestety, organizacja plebiscytu została przerwana w 1981 roku, po wprowadzeniu stanu wojennego.

ŁKS ma bardzo liczne grono oddanych fanów, którzy identyfikują się z klubem. Wśród nich znajdują się znane osobistości, w tym Aleksego Rżewskiego, który był pierwszym prezydentem Łodzi po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku. Inne znane postacie to Menachem Bornszatjn, znany gangster, oraz cenieni aktorzy, tacy jak Leona Niemczyka i Mariana Łącza. Świat kultury i sztuki również odgrywa swoją rolę, z artystami takimi jak O.S.T.R., słynny raper, czy też poeta Ludwik Jerzy Kern, a także popularny autor literatury fantasy Andrzej Sapkowski.

Upamiętnienia

W roku 2008 Poczta Polska wydała specjalną serię, związaną z setną rocznicą powstania Łódzkiego Klubu Sportowego, która obejmowała kartę okolicznościową, znaczek pocztowy oraz stempel. Na kopercie można zobaczyć archiwalne zdjęcie Henryka Szymborskiego, byłego piłkarza klubu, który wyraża radość ze zdobycia gola. Warto zaznaczyć, że na znaczku uwiecznione są główne dyscypliny sportowe, które miały lub mają swoje sekcje w ŁKS, w tym: piłka nożna, hokej na lodzie, koszykówka, tenis oraz siatkówka.

W Łodzi istnieją również cztery ulice, które mają swoich patronów w postaci byłych sportowców związanych z tym klubem, a wśród nich są uznani olimpijczycy. Uhonorowani sportowcy to: Wawrzyniec Cyl, Antoni Gałecki, Jerzy Potz oraz Władysław Król. Co więcej, jego podobizna znajduje się na fresku, który nosi nazwę „Łódź w pigułce”. Fresk ten jest znanym dziełem, w którym uwieczniono 31 najbardziej znanych i zasłużonych dla miasta osobistości.

---

Oceń: ŁKS Łódź

---