Grobowiec Ludwika Geyera

Cmentarze

Grobowiec Ludwika Ferdynanda Geyera to ważne miejsce na mapie Łodzi, znajdujące się w Starej Części-ewangelickiej Starego Cmentarza. Usytuowany jest w kwaterze 50/D2 i dedykowany rodzinie Geyerów, oznaczony numerem pole grobowe 61.

W tym miejscu spoczywają nie tylko Ludwik Geyer, który zmarł w 1935 roku, ale także jego najbliżsi. Wśród pochowanych znajduje się jego żona Emilia, która odeszła w 1884 roku. Również rodzina Geyerów ma tu swoich przedstawicieli: Elżbieta Geyer żyła przez ponad sto lat, umierając w 1985, a Ryszard Geyer zmarł w 1915 roku.

Obok nich spoczywają także Olga z Weilów Geyer, która zmarła w 1934 roku, oraz Waleria z Geyerów Steigert, urodzona w 1920 roku, która odeszła dziesięć lat temu, w 1997 roku. Na końcu, w tym grobowcu spoczywa także Aleksander Steigert, który zmarł w 1945 roku. To miejsce jest więc nie tylko ważnym punktem na cmentarzu, ale również świadectwem historii jednej z ulicznych rodzin Łodzi.

Historia

Pomnik wzniesiony ku pamięci rodziny Ludwika Ferdynanda Geyera nosi nazwę „Grób rodziny Ludwika Ferdynanda Geyera” i pierwotnie mógł być napisany w języku niemieckim. Jego konstrukcja przyjmuje formę wysokiego obelisku, który osiąga około 4 metrów wysokości, stylizowanego na francuski neogotyk. Powstał on z białego marmuru po roku 1884, a jego budowa miała miejsce po zmarciu Emilii Geyer.

Jan Dominikowski, znawca architektury sepulkralnej cmentarza Starego w Łodzi, dostarczył szczegółowego opisu tego pomnika. Zauważa, że jego forma przypomina neogotycki, wieżowy pinakiel-obelisk, składający się z kilku poziomów, oraz płycinowych ścian zakończonych narożnymi kolumienkami. Na froncie konstrukcji w zwieńczeniu płycizny umieszczono płaskorzeźbione popiersie anioła, trzymającego w ręku banderolę. Poniżej znajduje się inskrypcja „Grób rodziny Ludwika Ferdynanda Geyera”, która jest dydaktycznie wtórna, wyryta na wytartej powierzchni pomnika. Z pierwotnych inskrypcji, które były w języku niemieckim, wiele przepadło, a obecny napis powstał w płyciźnie zdobionej suchym, graficznym akantem.

Również należy zwrócić uwagę, że płyciny pomnika są otoczone ostrołukami, które zaludniają się ślepymi maswerkami. Cała konstrukcja wieńczyły fiale i kwiatony, co nadaje jej jeszcze bardziej okazały i neogotycki charakter.

Przypisy

  1. Jan Dominikowski, Nekropolia Łodzi wielkoprzemysłowej. Cmentarz Stary przy ulicy Ogrodowej. Dzieje i sztuka, 1854-1945; Łódź 2004, s. 463.
  2. Jan Dominikowski, Nekropolia Łodzi wielkoprzemysłowej. Cmentarz Stary przy ulicy Ogrodowej. Dzieje i sztuka, 1854-1945; Łódź 2004, s. 184.

Oceń: Grobowiec Ludwika Geyera

★★★★★
Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:21