Aeroklub Łódzki

---

Historia

Historia Aeroklubu Łódzkiego sięga roku 1929, kiedy to powstał Łódzki Klub Lotniczy, który z czasem przekształcił się w obecny Aeroklub Łódzki. Zaledwie rok później, w 1930 roku, uruchomiono w Łodzi pionierski centralny ośrodek szkolenia dla pilotów. Był to krok milowy dla funkcjonowania aeroklubów, ponieważ umożliwił im wyszkolić własnych pilotów i instruktorów, którzy mieli prowadzić rekrutację w dalszej perspektywie. Ośrodek, którego kierownikiem był Franciszek Żwirko, nosił nazwę Centrum Przysposobienia Wojskowego Lotniczego.

W krótkim czasie Aeroklub zyskał na popularności, co przejawiało się w rosnącej liczbie członków oraz powstawaniu nowych sekcji. W tamtych latach, wprowadzono również do użytku samolot Sido-1, oznaczony rejestracją SP-ACZ. Z kolei w 1938 roku powstała najnowocześniejsza w Polsce wieża spadochronowa, która przez wiele następnych lat służyła do szkolenia skoczków.

Jednak wybuch II wojny światowej zahamował rozwój Aeroklubu, w trakcie konfliktu wielu lotników poniosło śmierć, natomiast infrastruktura klubu została poważnie zniszczona. Po wojnie Aeroklub chwilowo korzystał z siedziby PLL LOT zlokalizowanej przy ulicy Piotrkowskiej 106. Maria Wardasówna została pierwszym prezesem klubu w powojennym okresie. Zaledwie rok po zakończeniu działań wojennych, w 1945 roku, działalność wznowili szybownicy, korzystając z lądowiska zlokalizowanego w Borowej Górze.

Rok 1951 był przełomowy, ponieważ zainaugurowano działalność sekcji spadochronowej, która używała zarówno dawnej wieży spadochronowej, jak i nowego obiektu w parku na Julianowie. Równocześnie Aeroklub PRL przekazał klubowi dwa samoloty Zlín Z-26 Trenér, co pozwoliło sekcji samolotowej na rozpoczęcie szkoleń z zakresu zaawansowanej akrobacji na lądowisku w Dąbrówce.

15 czerwca 1953 roku Aeroklub zyskał nowe lokum, gdy przeniósł się na nowo wybudowane lotnisko w Aleksandrowie Łódzkim. W 1958 roku zaś powstał także Klub Seniorów Lotnictwa. Niestety, w 1961 roku doszło do tragedii, gdy płonął hangar na lotnisku w Aleksandrowie, co zmusiło Aeroklub do przeniesienia się na lotnisko Lublinek, gdzie klub funkcjonuje po dziś dzień.

W roku 1965 odbyły się Międzynarodowe Zawody Akrobacji Samolotowej Państw Socjalistycznych, które zgromadziły blisko 200.000 widzów. W okresie 1960-1989 Aeroklub Łódzki prowadził intensywne szkolenia w różnych sekcjach, a państwowe wsparcie finansowe pozwoliło na przeprowadzenie dużej liczby lotów i skoków, co zaowocowało sukcesami sportowymi członków na rodzimym i międzynarodowym poziomie.

Przemiany ustrojowe lat 90. przyniosły wielkie zmiany również w działalności klubu. Po zniesieniu finansowania ze strony państwa, Aeroklub stanął przed wyzwaniem ograniczenia działalności lotniczej. W efekcie stracił prawo własności do płyty lotniska Lublinek, co wpłynęło na zmniejszenie mobilności oraz liczby członków.

Dziś Aeroklub nie tylko angażuje się w działania sportowe, ale prowadzi także komercyjne kursy i usługi lotnicze. Dysponuje nowoczesnym zapleczem sprzętowym, w tym samolotami typu An-2, PZL-101 Gawron, PZL-104 Wilga oraz Zlin, jak również szybowcami SZD-9 Bocian, SZD-30 Pirat, SZD-50 Puchacz, SZD-51 Junior i Jantar. W Aeroklubie działają sekcje, w tym:

• samolotowa,
• szybowcowa,
• spadochronowa,
• modelarska,
• motolotniowa,
• Klub Seniorów Lotnictwa.

---

Oceń: Aeroklub Łódzki

---