Aniela Menkes, uznawana za jedną z ważniejszych postaci łódzkiej awangardy, urodziła się 19 lutego 1897 roku w Łodzi. Jako malarka, graficzka i scenografka, odegrała znaczącą rolę w przedwojennym życiu artystycznym miasta. Jej prace, które często łączą różne techniki oraz tematy, do dziś fascynują miłośników sztuki. Mimo tragicznych wydarzeń II wojny światowej, które zniszczyły wiele jej dzieł, część z nich przetrwała w zbiorach prywatnych oraz w Muzeum Sztuki w Łodzi.
Aniela Menkes rozpoczęła swoją edukację artystyczną w 1918 roku w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, jednak wkrótce, w 1921 roku, zdecydowała się na przerwanie studiów, by założyć rodzinę. Mieszkała w Łodzi z mężem Zygmuntem Menkesem oraz dwoma córkami bliźniaczkami. Jej twórczość była silnie związana z łódzkim kręgiem artystycznym, w którym znajdował się m.in. Władysław Strzemiński. Menkes aktywnie uczestniczyła w działalności Zrzeszenia Artystów Plastyków, a także była współzałożycielką kwartalnika „Forma”, który publikował prace najważniejszych twórców awangardy w Polsce w latach 1933–1938.
Artystka brała udział w licznych wystawach, w tym w znaczącej ekspozycji Grupy Plastyków Nowoczesnych w 1933 roku oraz Wystawie Światowej w Paryżu w 1937 roku. Jej dorobek obejmował nie tylko portrety, martwe natury czy pejzaże, ale także kompozycje abstrakcyjne. To wszystko sprawiło, że Aniela Menkes stała się jednym z najważniejszych przedstawicieli łódzkiej awangardy, mimo że po wojnie wiele z jej prac zaginęło. Nieco z jej dzieł przetrwało jednak do dziś, a ich obecność w Muzeum Sztuki w Łodzi oraz w kolekcjach prywatnych przypomina o jej znaczeniu w historii polskiej sztuki.
Źródło: Urząd Miasta Łódź
Oceń: Awangardowa Aniela Menkes – życie i twórczość malarki z Łodzi
Zobacz Także
