Wojciech Fiedorczuk to postać niezwykle interesująca, urodzony 6 kwietnia 1956 roku w Łodzi, zdobył uznanie jako polski koszykarz, który z powodzeniem występował na dwóch pozycjach w drużynie: silnego skrzydłowego oraz środkowego.
Po zakończeniu kariery na parkietach koszykarskich, Fiedorczuk zdecydował się na kontynuowanie swojej pasji w roli trenera koszykarskiego, co pozwoliło mu dzielić się doświadczeniem i wiedzą z młodszymi pokoleniami sportowców.
Życiorys
Karierę seniorską Wojciech Fiedorczuk rozpoczął w 1973 roku, przywdziewając barwy zespołu Społem Łódź. Zaledwie dwa lata później przeniósł się do Łódzkiego Klubu Sportowego, gdzie jego talent i umiejętności zaczęły błyszczeć na krajowej scenie koszykarskiej.
W 1978 roku, po wielu znakomitych występach, zdobył tytuł najlepszego polskiego koszykarza. Ten rok przyniósł również duży sukces ekipie ŁKS Łódź, która zdobyła brązowy medal mistrzostw Polski. Niestety, w tym samym okresie Fiedorczuk doświadczył poważnej kontuzji, która na długi czas wyłączyła go z gry, co spowolniło rozwój jego kariery, pomimo iż zapowiadał się na jednego z najbardziej utalentowanych graczy w Polsce.
Pod koniec swojej kariery Fiedorczuk zdecydował się na wyjazd do Francji, gdzie aż do 1996 roku kontynuował swoje występy w lokalnych drużynach.
Wojciech Fiedorczuk był wielokrotnym reprezentantem narodowym, a jego umiejętności miały swoje nieprzypadkowe odzwierciedlenie w obecności na mistrzostwach Europy w 1975 roku. Dodatkowo, w 1983 roku, jako asystent Janusza Kantorskiego, zdołał zdobyć mistrzostwo Polski razem z koszykarkami ŁKS Łódź.
Obecnie kontynuuje swoje zaangażowanie w koszykówkę, pełniąc funkcję głównego trenera w drużynie z francuskiej miejscowości Lizy, co świadczy o jego niesłabnącej pasji i poświęceniu dla tego sportu.
Osiągnięcia
Drużynowe osiągnięcia obejmują zdobycie brązowego medalu na mistrzostwach Polski w 1978 roku.
W 2009 roku Wojciech Fiedorczuk zdobył tytuł wicemistrza świata w maxikoszykówce w kategorii powyżej 50 lat.
Osiągnięcia indywidualne to m.in. tytuł Zawodnika Roku polskiej ligi przyznany w 1978 roku.
W ramach reprezentacji brał udział w wielu istotnych zawodach, w tym:
- mistrzostwa Europy w 1975 roku, gdzie Polska zajęła 8. miejsce,
- kwalifikacje olimpijskie w 1976 roku,
- mistrzostwa Europy U–18 w 1974 roku, na których Polska uzyskała 6. miejsce.
Trenerskie osiągnięcia obejmują zdobycie mistrzostwa Polski w koszykówce kobiet w 1983 roku, co miało miejsce, gdy pełnił on funkcję asystenta trenera.
Przypisy
- Trzy medale Polaków na MŚ w maxikoszykówce. lublin.sport.pl. [dostęp 03.07.2015 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Edward Kujawa | Dominika Piątkowska | Antoni Mrożewski | Tadeusz Zawada | Agata Rosłońska | Marek Saganowski | Andrzej Nowakowski (trener) | Daniel Dąbrowski | Igor Sypniewski | Aleksander Kahane | Wiesław Rudkowski | Henryk Herbstreit | Justyna Burska | Henryk Langierowicz | Paweł Zatorski | Arkadiusz Klimas | Piotr Zdunek | Ariel Pietrasik | Jan Kałusowski | Michal ZajkowskiOceń: Wojciech Fiedorczuk