Naukowcy z Uniwersytetu Łódzkiego dokonali niezwykłego odkrycia, które może zmienić spojrzenie na historię regionu. Analizy genetyczne szczątków odnalezionych w Lutomiersku sugerują, że miejsce to mogło być cmentarzyskiem skandynawskich wojowników z wczesnego średniowiecza. Dzięki wykorzystaniu nowoczesnych metod badawczych, możliwe było uzyskanie DNA z materiałów, które wcześniej uznawano za zbyt zniszczone do badań. To odkrycie tworzy ogromne możliwości dla dalszych prac badawczych oraz przyczyni się do lepszego zrozumienia osadnictwa wikingów w centralnej Polsce.
Badania przeprowadzone przez zespół z Katedry Antropologii Uniwersytetu Łódzkiego ukazały różnorodność genetyczną osób pochowanych na cmentarzysku. Odkrycia te wskazują, że w tym miejscu chowano zarówno osoby o pochodzeniu skandynawskim, jak i słowiańskim. Dzięki współpracy z zagranicznymi laboratoriami i finansowaniu z projektu unijnego EASI Genomics, naukowcy mogli przeprowadzić szczegółową analizę, umożliwiającą poznanie nie tylko tożsamości, ale także potencjalnych ról społecznych tych ludzi. Wyjątkowe jest to, że szczątki skandynawskie zostały znalezione w różnych granicach nekropolii, co sugeruje długotrwałą obecność tych osób w regionie.
Historię Lutomierska jako ważnego miejsca na archeologicznej mapie centralnej Polski podkreślają wcześniejsze badania wykazujące bogactwo grobów. Już w latach czterdziestych XX wieku odkryto tu różnorodne formy pochówków, które różniły się od innych typowych dla tego regionu. To cmentarzysko, datowane na pierwszą połowę XI wieku, przyciągnęło uwagę archeologów, a ponowne badania zapoczątkowane przez profesora Ryszarda Grygiela otwierają nowe możliwości interpretacji. Przypuszczalny związek z osadnictwem wikingów w Polsce może mieć kluczowe znaczenie dla zrozumienia procesów kształtujących wczesne państwo polskie i jego kontakty z północną Europą.
Źródło: Urząd Miasta Łódź
Oceń: Odkrycie cmentarzyska wikingów w Lutomiersku pod Łodzią
Zobacz Także
