Magdalena Fręch


Magdalena Fręch, urodzona 15 grudnia 1997 roku w Łodzi, to utalentowana polska tenisistka, która zdobyła uznanie na krajowej i międzynarodowej arenie sportowej. Jako reprezentantka Polski, uczestniczy w prestiżowych rozgrywkach Pucharu Billie Jean King, gdzie staje w szranki z najlepszymi zawodniczkami z całego świata.

W swojej dotychczasowej karierze Fręch osiągnęła znaczące sukcesy, zdobywając sześć tytułów singlowych oraz cztery w grze podwójnej w turniejach rangi ITF. Jej ciężka praca oraz determinacja przyniosły jej nie tylko radość z wygranych, ale również możliwość zdobywania cennych punktów rankingowych.

W dniu 28 października 2024 roku Fręch osiągnęła najwyższą dotychczas pozycję w singlowym rankingu WTA, plasując się na 22. miejscu. Również w deblu jej najlepsza lokata miała miejsce 8 sierpnia 2022 roku, kiedy zajmowała 174. miejsce w rankingu.

Kariera tenisowa

Kariera juniorska

Magdalena Fręch rozpoczęła swoją przygodę z tenisem w bardzo młodym wieku, mając zaledwie 6 lat. Swoje pierwsze kroki w rozgrywkach juniorskich stawiała podczas turnieju, który odbył się w Poznaniu w sierpniu 2011 roku. Wówczas przegrała w pierwszej rundzie z utalentowaną Darją Kasatkiną wynikiem 2:6, 1:6. Pierwszy znaczący sukces miała miejsce w Szawle, gdzie w grze podwójnej wraz z Justyną Pająk dotarły do finału. Następnie w Gdyni osiągnęła ćwierćfinał w grze pojedynczej.

W marcu 2013 roku, podczas zmagań w Trnawie, wygrała finał singlowy pokonując Annę Vrbenską 6:1, 6:3, co zaowocowało uzyskaniem pierwszego tytułu juniorskiego. W 2014 roku zrealizowała kolejny etap swojej kariery, docierając do finałów w grze podwójnej na międzynarodowych mistrzostwach Czech juniorów, gdzie współpartnerką była Anastasija Nefedowa. W październiku 2015 roku zakończyła swoją karierę juniorską, biorąc udział w US Open, gdzie niestety w grze pojedynczej przegrała w drugiej rundzie z Walendini Gramatikopulu, a w grze podwójnej jej przygoda zakończyła się na pierwszej rundzie. Najwyższa pozycja, jaką osiągnęła w rankingu juniorskim, to 332 miejsce, co miało miejsce 21 września 2015 roku.

Kariera seniorska

2012

W kwietniu 2012 roku Magdalena rozpoczęła swoją karierę zawodową w turnieju ITF w Antalyi. Niestety, nie udało jej się przejść do drabinki głównej, przegrywając w trzeciej rundzie eliminacji. Zadebiutowała w drabince głównej turnieju ITF podczas zawodów w Warszawie w maju 2012 roku, gdzie wygrała swoją pierwszą rundę z Aleksandrą Buczyńską, ale odpadła w drugiej z Caitlin Whoriskey 2:6, 1:6. Przez resztę roku próbowała swoich sił w kilku turniejach o puli nagród 10 i 25 tysięcy dolarów, niestety nie udawało się jej przejść eliminacji. W grudniu 2012 roku udało jej się przebrnąć przez eliminacje w Antalyi, jednak w drugiej rundzie przegrała z Ksenią Pałkiną 2:6, 0:6.

2013

W 2013 roku, sezon rozpoczęła dopiero w kwietniu, uzyskując dziką kartę na kwalifikacje do turnieju WTA w Katowicach. W tej imprezie przegrała w pierwszej rundzie z Ralucą Olaru 0:6, 3:6. Wspólnie z Katarzyną Pyką wystąpiła w grze podwójnej, jednak mecz oddali walkowerem przeciwko parze Marta Domachowska i Alicja Rosolska. W maju dotarła do ćwierćfinału w grze pojedynczej rozgrywanego w Szarm el-Szejk, przegrywając z Başak Eraydın 2:6, 1:6, a także dotarła do ćwierćfinału w grze podwójnej z Dagmarą Baskovą. W czerwcu przeszła kwalifikacje do turnieju o puli 25 tysięcy dolarów w Ystad, niemniej w pierwszej rundzie odpadła z Cornelią Lister.

