Jerzy Kaczmarek był uznawanym polskim aktorem, którego życie i kariera na stałe wpisały się w pejzaż polskiego teatru oraz filmu. Urodził się 14 lutego 1929 roku w Łodzi, a swoje ostatnie dni spędził w stolicy, Warszawie, gdzie zmarł 13 lipca 1995 roku.
Przez całe swoje życie Kaczmarek z pasją angażował się w sztukę, zdobywając szerokie uznanie wśród publiczności oraz krytyków.
Życiorys
Jerzy Kaczmarek był synem Jana oraz Franciszki ze Szczepanków. Jego edukacja rozpoczęła się w 1945 roku w Liceum im. Staszica w Zgierzu, a od 1948 kontynuował naukę w Łodzi. W 1949 roku zdał maturę, a następnie podjął studia aktorskie. W 1953 roku z sukcesem ukończył Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.
Jego debiut teatralny miał miejsce 16 maja 1953 roku, po którym występował w różnych teatrach. W latach 1953-57 związany był z Teatrem Powszechnym w Łodzi, a następnie, w okresie od 1957 do 1958, grał w Teatrze Polskim w Poznaniu. W latach 1957-62 występował w Teatrze Klasycznym w Warszawie, a następnie od 1962 do 1971 w Teatrze Polskim w Warszawie.
Niestety, z powodu złego stanu zdrowia, w sierpniu 1971 roku przeszedł na rentę. Jerzy Kaczmarek był żonaty z Tacjaną, która z domu nosiła nazwisko Szendzielorz, a jej zawodowe zajęcia koncentrowały się w dziedzinie realizacji filmowej. Aktor odszedł 13 lipca 1995 roku w Warszawie, a jego ostatnim miejscem spoczynku stał się cmentarz w Izabelinie pod Warszawą.
Filmografia
W trakcie swojej kariery aktorskiej Jerzy Kaczmarek zyskał uznanie dzięki występom w różnorodnych filmach oraz spektaklach, w których zazwyczaj odgrywał skromne, lecz znaczące role. Jego filmografia obejmuje wiele interesujących tytułów, które oddają jego wszechstronność jako aktora.
Rok produkcji | Nazwa | Kategoria | Funkcja |
---|---|---|---|
1950 | Premiera w Warszawie | Film fabularny | Członek obsady |
1951 | Chopin w młodości | Film fabularny | Członek obsady |
1952 | Dzień wynagrodzenia | Etiuda szkolna | Członek obsady |
1953 | Żołnierz triumpfujący | Film fabularny | Członek obsady |
1953 | Piątka z ul. Barskiej | Film fabularny | Muzyk |
1955 | Trzy starty | Film fabularny | Sportowiec żartujący z Leśniaka |
1955 | Sprawa pilota Maresza | Film fabularny | Włodzimierz Elmer |
1955 | Sen mrówki | Etiuda szkolna | Mężczyzna na wózku |
1955 | Godziny nadziei | Film fabularny | Członek obsady |
1955 | Człowiek nie umiera | Etiuda szkolna | Członek obsady |
1956 | Wraki | Film fabularny | Jurek |
1958 | Małżeństwo to święta sprawa | Spektakl telewizyjny | Członek obsady |
1958 | Kaprys | Spektakl telewizyjny | Członek obsady |
1960 | Nowy Don Kiszot | Spektakl telewizyjny | Karol |
1960 | Matka Joanna od Aniołów | Film fabularny | Kaziuk |
1960 | Historia nowoczesna | Film fabularny | Zenek Filipowski |
1961 | Zaduszki | Film fabularny | Gałecki |
1961 | Czas przeszły | Film fabularny | Tomek |
1962 | Zerwany most | Film fabularny | plut. Groń |
1962 | Rodzina Milcarków | Film fabularny | Francek Drewniok |
1963 | Ostatni | Spektakl telewizyjny | Rudy cywil |
1963 | Henryk VI na polowaniu | Spektakl telewizyjny | Milord |
1964 | Rękopis znaleziony w Saragossie | Film fabularny | Mosquito |
1964 | Przerwany lot | Film fabularny | Staszek |
1964 | Kwatery | Spektakl telewizyjny | Chłopak III |
1964 | Barwy walki | Film fabularny | „Malutki” |
1965 | Tomek i pies | Serial fabularny | Konduktor tramwajowy |
1965 | Stawka większa niż życie | Spektakl telewizyjny | Wasiak |
1965 | Popioły | Film fabularny | Szlachcic |
1965 | Maraton | Spektakl telewizyjny | Członek obsady |
1966 | Dzień ostatni, dzień pierwszy | Film fabularny (telewizyjny) | plut. „Głośny” |
1966 | Przyznaję się do winy | Spektakl telewizyjny | Barman |
1966 | Pocztówka z Buenos Aires | Spektakl telewizyjny | Długi |
