Szczepan Andrzejewski, urodzony w 1892 roku w Łodzi, to artysta, którego osiągnięcia w dziedzinie malarstwa pozostają nieodłącznym elementem lokalnej kultury i historii. Jego kariera obejmowała nauczanie, zakładanie szkół artystycznych oraz tworzenie wielu obrazów, które do dziś cieszą się uznaniem. Na uwagę zasługuje również dramatyczna historia artysty podczas II wojny światowej, kiedy to jego twórczość zyskała dodatkowy kontekst historyczny.
Andrzejewski rozpoczął dalsze kształcenie w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie studiował u cenionego prof. Karla Rauppa. Po powrocie do Łodzi, artysta zaangażował się w edukację, inicjując działalność prywatnej szkoły sztuk pięknych na ulicy Kilińskiego. W 1933 roku Andrzejewski rozszerzył swoje nauczanie, zakładając letnią szkołę rysunku w Woźnikach, co świadczy o jego pasji do sztuki i przekazywaniu wiedzy młodszym pokoleniom.
Jednak jego życie zostało dramatycznie przerwane przez wydarzenia wojenne. Aresztowany przez gestapo, trafił do obozu w Auschwitz, gdzie w chwilach wolnych oddawał się malarstwu, tworząc portrety oraz pejzaże, które odzwierciedlały okrutną rzeczywistość obozowego życia. Po wojnie Andrzejewski powrócił do swojej pasji i poświęcił się tworzeniu dzieł, które ukazywały ludzkie cierpienie oraz piękno otaczającego go świata. Jego twórczość, obejmująca późny impresjonizm, znalazła miejsce w prestiżowych muzeach, takich jak Muzeum Sztuki w Łodzi czy Muzeum Okręgowe w Sieradzu. Artysta zmarł w 1950 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek i niezatarte ślady w historii Łodzi.
Źródło: Urząd Miasta Łódź
Oceń: Życie i twórczość Szczepana Andrzejewskiego – wybitnego pejzażysty związane z Łodzią
Zobacz Także