W lipcu otrzymała dziką kartę do turnieju głównego w Toruniu i przegrała z Margalitą Czachnaszwili 4:6, 3:6. Do listopada uczestniczyła w turniejach niższej rangi, z których nie udało jej się przejść do ćwierćfinałów. W połowie listopada udało jej się osiągnąć ćwierćfinał w Zawadzie, gdzie przegrała z późniejszą zwyciężczynią Kateřiną Siniakovą. Sezon 2013 zakończyła na 775. miejscu w rankingu WTA w rywalizacji singlowej.

2014

Sezon 2014 rozpoczęła w marcu w Heraklionie, dochodząc tam do ćwierćfinału, lecz przegrywając z Deniz Khazaniuk 4:6, 6:4, 6:7(2). Dzięki wygranej podczas mistrzostw Polski, zyskała dziką kartę do turnieju singlowego WTA w Katowicach, gdzie w pierwszej rundzie przegrała z Yvonne Meusburger 3:6, 1:6. W deblu z Zuzanną Maciejewską również zakończono przygodę w pierwszym meczu z parą Shūko Aoyama i Renata Voráčová (1:6, 3:6). W Zielonej Górze dotarła do ćwierćfinału gry pojedynczej i półfinału w deblu. Brała również udział w kilku turniejach o puli nagród 25 tysięcy dolarów, dostając dziką kartę na turniej w La Marsie, gdzie przegrała przez krecz przy wyniku 1:6, 0:2. W lipcu, biorąc udział w turnieju o puli nagród 50 tysięcy dolarów w Sobocie, w pierwszej rundzie uległa Renacie Voráčovej. W październiku dotarła do półfinału w Hamamatsu, przegrywając tam z Junri Namigatą. Sezon 2014 zakończyła na 520. miejscu w rankingu WTA w rywalizacji singlowej oraz 631. w deblu.

2015

Początek sezonu 2015 to eliminacje do głównego turnieju w Andrézieux-Bouthéon, gdzie przegrała z Kristýną Plíškovą. Dzięki tytułowi mistrzyni kraju, miała możliwość występu w WTA w Katowicach, ale przegrała z An-Sophie Mestach 3:6, 1:6. W parze z Katarzyną Kawą wygrały z Ralucą Olaru i Wierą Zwonariową, lecz w ćwierćfinale przegrały z Kiczenok 4:6, 6:4, 10–12. W maju w Fukuoce przeszła kwalifikacje, lecz w pierwszej rundzie przegrała z Junri Namigatą. W lipcu dotarła do finału w podwójnej w Toruniu, przegrywając z parą Ekaterine Gorgodze i Sopia Szapatawa 4:6, 4:6. Sierpień również przyniósł porażkę w Sobocie z Rominą Oprandi, co zakończyło sezon na 490. miejscu w singlu i 419. w deblu.

2016

Sezon 2016 zaczęła od występu w Daytona Beach, gdzie przegrała w drugiej rundzie z Natalją Wichlancewą 3:6, 4:6. W marcu dotarła do finału gry pojedynczej w Nishitamie, zdobywając swój pierwszy tytuł. Następnie, w kwietniu zadebiutowała w Fed Cup, wygrywając jeden mecz z Lee Ya-hsuan. W maju zdobyła półfinał w Båstad, a w czerwcu ćwierćfinał w Surbiton o puli 50 tysięcy dolarów. Wystąpiła w kolejnych turniejach, lecz nie udało jej się odnieść sukcesów. Sezon 2016 zakończyła na 291. miejscu w rankingu WTA oraz 509. w grze podwójnej.

2017

W 2017 roku, zaczęła od turnieju w Stuttgarcie, przegrywając w drugiej rundzie. Udało jej się przygotować do turnieju w Andrezieux-Boutheon, gdzie przegrała w drugiej rundzie z Ivaną Jorović. W lutym ponownie wystąpiła w Fed Cup współpracując z Paulą Kanią. W kolejnych miesiącach dotarła do finału deblowego w Croissy-Beaubourg oraz do półfinału w Stambule. W czerwcu zdobyła tytuł w Manchesterze, rozgrywając mecz deblowy w parze z An-Sophie Mestach. Latem zakwalifikowała się do drabinki głównej na WTA w Bukareszcie, gdzie przegrała w pierwszej rundzie. Sezon kończyła na 161. miejscu w rankingu.

