Jan Gerbich


Jan Gerbich to postać, która na trwałe wpisała się w historię polskiego sportu. Urodził się 13 grudnia 1900 roku w Łodzi, a swoje życie zakończył 30 sierpnia 1994 roku w stanie São Paulo w Brazylii.

Był nie tylko niezwykle utalentowanym bokserem, ale również uczestnikiem igrzysk olimpijskich, co czyni go jednym z najbardziej rozpoznawalnych sportowców swojego czasu.

Życiorys

Jan Gerbich, postać o niezwykłej ścieżce życiowej, związał się ze sportem w późniejszym etapie życia, gdy w wieku 22 lat odbywał służbę wojskową w Poznaniu. To właśnie przez przypadkowe spotkanie z Eugeniuszem Nowakiem zaczął uczyć się boksu. Jego zaangażowanie przyczyniło się do sukcesów w kategorii półciężkiej, choć sporadycznie walczył również w wadze średniej.

Był zawodnikiem klubu ŁKB Łódź, gdzie reprezentował barwy od 1922 do 1924 roku, a następnie przeniósł się do klubu „Krusche i Ender” w Pabianicach, gdzie rywalizował w latach 1925-1928. W 1924 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Paryżu, ale niestety odpadł w eliminacjach kategorii półciężkiej. W 1927 roku, na mistrzostwach Europy w Berlinie, również nie zdołał przejść do dalszej rundy w kategorii średniej, tracąc szansę na medal.

W ciągu swojej kariery wywalczył cztery tytuły mistrza Polski w wadze półciężkiej w latach 1924, 1926, 1927 i 1928, a także zdobył brązowy medal w 1925 roku w tej samej kategorii. Po osiągnięciu tych sukcesów na krajowym ringu zdecydował się na wyjazd do Brazylii w lipcu 1928, gdzie rozpoczął karierę zawodowego boksera. W latach 1928-1930 stoczył tam 18 walk, z których 9 wygrał, 3 zremisował, a 6 przegrał.

Po zakończeniu kariery sportowej, Jan Gerbich osiedlił się na farmie i dożył 94 lat. Warto również zaznaczyć, że w pierwszej połowie lat 20-tych, jako lekkoatleta, reprezentował barwy ŁKS Łódź, specjalizując się w rzucie oszczepem.


Oceń: Jan Gerbich

Średnia ocena:4.65 Liczba ocen:24