Na łamach „Biesiady Literackiej” w 1890 roku zadebiutowała powieść „Wśród kąkolu”, autorstwa Walerii Marrené-Morzkowskiej, uznawana za najstarsze literackie świadectwo poświęcone Łodzi. Utwór, który był drukowany w numerach pisma do grudnia tego samego roku, pozostał jednak mało znany za życia autorki. Powody napisania tej powieści związane były z jej osobistymi relacjami oraz społecznymi kontekstami, w jakich pisała. Marrené-Morzkowska starała się ukazać złożoność życia w Łodzi, co dodatkowo podkreślają jej zawirowania z redaktorem Henrykiem Elzenbergiem.
Waleria Marrené-Morzkowska, pisarka z okresu pozytywizmu, była również aktywną publicystką oraz krytyczką literacką. W ciągu swojego życia stworzyła ponad 20 dzieł, w tym romanse i prace dotyczące emancypacji kobiet. Jej pierwsza powieść, „Nowy gladiator”, została opublikowana w 1857 roku. O „Wśród kąkolu” można mówić w kontekście przypomnienia o ważnych postaciach literackich, które kreowały oblicze Łodzi w drugiej połowie XIX wieku.
Powieść Marrené-Morzkowskiej jest istotna z punktu widzenia historii literackiej miasta, ponieważ wyprzedza inne znane dzieła, takie jak „Bawełna” Wincentego Kosiakiewicza czy „Ziemia obiecana” Włodzimierza Pruszkowskiego. Wydarzenie to stanowi nie tylko literacką ciekawostkę, ale również przyczynia się do większego zrozumienia różnorodności społecznej, jaką Łódź mogła poszczycić się w tamtych czasach. Przywracając pamięć o tej powieści, mieszkańcy miasta mogą lepiej docenić jego dziedzictwo literackie i kulturowe.
Źródło: Urząd Miasta Łódź
Oceń: Najstarsza opowieść o Łodzi – „Wśród kąkolu” Walerii Marrené-Morzkowskiej
Zobacz Także
