Grzegorz Kempinsky


Grzegorz Kempinsky to postać z bogatym dorobkiem artystycznym, urodzony 3 lipca 1965 roku w Łodzi. W swojej karierze zyskał uznanie jako polski reżyser filmowy, teatralny oraz telewizyjny. Jego talenty obejmują również pisanie scenariuszy oraz tłumaczenie, co czyni go wszechstronnym twórcą w dziedzinie sztuki medialnej.

Życiorys

Grzegorz Kempinsky to znakomity artysta, który swoje dzieciństwo spędził w Szwecji. Tam ukończył liceum ogólnokształcące, a następnie rozpoczął studia na wydziale filmoznawstwa w Sztokholmie. Wykazał się wielkim talentem, uzyskując dyplom z reżyserii na PWSFTViT w Łodzi, gdzie później współpracował również jako wykładowca.

Kempinsky to osoba, która doskonale posługuje się językiem szwedzkim. Jego umiejętności przekładają się na pracę tłumaczeniową, w której przetłumaczył takie dzieła jak m.in. „Panna Julia” autorstwa Augusta Strindberga oraz kilka sztuk Henninga Mankella i Bengta Ahlforsa. Jest również autorem scenariuszy do znanych filmów fabularnych, takich jak „Rób swoje, ryzyko jest twoje”, a także wielu seriali telewizyjnych, w tym „Czego boją się faceci, czyli seks w mniejszym mieście” (gdzie pełnił funkcje reżysera i scenarzysty) oraz „Zostać Miss”. Jest także odpowiedzialny za realizację spektakli teatralnych dla Teatru TV, na przykład „Historia o ptaku Cis” i wielu teledysków, w tym dla zespołu Lombard.

W jego dorobku znajdują się również realizacje programów publicystycznych, w tym cyklicznego programu „Europejczycy”, który był emitowany na antenie TVP S.A. w latach 2001-2004. Kempinsky kierował również nowym formatem „Wiadomości Dnia” dla łódzkiego oddziału TVP S.A. W latach 2006-2015 pracował jako etatowy reżyser Teatru Śląskiego, gdzie wyreżyserował wiele uznawanych spektakli, takich jak „Pana Pawła” Dorsta, „Oskara i panią Różę” Schmitta oraz „Króla Edypa” Sofoklesa.

Jego twórczość nie ograniczała się jedynie do Teatru Śląskiego – współpracował także z wieloma innymi teatrami, m.in. z Teatrem Studyjnym w Łodzi, Teatrem Wybrzeże w Gdańsku, a także z teatrami w Lublinie, Poznaniu, czy Gdyni oraz Komorni Scena Arena w Ostrawie, która należy do grona pięciu najlepszych scen teatralnych w Czechach.

Za swoje osiągnięcia artystyczne Kempinsky był wielokrotnie nagradzany. Trzykrotnie zdobył nagrodę Złota Maska za najlepszą reżyserię, w tym w 2006 roku za „Oskara i Panią Różę” oraz „Push-up 1-3. Ostatnie piętro”, a w 2008 roku za „Sinobrodego – nadzieję kobiet” oraz „Boga”. W 2010 roku nagrodzono go za „Łysą śpiewaczkę”. W 2005 roku jego spektakl „Oskar i Pani Róża” otrzymał wyróżnienie na II Międzynarodowym Festiwalu Przedstawień dla Dwojga Aktorów w Symferopolu na Krymie.

W 2007 roku Kempinsky został odznaczony Orderem Ministra Kultury – Zasłużony dla Kultury Polskiej. Otrzymał również stypendia, w tym od Instytutu Szwedzkiego (Svenska Institutet) w 1986 roku oraz SANDREWS w 1985 roku. Aktualnie pełni funkcję dyrektora artystycznego w kilku teatrach, w tym Teatru w Telewizji TVP Kraków, Teatru Kontrabanda w Krakowie, Teatru ŚwiętochłOFFice w Świętochłowicach oraz Akademickiego Teatru Remont w Gliwicach.

Najważniejsze inscenizacje

Grzegorz Kempinsky jest znanym reżyserem teatralnym, który w swoim dorobku ma wiele znaczących inscenizacji, które wzbogaciły polską scenę teatralną. Jego twórczość obejmuje różnorodne gatunki i style, a każda realizacja to unikalne doświadczenie zarówno dla aktorów, jak i widzów.

