Maurycy Mędrzycki


Maurycy Mędrzycki, znany również pod francuską nazwą Maurice Mendjizky, stał się jednym z istotnych przedstawicieli sztuki XX wieku. Urodził się 20 lipca 1890 roku w Łodzi, a swoje życie zakończył 8 maja 1951 roku w Saint-Paul-de-Vence.

Był on polskim malarzem o żydowskich korzeniach, który zyskał uznanie na francuskiej scenie artystycznej. W trakcie swojej kariery przynależał do elitarnego grona artystów związanych z ruchami École de Paris, które odgrywały kluczową rolę w rozwijaniu nowoczesnych tendencji w malarstwie.

Życiorys

Maurycy Mędrzycki, znany wcześniej jako Mojsze Zelik Mędrzyżecki, przyszedł na świat w rodzinie rzemieślniczej. Jego artystyczna droga rozpoczęła się w Szkole Rysunkowej Jakuba Katzenbogena w Łodzi. W 1906 roku wyjechał do Berlina, gdzie aspirał do nauki muzyki i marzył o karierze dyrygenta. Po powrocie do Łodzi w 1908 roku, zobowiązany był do odbycia służby wojskowej. W 1909 roku przeniósł się do Paryża, gdzie nawiązał kontakt ze środowiskiem artystycznym École de Paris.

Po zakończeniu I wojny światowej, poznał Alice Ernestine Prin, bardziej znaną jako Kiki de Montparnasse, która stała się jego muzą oraz romansową partnerką. Związek z Alice trwał do 1921 roku, a ciekawostką jest, że to właśnie Mędrzycki mógł być autorem jej artystycznego pseudonimu. Jego pierwsza samodzielna wystawa miała miejsce w 1920 roku w paryskiej Galerie Lorenceau, a wstęp do katalogu wystawy napisał André Salmon.

W 1913 roku miał okazję poznać renomowanego malarza Renoira, który zaprosił go na kilka dni do swojego domu w Cagnes-sur-Mer. Zauroczony urokami regionu, Mędrzycki osiedlił się tam w 1921 roku na trzy lata. Po powrocie do Paryża w 1924 roku, nawiązał współpracę z marszandem Leopoldem Zborowskim, który wspierał go w sprzedaży obrazów. W 1931 roku artysta miał indywidualną wystawę w Galerii Kleinmanna w Paryżu.

W 1933 roku, w odpowiedzi na wzrastającą sytuację polityczną Niemiec pod rządami Hitlera, Mędrzycki we współpracy z Paulem Signacem stworzył „Ruch Intelektualiści za Pokój”, który przyciągnął wielu pisarzy, poetów oraz naukowców. W 1939 roku, zmuszony do działania, wraz z rodziną ukrył się w Alpach Nadmorskich, gdzie wstąpił do ruchu oporu.

Niestety, tragiczne wydarzenia nie ominęły jego rodziny – w 1942 roku jego żona została aresztowana, a syn, Claude, zginął z rąk niemieckich oprawców ledwie 14 dni przed wyzwoleniem. Maurycy Mędrzycki zmarł w 1951 roku w Saint-Paul-de-Vence, po długiej walce z rakiem.

Twórczość

Artysta ten tworzył głównie obrazy przedstawiające pejzaże, kwiaty oraz kompozycje figuralne, które stały się jego znakiem rozpoznawczym. W swoich pracach czerpał inspirację z malarstwa Cézanne’a, którego styl wpłynął na jego podejście do sztuki. Jego obrazy często przedstawiały przestrzenne pejzaże z kubicznymi formami wiejskiej architektury, co nadawało im oryginalny charakter.

Mędrzycki poprzez swoją twórczość zachował silne więzi z Polską; brał udział w wystawach sztuki żydowskiej organizowanych w takich miastach jak Warszawa i Łódź, gdzie miał możliwość zaprezentować swoje prace szerszej publiczności. Te wystawy były dla niego ważnym sposobem na utrzymanie kontaktu z ojczyzną oraz jej artystycznym dziedzictwem.

Na zakończenie swojej kariery artystycznej, stworzył serię grafik zatytułowaną W hołdzie bohaterom warszawskiego getta, które w 1955 roku zostały opublikowane z tekstami autorstwa Paula Eluarda oraz Vercorsa. Prace te utrzymane były w stylu ekspresjonistycznym, co doskonale oddawało dramatyzm i emocje związane z tragicznymi wydarzeniami historii.


Oceń: Maurycy Mędrzycki

Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:12