Minęło już 90 lat od momentu, gdy w Łodzi ruszyły prace nad wierceniem pierwszych studni głębinowych, które miały znacząco poprawić jakość wody w mieście. Dolina rzeki Olechówki została wskazana jako idealna lokalizacja przez inżyniera Williama Heerleina Lindleya już w 1908 roku. Pomimo ambitnych planów, II wojna światowa pokrzyżowała działania związane z realizacją tego ważnego projektu. W artykule przedstawiono historię wiertniczych przedsięwzięć, które miały na celu dostarczenie czystej wody do miasta.
Inżynierskie prace rozpoczęły się przy szosie Rzgowskiej, gdzie wiercono pierwszą studnię o głębokości 832 metrów. Kolejna lokalizacja w Górkach Starych osiągnęła głębokość 782 metrów. Proces wiercenia trwał przez trzy lata, a mieszkańcy Łodzi oczekiwali z niecierpliwością na dostęp do czystej wody, która miała zastąpić skażoną wodę z płytkich studni podwórkowych. Próbne pompowanie wody miało miejsce w 1937 roku, co stanowiło przełomowy moment w historii zaopatrzenia wodnego miasta.
Pomimo zakończenia odwiertów dwóch studni przed wybuchem II wojny światowej, plany dotyczące ujęć wodnych zostały przerwane przez konflikt zbrojowy. Niemcy uruchomili w 1943 roku stację uzdatniania wody, zasilaną wodą pozyskiwaną z trzech głębinowych studni. Woda ta była kierowana głównie do instytucji ważnych dla niemieckiej administracji oraz do zabezpieczenia działań związanych z pożarami w czasie nalotów. Aktualnie mieszkańcy Łodzi korzystają z wody z 46 ujęć głębinowych, co pokazuje, jak kluczowe były te wczesne przedsięwzięcia dla rozwoju systemu zaopatrzenia wodnego w mieście.
Źródło: Urząd Miasta Łódź
Oceń: Pierwsze studnie głębinowe w Łodzi – historia, która została przerwana przez wojnę
Zobacz Także
