Towarzystwo Kredytowe Miejskie w Łodzi to ważna instytucja kredytu hipotecznego, która funkcjonowała w latach 1872–1939. Jej działalność była skierowana na wspieranie łódzkich przedsiębiorców poprzez udzielanie pożyczek mających na celu realizację inwestycji.
Instytucja ta miała na celu nie tylko rozwój lokalnej gospodarki, ale również stymulowanie inwestycji w mieście. Siedziba Towarzystwa znajdowała się w Domu Towarzystwa Kredytowego Miejskiego w Łodzi, który mieścił się przy ul. Pomorskiej 21.
Historia
Towarzystwa Kredytowe Miejskie zostały stworzone na wzór towarzystw kredytowych ziemskich. Historia tego typu instytucji sięga 1841 roku, kiedy to w Warszawie podjęto próbę ich utworzenia, jednak projekt ten napotkał na opór ze strony władz, co uniemożliwiło jego realizację. Po latach, w 1870 roku, udało się w końcu uruchomić podobne towarzystwo. Towarzystwo Kredytowe w Łodzi zostało założone w 1872 roku i było drugim takim podmiotem na terenie Królestwa Polskiego. Inicjatorem oraz pierwszym prezesem aż do roku 1904 był Andrzej Rosicki, również były prezydent Łodzi.
Na początku siedziba towarzystwa mieściła się w jednej z kamienic. Wkrótce podjęto decyzję o budowie dedykowanego gmachu. Zorganizowano konkurs, w którym wzięli udział architekci, a zwycięzcą został projekt Hilarego Majewskiego, co zaowocowało jego realizacją w 1882 roku. W okresie międzywojennym, kiedy dyrektorem był Edmund Bogdański, Towarzystwo emitowało listy zastawne o wartości przekraczającej 70 milionów złotych.
Instytucja zakończyła swoją działalność w 1939 roku, a jej majątek oraz zobowiązania w 1948 roku przeszły na mocy ustawowej do Banku Gospodarstwa Krajowego. Towarzystwo Kredytowe Miejskie w Łodzi przyjęło motto: Virbius Unitis – wspólnymi siłami.
Działalność
Towarzystwo specjalizowało się w emisji tzw. listów zastawnych, które pełniły rolę papierów wartościowych, oferując nabywcom określony procent zysku. Zabezpieczeniem tych instrumentów były hipoteki na nieruchomościach członków towarzystwa, którzy jednocześnie byli dłużnikami. Dzięki pozyskanemu w ten sposób kapitałowi, uczestnicy mogli nabywać kolejne nieruchomości. Struktura członkostwa obejmowała osoby zaciągające pożyczki w towarzystwie, a także tych, którzy nabywali obciążone pożyczkami nieruchomości.
Członkostwo wygasało w momencie całkowitej spłaty zadłużenia lub zbycia nieruchomości objętej pożyczką. Instytucja ta oferowała kredyty na okres od 18 do 36,5 lat, co wzmacniało lokalny rynek nieruchomości oraz wspierało rozwój społeczności lokalnej.
Przypisy
- towarzystwa kredytowe miejskie, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 29.05.2021 r.]
- AN, NLK, sygn. 59, Wykaz zlikwidowanych jednostek, które były emitentami papierów wartościowych, 16.03.1953 r.
- Uchwała Rady Ministrów z dnia 6.04.1948 r. o likwidacji towarzystw kredytowych (M.P. z 1948 r. nr 66, poz. 483).
- D. Kędzierski, Ulice łodzi, Księży Młyn Dom Wydawniczy, s. 115-116.
- Danuta Gondko, Andrzej Rosicki, [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom XXXII, 1989.
- a b c R. Bronisławski, J. Podolska, Spacerownik łódzki, Biblioteka Gazety Wyborczej, s. 44–45.
- a b Wojciech W. Morawski, Słownik historyczny bankowości polskiej do 1939 r., Warszawa 1998, s. 64.
- M. Jaskulski, Z dziejów łódzkich instytucji finansowo-kredytowych, PKO oddział w Łodzi i Muzeum Historii Miasta Łodzi, Łódź 1985.
Pozostałe obiekty w kategorii "Banki":
Bank Państwa w Łodzi | Budynek Banku Gospodarstwa Krajowego w ŁodziOceń: Towarzystwo Kredytowe Miejskie w Łodzi (instytucja)