Łódź, znana jako miasto pracy i mody, w latach 70. XX wieku zachowała swój robotniczy charakter, wciąż dominowany przez branżę włókienniczą. Pomimo zachodzących przemian, ponad połowa pracujących w tym czasie była zatrudniona w sektorze tekstylnym, z zauważalnym wzrostem w branży odzieżowej. Wzrost zatrudnienia dotknął także inne sektory, co świadczy o zróżnicowaniu łódzkiego rynku pracy.
W omawianym okresie, łódzki przemysł wykazywał dynamiczne zmiany, co wpłynęło na zwiększenie zatrudnienia w branży odzieżowej, gdzie liczba pracujących wzrosła dziesięciokrotnie. Zmiany te przyniosły ze sobą nową jakość, przede wszystkim w postaci silnej reprezentacji kobiet w przemyśle, które stanowiły ponad 80% zatrudnionych w tym sektorze. Powstanie nowych fabryk, a także rozwój istniejących zakładów w różnych branżach, potwierdzają ewolucję miasta jako centrum produkcji.
Łódź była nie tylko stolicą przemysłu lekkiego, ale również miejscem, gdzie działali liczni producenci z diversej typologii. Wykazano, że fabryki takie jak Zakłady Przemysłu Wełnianego Norbelana czy Zjednoczone Zakłady Przemysłu Odzieżowego Wólczanka odegrały kluczową rolę w kształtowaniu gospodarki miasta. Lista zakładów produkcyjnych obejmowała również wytwórców w sektorze chemicznym, elektromaszynowym, a także budownictwie i gospodarce komunalnej. Te wszystkie elementy budowały wizerunek Łodzi jako prężnie rozwijającego się ośrodka przemysłowego w Polsce, mimo że zmiany w gospodarce zaczęły widocznie spowalniać pod koniec dekady.
Źródło: Urząd Miasta Łódź
Oceń: Łódź jako miasto pracy i mody: Historia przemysłu sprzed pół wieku
Zobacz Także
