Na początku XX wieku Łódź borykała się z poważnym problemem zapewnienia dostępu do węgla, który był niezbędny dla rozwijającego się przemysłu. Główne źródła opału w regionie, mimo że były najtańszymi, często podnosiły koszty transportu z powodu dużej odległości. Sytuacja ta doprowadziła do utworzenia konsorcjów, które miały na celu zorganizowanie zaopatrzenia i stabilizację cen surowca.
W 1897 roku przemysłowcy z Łodzi, Pabianic i Zgierza stworzyli konsorcjum „Kunitzer et Co”, które zaczęło sprowadzać węgiel z Górnego Śląska, aby zaspokoić rosnące zapotrzebowanie. Przemiany na rynku w tym czasie doprowadziły do przekształcenia tej organizacji w Stowarzyszenie Udziałowe Przemysłowców Okręgu Łódzkiego dla Zakupu Węgla. Dzięki tym działaniom, liczba członków stowarzyszenia wzrosła z 78 w 1903 roku do 114 w 1908 roku, co wskazuje na potrzebę wzmożonej współpracy w branży węglowej.
W miarę jak sytuacja stawała się coraz trudniejsza, łódzcy przemysłowcy postanowili zainwestować w kopalnie. Nabycie kopalni „Saturn”, która wydobywała znaczną część węgla w Królestwie Polskim, stało się kluczowym krokiem w dążeniu do większej niezależności i stabilności cenowej. Grupa przemysłowców, w tym znane rodziny jak Scheiblerowie i Herbstowie, zainwestowała 5 milionów rubli, aby przejąć kontrolę nad wydobyciem węgla, co miało istotny wpływ na rozwój gospodarczy regionu i lokalny rynek węgla.
Źródło: Urząd Miasta Łódź
Oceń: Batalia o węgiel w Łodzi na początku XX wieku
Zobacz Także
