Cerkiew św. Olgi w Łodzi

---

Historia

W 1891 roku Juliusz Kunitzer podarował prawosławnej parafii św. Aleksandra Newskiego działkę znajdującą się w rejonie obecnych ulic Narutowicza i Piramowicza. Na części tej przekazanej ziemi, w 1895 roku, wzniesiono budynek szkoły parafialnej oraz ochronki dla prawosławnych dzieci osieroconych. W pobliżu powstała cerkiew szkolna. Jej projekt został stworzony przez architekta miejskiego Franciszka Chełmińskiego.

Patronką nowo powstałej cerkwi została Olga Kijowska, która była również patronką najstarszej córki cara Mikołaja II. Uroczystość poświęcenia świątyni miała miejsce 16 października 1898 roku, a przewodniczył jej arcybiskup chełmski i warszawski Hieronim. Budowa obiektu została sfinansowana ze składek wiernych, co podkreśla znaczenie wspólnoty w tym przedsięwzięciu.

Przez wiele lat, aż do 1954 roku, cerkiew pełniła funkcję świątyni przy prawosławnym domu sierot. Po tym okresie zaczęła funkcjonować jako pomocnicza cerkiew parafii św. Aleksandra Newskiego, odgrywając ważną rolę w życiu religijnym tej społeczności.

W 2005 roku budowla przeszła gruntowny remont, który uwzględniał m.in. usunięcie zawilgocenia w północnej ścianie, co przyczyniło się do poprawy jej stanu technicznego.

Architektura

Cerkiew św. Olgi w Łodzi to niezwykle interesujący obiekt architektoniczny. Budowla ta została zrealizowana w formie jednonawowej i przyjęła prostokątny kształt z prezbiterium, które zamyka się od strony wschodniej absydą. Na osi świątyni znajduje się wieża pokryta hełmem, która stanowi główne wejście do wnętrza cerkwi. Z uwagi na ograniczenia budżetowe, zdecydowano się na zbudowanie jedynie jednej cebulastej kopuły, co nadaje tej cerkwi jej charakterystyczny wygląd.

Wnętrze świątyni zachwyca bogactwem detali, w tym trzyrzędowym ikonostasem. Co ciekawe, pierwotnie planowano, aby ikonostas trafił do cerkwi św. Aleksandra Newskiego, jednak jego wysokość okazała się przeszkodą w realizacji tego zamiaru. W centrum powyższego ikonosasu znajdują się carskie wrota, z majestatycznym krzyżem, który oddziela dwie postacie: Maryi oraz archanioła Gabriela, zamieszczone w malarskiej scenie Zwiastowania. Ponadto, na dwóch ikonach niżej umieszczono wizerunki Ewangelistów. Zgodnie z tradycją, po bokach carskich wrót wyeksponowano ikony Chrystusa Pantokratora oraz Matki Bożej, a ikona patronki cerkwi została umiejscowiona po prawej stronie ikonostasu.

Jeśli chodzi o wystrój, sufit cerkwi zdobi tzw. malowidło dywanowe, które charakteryzuje się bogatą paletą kolorów takich jak czerwień, błękit, zieleń i żółć. Na północnej ścianie budynku umieszczono napis w języku cerkiewnosłowiańskim zawierający tekst Symbolu Wiary oraz Dekalog, co podkreśla religijny charakter tego miejsca.

Cerkiew św. Olgi została wpisana do rejestru zabytków 1 października 1980 roku pod nr A/277, co świadczy o jej historycznym i kulturowym znaczeniu dla regionu.

---

Oceń: Cerkiew św. Olgi w Łodzi

---