Historia Łodzi z okresu II wojny światowej nabrała dramatycznych barw po zakończeniu procesu Hansa Biebowa, który miał miejsce w 1947 roku. Biebow, jako zbrodniarz wojenny i członek NSDAP, przyniósł wiele cierpienia społeczności żydowskiej w Łodzi. Jego działalność w czasie okupacji zaowocowała zyskiem kosztem niewinnych istnień, a wyrok, jaki zapadł po procesie, stawia go w gronie najczarniejszych postaci tamtego okresu.
Biebow, urodzony w Bremie w 1902 roku, rozpoczął swoją karierę jako handlarz kawą. Po utworzeniu getta w Łodzi w 1940 roku, awansował na szefa biura ekonomiczno-żywnościowego, a później zarządu getta, gdzie koordynował działania z Chaimem Rumkowskim. Jego talent do zarządzania wykorzystywał nie tylko w interesach, ale również w przestępczy sposób, przywłaszczając mienie żydowskie. Używając zasobów getta, budował magazyny, w których gromadzono dobytek ofiar obozu w Chełmnie.
W trakcie procesu, który rozpoczął się w Łodzi w 1947 roku, ujawniono jego aktywny udział w organizowaniu deportacji do obozu Auschwitz-Birkenau oraz wywożeniu pożydowskiego mienia do Niemiec. Po wojnie Biebow próbował uciec przed odpowiedzialnością, lecz został aresztowany w Niemczech w 1946 roku i wydany polskim władzom. Sąd Okręgowy skazał go na karę śmierci za ludobójstwo, a wyrok wykonano 23 czerwca 1947 roku. Jego los stał się symbolem sprawiedliwości wobec zbrodniarzy wojennych, a historia Biebowa nadal stanowi ważny element pamięci o II wojnie światowej w Łodzi.
Źródło: Urząd Miasta Łódź
Oceń: Proces Hansa Biebowa: Zbrodniarza wojennego z Litzmannstadt Getto
Zobacz Także