1966 | Piekło i niebo | Film fabularny | Żołnierz |
1966 | Marysia i Napoleon | Film fabularny | Oficer Bertrand |
1967 | Westerplatte | Film fabularny | plut. Władysław Baran |
1967 | Stawka większa niż życie | Serial fabularny | Bruno Dreher, więzień w celi Klossa |
1967 | Paryż – Warszawa bez wizy | Film fabularny | Lotnik polskiego pochodzenia z USA |
1967 | Morderca zostawia ślad | Film fabularny | „Nurt” |
1967 | Gdy miłość była zbrodnią | Film fabularny | Hitlerowiec obcinający włosy Marice |
1967 | Guillaume Apollinaire | Telewizyjne widowisko | Członek obsady |
1968 | Wniebowstąpienie | Film fabularny | SS-man dobijający Sebastiana |
1968 | Hasło Korn | Film fabularny | por. Siwecki |
1968 | Dancing w kwaterze Hitlera | Członek obsady | Motocyklista Jerzy |
1969 | Znaki wolności | Spektakl telewizyjny | Topolak |
1969 | W każdą pogodę | Film fabularny (telewizyjny) | Rybak |
1969 | Sąsiedzi | Film fabularny | Policjant w składnicy broni |
1969 | Polowanie na muchy | Film fabularny | Członek obsady |
1969 | Pan Wołodyjowski | Film fabularny | Tańczący z Ewą Nowowiejską podczas zabawy w Chreptiowie |
1969 | Ostatnie dni | Film fabularny | SS-man strzelający do jeńca |
1969 | Nie ma powrotu, Johnny | Film fabularny | Żołnierz amerykański |
1969 | Gniewko, syn rybaka | Spektakl telewizyjny | Janko |
1970 | Prawda w oczy | Film fabularny | Członek brygady Klisia |
1970 | Non Stop | Spektakl telewizyjny | Członek obsady |
1974 | Rafał Olbromski | Spektakl telewizyjny | Członek obsady |
Role teatralne
W historii polskiego teatru, Jerzy Kaczmarek ma na swoim koncie wiele znaczących ról. Jego debiut sceniczny odbył się w Teatrze Powszechnym w Łodzi, gdzie wcielił się w postać Filipa w „Dożywociu” Aleksandra Fredry. W kolejnych latach aktor zagrał wiele różnorodnych ról, które przyczyniły się do jego popularności.
Wśród bardziej znaczących postaci w jego dorobku teatralnym wymienia się ręczoną przez Słownik biograficzny teatru polskiego rolę Świstaka w sztuce „Fircyk w zalotach” autorstwa Franciszka Zabłockiego.
Na deskach wspomnianego teatru wystąpił również jako Biondella w „Poskromieniu złośnicy” Williama Szekspira oraz Zbigniewa w „Mazepie” Juliusza Słowackiego. Te postaci ukazują jego szerokie umiejętności aktorskie i zdolność do różnorodnych interpretacji.
W Teatrze Klasycznym w Warszawie można go zobaczyć jako Franka w „Dziewczynie z fotografii” Gian Paolo Callegariego, a także jako Ralfa w „Robin Hoodzie” Wandy Żółkiewskiej. Rola Pastora w „Sławny 702” Alexandru Mirodana również znajduje się w jego repertuarze.
Jerzy Kaczmarek pojawił się także w Teatrze Polskim w Warszawie, gdzie odgrywał rolę Montek i Kapitana w „Dwa teatry” Jerzego Szaniawskiego. Dodatkowo, w przedstawieniu „Makbet” Williama Szekspira grał Lekarza, a w „Szkoła kobiet” Wojciecha Bogusławskiego był Maćkiem. Jego wystąpienie jako Policmajstra w „Martwych duszach” według Mikołaja Gogola dopełnia listę jego dramatycznych kreacji.
Przypisy
- Jerzy Kaczmarek, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 08.04.2021 r.]
- Jerzy Kaczmarek w bazie FilmPolski.pl [dostęp 23.08.2018 r.]
- Jerzy Kaczmarek w bazie Filmweb [dostęp 23.08.2018 r.]
- Słownik biograficzny teatru polskiego, tom III, wolumin 1: A–Ł, Warszawa 2017, s. 455.
- Słownik teatru..., dz. cyt., s. 455.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Jacek Lusiński | Waldemar Krygier | Lilianna Mitelman | Krzysztof Karewicz | Wiesław Andrzejewski | Paweł Dłużewski | Michał Sieczkowski | Jakub Jabłoński (grafik) | Zygmunt Schreter | Offselecta | Maurycy Mędrzycki | Eugeniusz Wałaszek | Iwona Wojciechowska | Anna Helena Szymborska | Tamar Eytan | Marta Gryniewicz | Władysław Kędra | Grzegorz Kempinsky | Wojciech Lepianka | BarvinskyOceń: Jerzy Kaczmarek (aktor)