Pola Lindfeldówna


Pola Lindfeldówna, znana również jako Pelagia, urodziła się 19 czerwca 1894 roku w Łodzi, gdzie również spędziła swoje ostatnie dni, umierając 6 kwietnia 1942 roku.

Była utalentowaną rzeźbiarką i graficzką, której prace pozostawiły znaczący ślad w sztuce.

Biogram

Córka Gustawa (Godela) (1861-1940), przemysłowca, oraz Rozalii (Ruchli) z Kwaśnerów (około 1866 – 1938), była siostrą Eugenii (urodzonej 21 maja 1892 roku w Łodzi), znanej malarki. W 1919 roku prawdopodobnie wyjechała do Berlina, aby studiować sztuki plastyczne, a później mieszkała w Wiesbaden i Paryżu. Jej talent artystyczny znalazł uznanie na Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Düsseldorfie w maju 1922 roku, gdzie brała udział również w I Kongresie Postępowych Artystów.

Wczesna twórczość Lindfeldówny związana była z grupą Jung Idysz, w ramach której uczestniczyła w wystawach plastyki żydowskiej. Została zaprezentowana na I Wystawie Żydowskiego Malarstwa i Rzeźby w Białymstoku we wrześniu 1919 roku oraz na wystawie „Salon futurystów” w Łodzi w 1921 roku.

Do jej znaczących osiągnięć należało projektowanie okładek i ilustracji do dzieł autorów żydowskich, takich jak tomik poezji Mojżesza Brodersona oraz Icchaka KacenelsonaImprowizacje z 1919 roku i książka Chaima Króla Łojbn z roku 1920. Wykonywała również linoryty do czasopism takich jak „Jung Idysz” (1919), „Zdrój” (1919) oraz almanach „Tańczący Ogień” (1920).

Po osiedleniu się w Paryżu Lindfeldówna skupiła się na klasycyzującej rzeźbie. W początkach lat 30. XX wieku przebywała w Palestynie, a po powrocie do Polski zamieszkała w Łodzi. Po długim czasie spędzonym za granicą, wiosną 1936 roku zaprezentowała swoje rzeźby w Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi.

W 1937 roku mieszkała przy ul. Piotrkowskiej 189 w Łodzi. Po wybuchu II wojny światowej pozostała w Łodzi, a na początku 1940 roku została przymusowo przesiedlona do getta, które zostało zorganizowane przez hitlerowców dla 240 000 Żydów z Łodzi i innych miast Polski oraz Europy w Bałutach. Getto, powstałe w najbiedniejszej dzielnicy Łodzi, zostało szczelnie odizolowane od reszty miasta 30 kwietnia 1940 roku i stało się miejscem przymusowej pracy oraz eksterminacji.

Zmarła w getcie 6 kwietnia 1942 roku i została pochowana na nowym Cmentarzu Żydowskim w Łodzi przy ul. Brackiej.

Przypisy

  1. Księga adresowa m. Łodzi (…) Rocznik 1937-1939. Łódź 1937 r. dz. II Wykaz mieszkańców m. Łodzi s. 266 tu jako Pelagia, artystka rzeźbiarka

Oceń: Pola Lindfeldówna

Średnia ocena:4.48 Liczba ocen:24