Wawrzyniec Cyl

---

Życiorys

Wawrzyniec Cyl urodził się 2 lipca 1900 roku w Łodzi, jako syn Wincentego oraz Michaliny z Wąsików. Swoje pierwsze kroki w edukacji stawiał w Gimnazjum im. ks. Skorupki, gdzie zaczął rozwijać swoją pasję do piłki nożnej. W 1918 roku dołączył do Łódzkiego Klubu Sportowego, co zapoczątkowało jego karierę w tym renomowanym zespole. ŁKS Łódź stał się jego domem aż do 1930 roku, a w tym czasie rozegrał przeszło 300 meczów, z czego 86 na szczeblu centralnym. Początkowo występował na pozycji napastnika, zanim przeszedł na pozycję obrońcy.

W latach 1923–1925 reprezentował Polskę w czterech międzynarodowych spotkaniach. Jego najbardziej pamiętny występ to mecz na igrzyskach olimpijskich w Paryżu, w którym Polska przegrała 0:5 z Węgrami. Po zakończeniu kariery piłkarskiej w 1930 roku, w latach 1933–1936 pełnił funkcję członka zarządu Łódzkiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej.

W „Księdze adresowej m. Łodzi, 1937–1939” zaznaczone było, że w II połowie 1936 roku mieszkał przy ulicy Pabianickiej 18. W czasie II wojny światowej kontynuował życie w Łodzi. W kwietniu 1945 roku był ważną postacią w całej społeczności sportowej, ponieważ zainicjował reaktywację ŁKS. W 1948 roku objął funkcję wiceprezesa zarządu, a w późniejszych latach stał się członkiem komisji rewizyjnej.

Wawrzyniec Cyl zmarł 7 lutego 1974 roku. Jego miejsce spoczynku znajduje się na Cmentarzu „Starym” w Łodzi, przy ul. Ogrodowej.

Upamiętnienie

W dniu 5 listopada 1997 roku, w Łodzi, w obszarze Polesia, a konkretnie w rejonie znanym jako „Smulsko”, została ustanowiona ulica nosząca imię Wawrzyńca Cyla. Co interesujące, ta ulica, oznaczona w formie nazwiska jako „Cyll”, ma swoje przedłużenie, które kieruje się na wschód w stronę ulicy Piłkarskiej.

---

Oceń: Wawrzyniec Cyl

---