Łódzkie Towarzystwo Śpiewacze „Lutnia” ma bogatą historię, która sięga 1892 roku, kiedy to władze carskie zatwierdziły jego statut. Ta instytucja, powstała w okresie zaborów, miała na celu wspieranie polskiej kultury i tradycji w trudnych czasach. W artykule przedstawiono nie tylko genezę powstania towarzystwa, ale również jego wpływ na życie kulturalne Łodzi.
Historia „Lutni” rozpoczyna się w końcu XIX wieku, gdy grupa miłośników muzyki chóralnej postanowiła zorganizować towarzystwo na wzór warszawskiej „Lutni”. Wśród założycieli znajdowały się wybitne postacie, takie jak fotograf Bronisław Wilkoszewski oraz literat Stefan Krzyszkowski. Już wkrótce po rejestracji, w 1892 roku, do grona członków dołączyło 40 osób, co świadczy o dużym zainteresowaniu i wsparciu dla inicjatywy.
W ciągu kolejnych lat „Lutnia” odegrała kluczową rolę w życiu kulturalnym Łodzi. Odbywały się liczne koncerty, z których pierwsze miało miejsce we wrześniu 1892 roku w Teatrze Thalia. W 1894 roku towarzystwo przeniosło się do Grand Hotelu, gdzie zorganizowano nowe przestrzenie do działania, w tym salę koncertową oraz czytelnię. Celem działalności „Lutni” było nie tylko kultywowanie polskiej muzyki, ale także wspieranie różnych inicjatyw społecznych, co czyniło z niej ważny element kulturowy w Łodzi i okolicy.
Źródło: Urząd Miasta Łódź
Oceń: Łódzkie Towarzystwo Śpiewacze „Lutnia” – Historia i znaczenie dla kultury lokalnej
Zobacz Także
