Równo 95 lat temu, 14 grudnia 1930 roku, w Łodzi odbyła się uroczystość odsłonięcia pomnika Tadeusza Kościuszki, która zgromadziła ponad 10 tysięcy mieszkańców. Monument ten, usytuowany na placu Wolności, stał się nie tylko symbolem lokalnej niepodległości, ale również jedną z najbardziej rozpoznawalnych budowli w mieście. Historia pomnika była burzliwa, z wieloma przeszkodami na drodze do jego ostatecznego kształtu, co czyni go jeszcze bardziej znaczącym elementem łódzkiej tradycji. W artykule przybliżono okoliczności jego powstania oraz zawirowania w czasie II wojny światowej.
Obchody 100. rocznicy śmierci Tadeusza Kościuszki w 1917 roku były ważnym wydarzeniem w Łodzi, mimo niemieckiej okupacji. Wówczas powołano specjalny komitet, który zorganizował szereg ceremonii, w tym nabożeństwa i wystawienie spektaklu teatru Polskiego. Ulica Spacerowa i Nowo-Spacerowa zostały przemianowane na aleję Kościuszki, a lokalne gazety poświęciły mu specjalne numery. Pomniki Kościuszki w okolicznych miastach, takich jak Aleksandrów i Konstantynów, także upamiętniały tę postać, co świadczy o szczególnym celebrowaniu jego dziedzictwa w regionie.
Po II wojnie światowej, pomnik Kościuszki nie zniknął całkowicie z przestrzeni publicznej, choć jego pierwotna forma została zniszczona. Inicjatywy związane z odbudową podjęto w 1946 roku, ale zdecydowana akcja nastąpiła dopiero w 1956 roku. Mieczysław Lubelski, twórca oryginalnego pomnika, przybył do Łodzi, by poprowadzić odbudowę. Nowa wersja pomnika, odsłonięta 21 lipca 1960 roku, znalazła się na zrewitalizowanym placu, gdzie stoi do dziś, odzwierciedlając historyczną i kulturową pamięć mieszkańców Łodzi. Statua Kościuszki, symbolizująca wolność, jest teraz widoczna z ulicy Piotrkowskiej, przypominając o niepodległej Polsce oraz jej bohaterach.
Źródło: Urząd Miasta Łódź
Oceń: 95-lecie pomnika Tadeusza Kościuszki na placu Wolności w Łodzi
Zobacz Także
