Aleksander Napiórkowski, urodzony 20 listopada 1890 roku na Kurpiach, to postać związana z historią Łodzi oraz polityką II Rzeczypospolitej. Działacz PPS-u i poseł na Sejm Ustawodawczy, był aktywny zarówno na polu politycznym, jak i militarnym. Jego życie odznaczało się nie tylko walką o niepodległość, ale także tragicznym zakończeniem, które przyczyniło się do jego późniejszego upamiętnienia.
Napiórkowski rozpoczął swoją edukację w gimnazjum w Pułtusku, jednak jego zaangażowanie w strajk szkolny doprowadziło do usunięcia go ze szkoły. Po kontynuacji nauki w Łomży, dołączył do Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), gdzie prowadził agitację wśród żołnierzy. W 1908 roku rozpoczął studia na Politechnice w Liège, które ukończył w 1914 roku. W trakcie studiów wstąpił do Związku Strzeleckiego, a następnie do Pierwszej Kompanii Kadrowej, w której służył w 1. pułku ułanów.
Po 1917 roku jego życie nabrało zawirowań. Został internowany, a po ucieczce angażował się w nielegalną działalność w ramach PPS-u. Objął przewodnictwo w Łódzkim Okręgu PPS, gdzie był kluczowym organizatorem Milicji Ludowej. Jego polityczna kariera osiągnęła szczyt, kiedy w 1919 roku został wybrany na posła. W czasie wojny polsko-bolszewickiej współtworzył Rząd Obrony Narodowej i brał udział w walkach jako ułan Wojska Polskiego, co zakończyło się tragicznie podczas szarży pod Ciechanowem 18 sierpnia 1920 roku.
Po jego śmierci, Napiórkowski został pośmiertnie awansowany na stopień rotmistrza i odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. Jego szczątki zostały ekshumowane i pochowane na Starym Cmentarzu w Łodzi, co było wynikiem społecznej zbiórki, mającej na celu ufundowanie mu nagrobka. Pamięć o Aleksandrze Napiórkowskim trwa w Łodzi, gdzie jedna z ulic nosi jego imię, a jego historia jest nadal obecna w świadomości mieszkańców miasta.
Źródło: Urząd Miasta Łódź
Oceń: Pamięć o Aleksandrze Napiórkowskim – ułanie z ulicy Przybyszewskiego
Zobacz Także