2018

Rok 2018 przyniósł jej kolejne kroki kariery z debiutem na Australian Open, gdzie dotarła do głównej drabinki. W French Open zaprezentowała się wyżej, pokonując Jekatierinę Aleksandrową, ale przegrywając w drugiej rundzie z Sloane Stephens. Sezon zakończyła na 160. miejscu w rankingu WTA.

2019

W sezonie 2019 miała udane występy już na początku roku, zdobywając doświadczenie w turniejach większej rangi. Uczestniczyła również w US Open, gdzie dotarła do pierwszej rundy. Po stracie punktów w sierpniu spadła w rankingu do 245. miejsca, ale zakończony rok to 188. pozycja w WTA.

2020

W sezonie 2020, który z powodu COVID-19 był krótszy, Fręch nie brała udziału w turniejach wielkoszlemowych, natomiast z sukcesem dotarła do ćwierćfinału w Pradze. W finale ITF w Canberze zdobyła czwarty tytuł w swojej karierze, a sezon zamknęła na 156. miejscu w rankingu WTA.

2021

Podobnie jak w roku poprzednim, nie wystąpiła w turniejach wielkoszlemowych, ale przeprowadzone starty dały jej awans do pierwszej setki rankingu. Zajmowała 99. miejscu w październiku i zdobyła tytuł w Concord, a także zagrała w drabince głównej WTA 500 w Chicago.

2022

Sezon 2022 przywrócił ją do zmagań wielkoszlemowych we wszystkich czterech turniejach. Po przegranej w 1. rundzie Australian Open, późniejsze występy w Indian Wells i French Open przyniosły jej sukcesy. Wimbledon przyniósł jej największy wynik w karierze, osiągając 3. rundę i osiągając najwyższe 82. miejsce w rankingu WTA.

2023

W sezonie 2023 zaczęła od nieudanych prób na początku, ale w turniejach WTA 1000 odnotowała sukcesy, wracając do pierwszej setki. Występy w Madrycie i Rzymie zauważone przez ekspertów, a podczas wielkoszlemowych wyzwań dotarła do 2. rundy US Open i 66. miejsca w rankingu. Po wygranej w Les Franqueses del Valles zakończyła sezon na 63. miejscu.

2024

Na początku 2024 roku Fręch zaczęła od turnieju w Auckland, ale w Australian Open odniosła jeden z największych sukcesów, docierając do 4. rundy. Raz jeszcze z sukcesem uczestniczyła w turniejach rangi WTA 1000, osiągając 42. miejsce w rankingu WTA.

Historia występów wielkoszlemowych

W przypadku turniejów wielkoszlemowych, Magdalena Fręch wystąpiła na wielu arenach. Poniżej przedstawione są skróty terminologiczne używane w kontekście tych zawodów:

  • W – wygrany turniej,
  • F – przegrana w finale,
  • SF – przegrana w półfinale,
  • QF – przegrana w ćwierćfinale,
  • xR – przegrana w x rundzie,
  • Qx – przegrana w x rundzie kwalifikacji,
  • A – brak startu,
  • NH – turniej nie odbył się.

Występy w grze pojedynczej

Turniej201320142015201620172018201920202021202220232024TytułyZ–P
Australian OpenAAAAA1RQ1Q1A1RQ24R0 / 33 – 3
French OpenAAAAA2RQ1Q1Q31R2R1R0 / 42 – 4
WimbledonAAAAAQ1Q1NHQ23R1R1R0 / 32 – 3
US OpenAAAAAQ11RAQ11R2R1R0 / 41 – 4
_
Ranking na koniec roku100849345932116615119815610211663_0 / 148 – 14

Występy w grze podwójnej

Turniej201320142015201620172018201920202021202220232024TytułyZ-P
Australian OpenAAAAAAAAAAAA0 / 00 – 0
French OpenAAAAAAAAAAA1R0 / 10 – 1
WimbledonAAAAAAANHA3RA1R0 / 22 – 2
US OpenAAAAAAAAAAAA0 / 00 – 0
_
Ranking na koniec roku642418542251425870262227525388_0 / 32 – 3

Występy w grze mieszanej

Warto zaznaczyć, że Magdalena Fręch nigdy nie brała udziału w rozgrywkach gry mieszanej podczas imprez wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA

W niniejszym przeanalizujemy finały turniejów WTA, w których uczestniczyła Magda Fręch, zwracając szczególną uwagę na osiągnięcia w grze pojedynczej.

