Teofil Sałyga

---

Życiorys

Teofil Sałyga był znanym i utalentowanym kolarzem, który odnosił liczne sukcesy zarówno na torze, jak i na szosie. Reprezentował kluby takie jak Tramwajarz Łódź, Partyzant Łódź oraz Gwardia Łódź. Jego kariera sportowa obfitowała w osiągnięcia, a on sam stawał się nie tylko mistrzem, ale także symbolem determinacji i pasji do kolarstwa.

Wśród najważniejszych osiągnięć srebrnej i brązowej medalistki można wymienić jego dwukrotne mistrzostwo Polski w wyścigu drużynowym na dystansie 4000 m na dochodzenie, zdobyte w barwach Tramwajarza w 1947 roku oraz Partyzanta w 1948 roku. Dodatkowo, dwukrotnie zdobył tytuł wicemistrza Polski w indywidualnym wyścigu szosowym ze startu wspólnego w latach 1950 i 1952, a także zdobył medale w drużynowym wyścigu szosowym na 100 km, gdzie zajął drugie i trzecie miejsce w odpowiednich latach.

Teofil był również uczestnikiem Wyścigu Pokoju, startując w trzech edycjach. W pierwszym wyścigu odbywającym się w 1948 roku, reprezentował Polskę, lecz nie ukończył go. W kolejnych latach natomiast, jego osiągnięcia były bardziej satysfakcjonujące – w 1949 roku zajął 9. miejsce, a w 1950 roku 26. miejsce.

Jednym z jego najbardziej pamiętnych wyczynów było ustanowienie rekordów Polski w torowych wyścigach. 30 lipca 1950 roku zdołał pobić rekordy na dystansach: 10000 m, 20000 m, 50000 m oraz w jeździe godzinnej. Medialnym echem odbił się również jego sukces z 14 lipca 1951 roku, kiedy to w krakowskim Ogniwie pobił rekord świata w jeździe dwunastogodzinnej, bijąc po drodze klika innych rekordów. Ostatecznie, jego osiągnięcia przyniosły mu 10. miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca Polski w 1951 roku. Niestety, osiągnięcia te nie zostały zatwierdzone przez Międzynarodową Federację Kolarską z powodu braku dostarczenia odpowiednich protokołów.

Po zakończeniu kariery sportowej, Teofil Sałyga zaangażował się w działalność jako trener i działacz kolarski. Jego uczniami byli znani kolarze, tacy jak Lucjan Józefowicz, Jan Kudra, Wacław Latocha, Mieczysław Nowicki, Krzysztof Sujka oraz Andrzej Bek.

W późniejszych latach życia Teofil Sałyga zmarł, a jego prochy spoczęły na katolickim cmentarzu na Zarzewie w Łodzi (kw. 20, rz. 4, gr. 13), gdzie wspominany jest jako osobowość, która znacząco wpłynęła na świat polskiego kolarstwa.

---

Oceń: Teofil Sałyga

---