Józef Kocjasz


Józef Kocjasz to postać, która z pewnością zasługuje na uwagę w historii polskiego sportu. Urodził się 28 września 1919 roku w Łodzi, gdzie spędził swoje wczesne lata. Jego życie zakończyło się 27 kwietnia 1987 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w dziedzinie sportu.

Kocjasz był niezwykle utalentowanym gimnastykiem, który nie tylko odnosił sukcesy na arenie krajowej, ale również angażował się w działalność sportową, mając na celu rozwój tej dyscypliny w Polsce.

Życiorys

Józef Kocjasz był synem Józefa Kocjasza oraz Władysławy z domu Głaszcz, którzy pracowali jako robotnicy w łódzkim przemyśle włókienniczym. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Łodzi, do września 1939 roku był zatrudniony w fabryce Karola Scheiblera i Ludwika Grohmana. W tym okresie rozwijał swoje umiejętności gimnastyczne, trenując w sekcji Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, gdzie zdobył również kwalifikacje przodownika gimnastyki.

W 1940 roku Józef Kocjasz został wywieziony przez Niemców na przymusowe roboty do Pölitz, gdzie pracował w produkcji syntetycznej benzyny. Po zakończeniu II wojny światowej, w maju 1945 roku, wrócił do Łodzi, gdzie podjął pracę jako spawacz w Państwowych Zakładach Przemysłu Bawełnianego.

W 1948 roku objął stanowisko kierownika Wydziału Sportowego w Zarządzie Łódzkim Związku Walki Młodych. Był także organizatorem sekcji gimnastycznej ZWM „Zryw”, gdzie aktywnie działał jako instruktor. Kocjasz kontynuował swoją edukację, studiując w latach 1947–1958 na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, a równocześnie pełniąc rolę wykładowcy w Zakładzie Gimnastyki.

W 1958 roku uzyskał tytuł magistra wychowania fizycznego, a w 1985 roku zdobył stopień doktora nauk wychowania fizycznego, broniąc pracy pt. „Badania nad rozwojem i ćwiczeniem koordynacji równoważnej”, której promotorem był Eugeniusz Geblewicz. Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się przede wszystkim na tematyce ćwiczeń związanych z koordynacją równoważną.

Kocjasz był także autorem oraz racjonalizatorem licznych usprawnień w dziedzinie gimnastyki, posiadając 116 patentów na przyrządy gimnastyczne. Pełnił rolę trenera gimnastyki sportowej w CWKS, a także w warszawskim Klubie Sportowym „Ogniwo” oraz AZS AWF. Jego praca obejmowała również prowadzenie zajęć z dziećmi i młodzieżą w warszawskim Pałacu Młodzieży oraz z dorosłymi w TKKF.

Współpracował z kadrą olimpijską podczas przygotowań do igrzysk oraz działał jako sędzia państwowy w dyscyplinie gimnastyki sportowej. Był także członkiem Zarządu Polskiego Związku Gimnastycznego.

Józef Kocjasz odszedł na wieczny spoczynek i został pochowany na Cmentarzu Północnym w Warszawie.

Publikacje

Dokonania Józefa Kocjasza w dziedzinie literatury związanej z wychowaniem fizycznym są imponujące. W szczególności wyróżniają się trzy istotne publikacje:

  • „Atlas ćwiczeń fizycznych”, wydany w 1971 roku,
  • „Atlas przyborów, przyrządów i urządzeń terenowych dla potrzeb wychowania fizycznego i sportu”, opublikowany w 1984 roku,
  • „Przewodnik ćwiczeń gimnastycznych od A do Z”, również z 1984 roku.

Odznaczenia

Józef Kocjasz odebrał szereg prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jego wkładzie w rozwój kultury i edukacji. Wśród nich znajduje się:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej,
  • Złota Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”.

Przypisy

  1. a b c d e f Barański K., Andrzej Mazur A., Józef Kocjasz (1919–1987), w: Słownik biograficzny pracowników CIWF i AWF, t. I. red. K. Hądzelek i A. Mazur, Warszawa 2000 r., s. 47–48.

Oceń: Józef Kocjasz

Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:23