Klucz
Grand Slam
Igrzyska olimpijskie
Mistrzostwa WTA
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (opcyjnie)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 2 (1–1)

Ostateczny wynikLp.DataTurniejRodzaj nawierzchniPrzeciwniczkaWynik meczu finałowego
Finalistka126.07.2024PragaCegłaMagda Linette2:6, 1:6
Zwyciężczyni115.09.2024GuadalajaraTwardaOlivia Gadecki7:6(5), 6:4

Finały turniejów WTA 125

W sekcji dotyczącej finałów turniejów WTA 125 przedstawione są istotne informacje na temat osiągnięć w tej kategorii. Poniżej przedstawiamy odpowiednie dane dotyczące stosowanych terminów w formulacji oraz wyników turniejowych.

Słownik
Grand Slam
Igrzyska olimpijskie
Mistrzostwa WTA
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 1 (1–0)

Wynik końcowyNumerDataNazwa turniejuTyp nawierzchniPrzeciwniczkaWynik meczu finałowego
Zwycięzca1.8 sierpnia 2021ConcordTwardaRenata Zarazúa6:3, 7:6(4)

Finały turniejów rangi ITF

W historii występów Magdaleny Fręch w międzynarodowych turniejach rangi ITF, można wyodrębnić szereg istotnych osiągnięć. Jej występy w grze pojedynczej oraz podwójnej przyczyniły się do jej ugruntowanej pozycji w świecie tenisa. Oto szczegóły, które ilustrują wyniki oraz rodzaje turniejów, w których brała udział. W tabelach przedstawione są wyniki oraz kategorie nagród dla różnych turniejów.

turnieje z nagrodą główną 100 000 $
turnieje z nagrodą główną 75/80 000 $
turnieje z nagrodą główną 50/60 000 $
turnieje z nagrodą główną 25 000 $
turnieje z nagrodą główną 15 000 $
turnieje z nagrodą główną 10 000 $

Gra pojedyncza 9 (6–3)

Rezultat_DataTurniej($)Naw.PrzeciwniczkaWynik
Zwyciężczyni1.21.03.2016Nishitama10 000TwardaMai Minokoshi7:5, 6:4
Zwyciężczyni2.20.08.2017Lipsk25 000CeglanaRichèl Hogenkamp6:2, 7:6(3)
Zwyciężczyni3.27.08.2017Brunszwik25 000CeglanaOlga Sáez Larra6:1, 2:6, 7:6(3)
Finalistka1.15.10.2017Óbidos25 000DywanowaIrina Chromaczowa1:6, 6:4, 4:6
Finalistka2.22.10.2017Óbidos25 000DywanowaAnna Kalinska3:6, 3:6
Zwyciężczyni4.12.01.2020Bendigo25 000TwardaPatricia Maria Țigwalkower
Zwyciężczyni5.05.09.2021Praga60 000CeglanaTereza Smitková6:2, 6:1
Finalistka3.11.12.2022Dubaj100 000TwardaElsa Jacquemot5:7, 2:6
Zwyciężczyni6.30.10.2023Les Franqueses del Valles100 000TwardaSara Errani7:5, 4:6, 6:4

Gra podwójna 8 (4–4)

Rezultat_DataTurniej($)Naw.PartnerkaPrzeciwniczkiWynik
Finalistka1.29/06/2015Toruń25 000CeglanaKatharina LehnertEkaterine Gorgodze
Sopia Szapatawa
4:6, 4:6
Finalistka2.27/03/2017Croissy-Beaubourg60 000Twarda (hala)Manon ArcangioliWiera Łapko
Polina Monowa
3:6, 4:6
Zwyciężczyni1.18/06/2017Manchester100 000TrawiastaAn-Sophie MestachChang Kai-chen
Marina Erakovic
6:4, 7:6(5)
Zwyciężczyni2.21/10/2018Joué-lès-Tours25 000Twarda (hala)Bibiane SchoofsMiriam Kolodziejová
Jesika Malečková
5:7, 6:2, 10–3
Finalistka3.13/09/2020Saint-Malo60 000CeglanaViktorija GolubicPaula Kania
Katarzyna Piter
2:6, 4:6
Zwyciężczyni3.24/10/2020Macon80 000TwardaKatarzyna KawaFrancesca Di Lorenzo
Jamie Loeb
7:5, 6:1
Zwyciężczyni4.07/11/2020Charleston100 000CeglanaKatarzyna KawaAstra Sharma
Majar Szarif
4:6, 6:4, 10–2
Finalistka4.11/12/2022Dubaj100 000TwardaKateryna WołodkoTímea Babos
Kristina Mladenovic
1:6, 3:6

Osiągnięcia Magdaleny Fręch w turniejach ITF dowodzą jej determinacji oraz umiejętności. Wyniki dokumentują nie tylko jej sukcesy, ale również trudności, które musiała pokonać, aby dotrzeć na szczyt.

