Jerzy Roszak (dyplomata)


Jerzy Roszak, urodzony 6 lutego 1924 roku w Łodzi, to postać znana w polskim życiu publicznym jako diplomata oraz działacz państwowy. Jego działalność obejmowała szereg ważnych ról, w tym członkostwo w lokalnych władzach Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) w Łodzi oraz Wrocławiu.

Roszak zmarł 31 sierpnia 1983 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie wyraźny ślad w historii Polski. Jego życie i praca były związaną z kształtowaniem polityki i administracji państwowej w tym okresie.

Życiorys

Jerzy Roszak był synem Jana, który był podoficerem zawodowym, oraz Olgi z Sokołowskich. Uczył się przed wybuchem II wojny światowej w Gimnazjum Zgromadzenia Kupców w Łodzi. W obliczu wojny, we wrześniu 1939 roku włączył się w młodzieżowe oddziały samoobrony znane jako „Sokół”. Po pewnym czasie został uwięziony w stalagu w Norymberdze oraz pracował przymusowo w Hesji. Po wojnie, w sierpniu 1945 roku, powrócił do swojego kraju, a dwa lata później zdał maturę w łódzkim liceum.

Jego kariera zawodowa rozpoczęła się w łódzkim Urzędzie Miejskim oraz w prywatnych firmach takich jak „Wagner” i „Cetech”. Równocześnie zaangażował się w działalność Polskiej Partii Robotniczej (PPR), gdzie pełnił funkcję instruktora w Komitecie Łódzkim PPR, a następnie II sekretarza Komitetu Dzielnicowego PZPR Łódź Fabryczna oraz I sekretarza w Łodzi Widzew. W lipcu 1952 roku ukończył dwuletnią szkołę partyjną przy Komitecie Centralnym PZPR w Warszawie, co otworzyło przed nim możliwości objęcia stanowiska w Wrocławiu, gdzie kierował Wydziałem Propagandy i był sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego.

W maju 1957 roku Roszak przeszedł do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, obejmując stanowisko dyrektora Biura Paszportów Zagranicznych. W tym samym czasie z sukcesem ukończył studia zaoczne na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Szkoły Głównej Służby Zagranicznej, uzyskując dyplom w 1960 roku. W latach 1960-1964 pełnił funkcję dyrektora Departamentu Konsularnego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, gdzie uczestniczył w przygotowaniach do konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych, która została podpisana 24 kwietnia 1963 roku.

W maju 1964 roku objął stanowisko ambasadora PRL w Republice Austrii. Po zakończeniu misji w Wiedniu powrócił do kierownictwa Departamentu Konsularnego w 1969 roku, a w 1972 przejął kierownictwo Departamentu I MSZ, zajmującego się stosunkami z europejskimi krajami socjalistycznymi. W latach 1977-1980 był ambasadorem w Królestwie Norwegii, a jednocześnie akredytowano go w Islandii. Po 1980 roku pracował jako dyrektor Centrum Informacji MSZ, a od 1982 roku pełnił funkcję dyrektora Departamentu ds. Stosunków z ZSRR.

Jerzy Roszak był odznaczony wieloma wyróżnieniami, w tym Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Sztandaru Pracy II klasy w 1964 roku. Z małżeństwa zawartego w 1945 roku z Tamirą z Korsaków, miał dwoje dzieci – syna Cezarego oraz córkę Elżbietę. Po jego śmierci został pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C39-2-3).

Przypisy

  1. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  2. Odznaczenia państwowe dla zasłużonych pracowników [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 169, 18-19.07.1964 r., s. 2.

Oceń: Jerzy Roszak (dyplomata)

Średnia ocena:4.72 Liczba ocen:22