Stefan Szudziński


Stefan Szudziński, znany także pod pseudonimami „Zawisza” oraz „Przyłbica”, to postać o niezwykle bogatym życiorysie, która urodziła się 26 stycznia 1900 roku w Łodzi. Jego życie było wpisane w historyczne przemiany, jakie zachodziły w Polsce w XX wieku.

Był on nie tylko polskim działaczem niepodległościowym, ale także osobą aktywnie zaangażowaną w sprawy państwowe, społeczne i sportowe. Jako sierżant Wojska Polskiego, odgrywał istotną rolę w organizacji i utrzymaniu porządku w trudnych czasach. Wykazywał również talent jako sędzia i zawodnik w dziedzinie zapasów, co świadczy o jego wszechstronnych umiejętnościach.

W latach 1945–1946 piastował stanowisko wicewojewody łódzkiego, co czyniło go jednym z kluczowych działaczy lokalnych, a w 1947 pełnił funkcję prezesa Ligi Morskiej, co dodatkowo podkreśla jego znaczenie w polskim ruchu społecznym i sportowym. Jego wkład w rozwój społeczności lokalnych oraz w promowanie sportu zasługuje na szczególne wyróżnienie.

Życiorys

Stefan Szudziński przyszedł na świat 26 stycznia 1900 roku w Łodzi, w rodzinie Aleksandra. Był absolwentem Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego, gdzie zdobył wiedzę i umiejętności, które później wykorzystał jako sportowiec w okresie międzywojennym.

Już od 1914 roku jego zaangażowanie w środowisko sportu zapaśniczego przyniosło owoce; organizował pierwsze mistrzostwa Polski w tej dyscyplinie. Ponadto, był inicjatorem Memoriałów im. Władysława Pytlasińskiego oraz pełnił funkcję sędziego międzynarodowego w zapaśnictwie.

W latach 1918–1920 oraz w 1933 roku walczył w Wojsku Polskim, co świadczy o jego patriotyzmie i oddaniu dla kraju. Podczas II wojny światowej, Stefan Szudziński zaangażował się w działalność konspiracyjną, stając się żołnierzem Armii Ludowej. Po zakończeniu wojny aktywnie działał w Polskiej Partii Socjalistycznej, a na początku 1945 roku objął stanowisko wicewojewody łódzkiego, które sprawował do 1946 roku.

W tym samym roku, Stefan zaangażował się w odtworzenie Ligi Morskiej, gdzie w 1947 roku przyjął funkcję prezesa. Jego kariera zawodowa obejmowała również kierowanie jednym z departamentów w Ministerstwie Administracji Publicznej oraz Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w latach 1946-1947, po czym powrócił do Łodzi.

W późniejszych latach był szefem klubu ŁKS Łódź oraz zajmował się sekcją zapaśniczą tego klubu, w którym wówczas funkcjonowały sekcje dla czternastu różnych dyscyplin sportowych. Przez cały czas swojej kariery aktywnie uczestniczył w organizacjach społecznych; pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Zapaśniczego oraz zasiadał w władzach Polskiego Czerwonego Krzyża oraz Związku Harcerstwa Polskiego, a także lokalnych związków sportowych.

Ordery i odznaczenia

W uznaniu wyjątkowych osiągnięć i poświęcenia w walce o wolność kraju, Stefan Szudziński otrzymał kilka znaczących odznaczeń, które świadczą o jego heroizmie i znaczeniu w historii Polski. Jednym z nich jest Order Krzyża Grunwaldu III klasy, przyznany w 1946 roku „w uznaniu zasług i w celu upamiętnienia bohaterskiej walki z hitlerowskim okupantem o Niepodległość, Wolność i Demokrację Rzeczypospolitej Polskiej w okresie okupacji na terenie województwa łódzkiego”.

Kolejnym wyróżnieniem, które otrzymał, jest Krzyż Walecznych, który podkreśla jego odwagę i niezłomność w trudnych czasach. Ponadto, Stefan Szudziński został uhonorowany także Medalem Niepodległości, przyznanym 27 czerwca 1938 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Przypisy

  1. a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 19.12.2023 r.]
  2. a b c Jerzy Lipski: Mała encyklopedia zapaśnictwa. T. IV: Wybitni zawodnicy, trenerzy, sędziowie i działacze polskiego zapaśnictwa. Lublin: 2020 r.
  3. a b c Trenerzy, działacze, zawodnicy 20-lecia: Stefan Szudziński. „Dziennik Łódzki”. 183 (5492)/1964, s. 6, 02-03.08.1964 r.
  4. Wacław L. Kowalski: 100 lat Ligi Morskiej i Rzecznej. Odbudowa, likwidacja oraz odrodzenie Ligi Morskiej i Rzecznej w latach 1944–1953 oraz 1981–2018. gov.pl, 2018 r. [dostęp 16.02.2022 r.]
  5. M.P. z 1946 r. nr 49, poz. 97.
  6. M.P. z 1938 r. nr 177, poz. 3223.

Oceń: Stefan Szudziński

Średnia ocena:4.62 Liczba ocen:9