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

RundaPrzeciwniczkaWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie 2024 w Paryżu, reprezentacja Polski
I rundaWiktorija Tomowa z Bułgarii4:6, 6:7(4)

Puchar Federacji

Gra pojedyncza

W tej kategorii, Magdalena Fręch uczestniczyła w kilku istotnych rozgrywkach, które miały miejsce w latach 2016 i 2018 oraz 2019. W każdym z tych sezonów podejmowała rywalizację na różnych nawierzchniach, gdzie prezentowała swoje umiejętności na scenie międzynarodowej.

RokRundaData i miejscePrzeciwnikNawierzchniaRywalWynikRezultat
2016Grupa światowa II Play-off16–17 kwietnia 2016
Inowrocław, Polska
Chińskie Tajpej (1:4)Twarda (hala)Lee Ya-hsuanZwycięstwo4:6, 6:0, 6:2
Hsu Ching-wenPorażka2:6, 6:4, 3:6
2018Europa/Afryka Grupa I7–10 lutego 2018
Tallinn, Estonia
Austria (2:1)Twarda (hala)Melanie KlaffnerPorażka3:6, 4:6
Łotwa (1:2)Anastasija SevastovaPorażka1:6, 2:6
Turcja (2:1)Ayla AksuZwycięstwo6:2, 6:1
Bułgaria (2:0)Izabełła SzinikowaZwycięstwo7:5, 6:4
20196–9 lutego 2019
Zielona Góra, Polska
Ukraina (2:1)Kateryna KozłowaZwycięstwo3:6, 7:5, 6:2

Wyniki jej meczów wskazują na silną determinację oraz chęć osiągania sukcesów na arenie tenisowej.

Gra podwójna

W grze podwójnej Fręch również miała swoje znaczące występy, które odbywały się w latach 2017 i 2020. Jej partnerki, a także zespoły, z którymi rywalizowała, przyczyniły się do bogatej historii jej kariery.

RokRundaData i miejscePrzeciwnikNawierzchniaPartnerkaRywalkiWynikRezultat
2017Europa/Afryka Grupa I8–11 lutego 2017
Tallinn, Estonia
Gruzja (2:1)Twarda (hala)Paula KaniaOksana Kalasznikowa
Sopia Szapatawa
Porażkawalkower
2020Europa/Afryka Grupa I5–8 lutego 2020
Esch-sur-Alzette, Luksemburg
Turcja (3:0)Maja ChwalińskaAyla Aksu
İpek Öz
Zwycięstwo6:3, 6:4

Te doświadczenia pokazują, jak różnorodne były jej wyzwania w różnych układach, a także wpływ współpracy z innymi zawodniczkami na osiągane wyniki.

Przypisy

  1. Turniej WTA w Auckland. Porażka Magdaleny Fręch w 1. rundzie. Sport TVP, 01.01.2024 r. [dostęp 26.02.2024 r.]
  2. Esvelo 96. NMP: Trzeci z rzędu tytuł Fręch, piąty w karierze. Polski Związek Tenisowy, 16.07.2022 r. [dostęp 17.07.2022 r.]
  3. MP – 95 Narodowe Mistrzostwa Polski Kobiet i Mężczyzn. Polski Związek Tenisowy. [dostęp 16.07.2021 r.]
  4. MP – 94 Narodowe Mistrzostwa Polski Kobiet i Mężczyzn. Polski Związek Tenisowy. [dostęp 19.07.2020 r.]
  5. Rafał Smoliński: Magdalena Fręch i Igor Bujdo mistrzami Polski w tenisie ziemnym. Sportowe Fakty, 03.08.2014 r. [dostęp 16.05.2017 r.]
  6. Magdalena Fręch Mistrzynią Polski 2015 !. [dostęp 03.04.2016 r.]

Oceń: Magdalena Fręch

Średnia ocena:4.8 Liczba ocen:14