Wśród jego najważniejszych inscenizacji należy wymienić:

  • „Ja i Mick Jagger, czyli małpy uciekły z wrzaskiem” Anna Mentlewicz – Teatr Kontrabanda w Krakowie (2017),
  • „Następnego dnia rana” Peter Quilter – Teatr Miejski w Gdyni (2017),
  • „Płuca, czyli jak zrobić dziecko” Duncan Macmillan – Akademicki Teatr Remont w Gliwicach (2017),
  • „Ożenić się nie mogę” Aleksander Fredro – Akademicki Teatr Remont w Gliwicach (2016),
  • „Bucharest Calling” Stefan Peca – Akademicki Teatr Remont w Gliwicach (2016),
  • “Top Dogs” Urs Widmer – Divadlo Komorni Scena Arena w Ostrawie Republika Czeska (2016),
  • „Rzeźnia kropka com” wg „Rzeźni” Sławomir Mrożek – Grupa Up Scena w Gliwicach (2015),
  • „Diwa” Marijana Nola – Teatr Żelazny w Katowicach (2015),
  • „Zbrodnia i Kara” Fiodor Dostojewski – Grupa Cogito, Kraków (2015),
  • „Amok moja dziecinada” Thomas Freyer – Akademicki Teatr Remont w Gliwicach (2014),
  • „Top Dogs” Urs Widmer – Teatr Nowy w Zabrzu (2014),
  • „Ożenić Się Nie Mogę” Aleksander Fredro – Teatr Miejski w Gdyni (2014),
  • „Aż Do Bólu” (Krajne Meze) William Mastrosimone – Divadlo Komorni Scena Arena w Ostrawie Republika Czeska (2014),
  • „Peggy Pickit Widzi Twarz Boga” Roland Schimmelpfennig – Teatr Ludowy w Krakowie (2013),
  • „Łysa Śpiewaczka” (Plešatá zpěvačka) Eugene Ionesco – Divadlo Komorni Scena Arena w Ostrawie Republika Czeska (2012),
  • „Bóg” Woody Allen – Teatr Miejski w Gdyni (2012),
  • „Związek Otwarty” Dario Fo i Franca Rame – Teatr Nowy w Zabrzu (2012),
  • „Komedia Teatralna” Bengt Ahlfors – Teatr Nowy w Zabrzu (2012),
  • „Komedia Teatralna” Bengt Ahlfors – Teatr im. J. Osterwy w Lublinie (2011),
  • „Małe Zbrodnie Małżeńskie” Eric Emanuel Schmitt – Teatr Śląski w Katowicach (2011),
  • „Łysa Śpiewaczka” Eugene Ionesco – Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2010),
  • „Zagraj To Jeszcze Raz, Sam” Woody Allen – Teatr Śląski w Katowicach (2009),
  • „Bóg” Woody Allen – Teatr im. J. Osterwy w Lublinie (2009),
  • „Jordan” Anna Reynolds i Moira Buffini – Teatr Śląski w Katowicach (2009),
  • „Zdobycie Bieguna Południowego” Manfred Karge – Teatr Śląski w Katowicach (2008),
  • „Legoland” Dirk Dobbrow – Teatr im. J. Osterwy w Lublinie (2007),
  • „Bóg” Woody Allen – Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2007),
  • „Sinobrody – Nadzieja Kobiet” Dea Loher – Teatr Śląski w Katowicach (2007),
  • „Push Up 1-3-Ostatnie Piętro” Roland Schimmelpfennig – Teatr Śląski w Katowicach (2005),
  • „Król Edyp” Sofokles – Teatr Śląski w Katowicach (2005),
  • „Oskar i Pani Róża” Eric-Emmanuel Schmitt – Teatr Śląski w Katowicach (2005),
  • „Pan Paweł” Tankred Dorst – Teatr Śląski w Katowicach (2004),
  • „Pierś” Philip Roth (druga premiera) – Teatr Wybrzeże w Gdańsku (1995),
  • „Panna Julia” August Strindberg – Teatr Studyjny w Łodzi (1994),
  • „Pierś” Philip Roth – Teatr Studyjny w Łodzi (1993),
  • „Agata” Marguerite Duras – PWSFTViT i Teatr Studyjny w Łodzi (1991).

Wielką wartością tych realizacji jest nie tylko ich różnorodność tematyczna, ale także umiejętność łączenia klasyki z nowoczesnym podejściem do teatru. Prace Kempinskiego zyskały uznanie wśród krytyków oraz widzów, co nie pozostaje bez wpływu na rozwój polskiej kultury teatralnej.

Film i TV

Grzegorz Kempinsky ma na swoim koncie imponującą listę prac w dziedzinie filmu i telewizji, które znacząco przyczyniły się do rozwoju polskiej kultury wizualnej. Jego dorobek obejmuje zarówno produkcje serialowe, jak i filmy fabularne, w których pełnił różnorodne role, od reżysera po autorstwo scenariuszy.

