Zbigniew Piórkowski

Po zdobyciu uprawnień instruktorskich w 1958 roku, rozpoczął karierę trenerską, kształcąc przyszłe talenty bokserskie. Jego sportowe osiągnięcia obejmowały liczny udział w prestiżowych zawodach, takich jak Mistrzostwa Europy w Warszawie w 1953 roku i Berlinie Zachodnim w 1955 roku, a także Igrzyska Olimpijskie w Melbourne w 1956 roku w wadze średniej.

Piórkowski był zawodnikiem renomowanych klubów, takich jak OWKS Kraków, gdzie zdobył tytuł wicemistrza kraju w wadze średniej w 1952 roku, a także CWKS Warszawa, z którym zdobył tytuły dwukrotnego drużynowego mistrza Polski w sezonach 1951/1952 i 1952/1953 oraz mistrza indywidualnego w 1953 roku. Dodatkowo, jako przedstawiciel Gwardii Łódź, był złotym medalistą Mistrzostw Polski w 1956 oraz brązowym medalistą w 1955 roku w kategorii średniej, a w 1957 roku zdobył tytuł wicemistrza w wadze półciężkiej.

Odgrywając ważną rolę w rozwój boksu w Łodzi, był wieloletnim trenerem kilku drużyn, w tym Gwardii (do 1963), Budowlanych (1963–1967), Rudzkiego KS (1968–1972), RTS Widzew (1972–1975) oraz Motoru z Lublina (1975–1980). Dzięki jego wysiłkom wiele młodych bokserów zdobyło szansę na rozwój kariery sportowej.

Zbigniew Piórkowski spoczywa na Cmentarzu Doły w Łodzi, w części katolickiej, w kwaterze 28, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskim sporcie i boksie.