Aleksander Czarnecki, znany pod pseudonimem „Harry Tzerr”, to postać wyróżniająca się w polskim boksie. Urodził się 19 stycznia 1909 roku w Łodzi, gdzie rozpoczęła się jego fascynująca przygoda ze sportem. Jako bokser odniósł znaczące sukcesy, zdobywając tytuł mistrza Polski, co podkreśla jego wybitne umiejętności w ringu. Niestety, brak jest informacji na temat daty jego śmierci, co utrudnia pełne zrozumienie jego biografii. Jego osiągnięcia z pewnością pozostaną w pamięci miłośników boksu w Polsce.
Życiorys
Aleksander Czarnecki zadebiutował w boksie w 1926 roku, kiedy to postanowił dołączyć do klubu sportowego Union Łódź, gdzie aktywnie trenował i rywalizował aż do końca roku 1927. Jego talent i zapał do sportu szybko zostały zauważone.
W 1927 roku, podczas zawodów na katowickim ringu, Czarnecki zdobył tytuł mistrza Polski w wadze średniej, co stanowiło przełomowy moment w jego karierze. W owym czasie był uważany obok Alfreda Kupki za jeden z największych talentów w polskim boksie, a jego technika charakteryzowała się wyjątkową siłą ciosów prawą i lewą ręką.
W swojej karierze bokserskiej Czarnecki został opisany przez Przegląd Sportowy jako „miły, dobrze zbudowany młodzianin o inteligentnej twarzy i wyrazistych rysach”. Jego talent bokserski był dostrzegany jako największy w Polsce, co czyniło go wybitną postacią w historii tego sportu.
Przypisy
- Piotr Osmólski: Leksykon boksu. Warszawa: Sport i Turystyka, 01.01.1989 r., s. 217. ISBN 83-217-2680-1.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Kazimierz Barburski | Dominik Bafia | Paulina Pawlak | Rita Chałubińska | Zdzisław Drożdżal | Andrzej Chodakowski | Sławomir Rubin | Stanisław Stachura | Sławomir Różycki | Aleksander Bobek | Jan Sobociński | Tomasz Żmudziński | Karolina Owczarz | Marek Jóźwik | Maciej Miarka | Alicja Bednarek | Henryka Słomczewska | Witold Maciaszczyk | Sławomir Augustyniak | Anna TomczykOceń: Aleksander Czarnecki