  • W 2005 roku współpracował z Sting Production nad 3. serią popularnego serialu Czego Się Boją Faceci, czyli Seks w Mniejszym Mieście dla TV POLSAT, w którym wystąpili m.in. Cezary Pazura oraz Tomasz Sapryk,
  • Rok wcześniej, w 2004 roku, Kempinsky był również zaangażowany w 2. serię tej samej produkcji, ponownie współpracując z uznanymi aktorami,
  • W tym samym roku poświęcił się również serialowi Kosmici, realizowanemu dla TV POLSAT i TV PULS, w którym Olaf Lubaszenko był reżyserem i autorem scenariusza czterech odcinków,
  • W 2003 roku brał udział w tworzeniu popularnego serialu Na Wspólnej dla TVN, odpowiadając za dialogi w 147. odcinku,
  • Również w 2003 roku był współautorem pierwszej serii Czego Się Boją Faceci, czyli Seks w Mniejszym Mieście, gdzie miał również na względzie reżyserię oraz współautorstwo oryginalnego utworu literackiego i scenariusza.
  • W 2002 roku wystąpił jako współautor oryginalnego utworu w projekcie Zostać Miss 2 dla TV POLSAT, w którym wystąpili Jan Nowicki i Jerzy Bończak,
  • W 2001 roku jego talent został doceniony w filmie fabularnym Rób Swoje, Ryzyko Jest Twoje, którego premiera miała miejsce w 2002 roku. W tej produkcji reżyserował Marian Terlecki, a w obsadzie znaleźli się Olaf Lubaszenko oraz Michał Milowicz,
  • W tym samym roku przygotował film instruktażowo-reklamowy dla Telekomunikacji Polskiej S.A. Sekundy Które Ratują Życie, który również reżyserował,
  • Kempinsky miał również zaszczyt pracować nad serialem Zostać Miss, który powstał w roku 2000 dla TV POLSAT, w którym zagrali Jan Nowicki i Dorota Kamińska.
  • W 1997 roku zrealizował teatr telewizyjny Historia o Ptaku Cis dla TVP S.A, w którym odpowiedzialny był za reżyserię i adaptację,
  • Jego kariera sięga również 1995 roku, gdy stworzył teledysk do utworu Nie Mogę Kochać Ciebie zespołu “Lombard”,
  • W 1990 roku jego etiuda filmowa Klatka Tygrysa zdobyła nagrodę na festiwalu w Berlinie–Babelsbergu.

Wszystkie te projekty pokazują wszechstronność i talent Grzegorza Kempinsky’ego, który z pasją kreuje i rozwija polskie kino oraz telewizję.

Stypendia

Grzegorz Kempinski, jako utalentowany artysta, otrzymał szereg prestiżowych stypendiów, które przyczyniły się do jego rozwoju zawodowego.

  • 1986 stypendysta Landstinget województwa Kronoberg w Szwecji,
  • 1985 stypendysta Instytutu Szwedzkiego,
  • 1985 stypendysta Kompanii Filmowej Sandrews.

Nagrody

Grzegorz Kempinsky to uznawany reżyser, który zdobył wiele prestiżowych nagród w swojej karierze. Jego dokonania artystyczne są doceniane zarówno w kraju, jak i za granicą. Oto niektóre z jego najważniejszych wyróżnień:

  • 2010 – Złota Maska za najlepszą reżyserię „Łysej Śpiewaczki” Eugene Ionesco,
  • 2008 – Złota Maska za najlepszą reżyserię „Sinobrodego – Nadziei Kobiet” Rolanda Schimmelpfenniga oraz „Boga” Woody Allena,
  • 2006 – Złota Maska za najlepszą reżyserię „Oskara i Pani Róży” Erica-Emmanuela Schmitta oraz „Push-up 1-3 – Ostatnie Piętro” Rolanda Schimmelpfenniga,
  • 2005 – Nagrodzony na II Międzynarodowym Festiwalu Przedstawień dla Dwojga Aktorów w Symferopolu na Krymie za spektakl „Oskar i Pani Róża” Erica-Emmanuela Schmitta,
  • 1992 – Nagrodzony na Festiwalu Spektakli Dyplomowych w Łodzi za reżyserię „Agaty” Marguerite Duras.

Przypisy

  1. Następnego dnia rano [online], trojmiasto.pl [dostęp 11.07.2018 r.]
  2. „Ja i Mick Jagger, czyli małpy uciekły z wrzaskiem” [online], Magiczny Kraków, 07.02.2018 r. [dostęp 11.07.2018 r.]

Oceń: Grzegorz Kempinsky

Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:23