W Łodzi, na przełomie XIX i XX wieku, miało miejsce dynamiczne rozwinięcie instytucji bankowych, które miało znaczący wpływ na lokalną gospodarkę i społeczeństwo. Ostatnie trzydzieści lat XIX wieku stało się czasem intensywnego wzmocnienia sektora bankowego, a wkrótce po tym, na czoło działalności finansowej wysunęły się różne towarzystwa pożyczkowo-oszczędnościowe. Banki funkcjonowały głównie w rękach burżuazji, a ich działalność koncentrowała się na kredytowaniu przemysłu oraz operacjach na rynku papierów wartościowych.
Na początku XX wieku łódzkie banki akcyjne stanowiły połowę wszystkich tego typu instytucji w Królestwie, zachowując przy tym znaczący udział w krajowym kapitale zakładowym. Bank Handlowy Łódzki, główny gracz na rynku, zdołał w 1913 roku osiągnąć imponujący kapitał akcyjny wynoszący 10 milionów rubli oraz znaczący obrót wynoszący 2,25 miliarda rubli. Na przestrzeni lat 1900–1913 jego obroty wzrosły prawie o 200%, co świadczy o dynamicznej kondycji instytucji i rosnącym zapotrzebowaniu na usługi finansowe.
Warto zaznaczyć, że przy znacznym rozwoju instytucji bankowych w Łodzi, głównymi akcjonariuszami były wpływowe rodziny, takie jak Scheiblerowie, Herbstowie, Grohmanowie i Schlosserowie. Bank Kupiecki zyskał silną pozycję na rynku kredytowym, nie tylko lokalnie, ale również w Warszawie, zyskując wsparcie ze strony rosyjskich banków akcyjnych z Petersburga. Taki rozwój instytucji bankowych miał daleko idące konsekwencje dla gospodarki Łodzi i przyczynił się do jej późniejszego rozwoju jako ważnego ośrodka przemysłowego w regionie.
Źródło: Urząd Miasta Łódź
Oceń: Rozwój instytucji bankowych w Łodzi na przełomie XIX i XX wieku
Zobacz Także
