Józef Pilarski, łódzki aktor, reżyser oraz dyrektor Teatru Popularnego, pozostawił niezatarte ślady w historii kultury lokalnej. Urodzony 28 lutego 1893 roku w Łodzi, swoją karierę rozpoczynał w teatrze amatorskim, nadrabiając edukację samodzielną nauką aktorstwa. Jego działalność artystyczna i społeczna wpłynęła na kształtowanie się teatralnego krajobrazu Łodzi w XX wieku, a także na rozwój sztuki teatralnej w Polsce. Po wielu latach pracy w teatrze, Pilarski odszedł z tego świata w 1972 roku, zostawiając po sobie bogaty dorobek.
W 1905 roku, z powodu strajku szkolnego, Pilarski został usunięty z gimnazjum, jednak nie zniechęciło go to do kontynuacji artystycznych pasji. Od 1910 roku występował w różnych łódzkich teatrach amatorskich, a w 1923 roku stworzył Teatr Popularny w sali stołówki zakładów Poznańskiego. Był nie tylko dyrektorem, ale również aktorem, a repertuar teatru przyciągał szeroką publiczność, w tym także pracowników przemysłu. Działalność Teatru Popularnego trwała do 1929 roku.
Pilarski odegrał również istotną rolę w powojennej Łodzi. W 1945 roku wyreżyserował pierwsze powojenne przedstawienie, które miało miejsce w tym mieście. Dwa lata później zaprezentował się w inauguracyjnym spektaklu Teatru Nowego. Jego wkład w lokalną kulturę był wielki; pozostawał aktywny w teatrze aż do przejścia na emeryturę w 1965 roku. W dorobku artystycznym Pilarskiego znalazły się także występy w filmach znanych reżyserów polskich, a jego wpływ na lokalną społeczność teatralną jest nadal pamiętany i doceniany przez mieszkańców Łodzi.
Źródło: Urząd Miasta Łódź
Oceń: Życie i twórczość Józefa Pilarskiego – ikony łódzkiego teatru
Zobacz Także
