Jan Zybert

W 1927 roku, młody i utalentowany kolarz, zdobył brązowy medal podczas mistrzostw Polski w sprincie, co świadczy o jego ogromnym potencjale i zapałach do rywalizacji. W ciągu roku później, w 1928 roku, jeszcze bardziej potwierdził swoje umiejętności, zdobywając tytuł wicemistrza Polski w wyścigu drużynowym na 4000 m, co przyniosło mu uznanie w środowisku kolarskim.

Jego uczestnictwo w Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku to kolejny ważny rozdział jego kariery. Podczas tych prestiżowych zawodów, Zybert zajął 5. miejsce w drużynowym wyścigu na 4000 m, co było znaczącym osiągnięciem w kontekście międzynarodowej rywalizacji.

Po zakończeniu kariery sportowej w 1930 roku, Jan Zybert nie zniknął z kolarskiego świata. Jako zapalony działacz, kontynuował pracę na rzecz rozwoju kolarstwa, inspirując młodsze pokolenia do uprawiania tego pięknego sportu.

Niestety, w obliczu wyzwań II wojny światowej, Zybert wstąpił do Wehrmachtu, co przyczyniło się do jego tragicznego losu. Zginął na froncie wschodnim w 1943 roku, pozostawiając po sobie pamięć jako sportowca oraz człowieka zaangażowanego w życie kolarskie.