Teodor Regedziński

---

Kariera szachowa

Teodor Regedziński był uznawany za jednego z najznakomitszych szachistów w historii Łódzkiego Towarzystwa Zwolenników Gry Szachowej. Uczestniczył w przedwojennych finałach mistrzostw Polski, a jego największy sukces miał miejsce w 1927 roku w Łodzi, gdzie osiągnął czwarte miejsce, plasując się za takimi mistrzami jak Akiba Rubinstein, Ksawery Tartakower oraz Kazimierz Makarczyk.

Reprezentował Polskę na międzynarodowej arenie szachowej, biorąc udział w turniejach drużynowych, w tym czterokrotnie na olimpiadach szachowych w latach 1928, 1933, 1937 oraz 1939. W trakcie tych zawodów zdobył trzy medale: srebrny w 1939 roku oraz dwa brązowe, w 1928 i 1937 roku. Dodatkowo, w 1936 roku był członkiem drużyny, która zajęła drugie miejsce na nieoficjalnej olimpiadzie szachowej organizowanej w Berlinie.

W trudnych czasach II wojny światowej, jako jedyny przedstawiciel Polski, po olimpiadzie w Buenos Aires w 1939 roku powrócił do okupowanego kraju. Po przyjeździe został wpisany na volkslistę i przyjął nowe nazwisko, Reger. Jego aktywność w świecie szachów nie ustała nawet w III Rzeszy, gdzie brał udział w mistrzostwach Niemiec (Bad Oeynhausen, 1940) oraz mistrzostwach Generalnego Gubernatorstwa (Kraków-Warszawa, 1941).

Choć jako szachista nie podporządkował się niemieckim władzom i odmówił trenowania niemieckich graczy, co doprowadziło do jego wysłania na front wschodni, gdzie służył jako tłumacz w niemieckich formacjach wojskowych. Po zakończeniu II wojny światowej odbył czteroletnią karę w obozie pracy. Po wyzwoleniu sporadycznie uczestniczył w turniejach, a za swój ostatni znaczący występ uznaje się V miejsce w finale mistrzostw Polski rozegranego w 1952 roku w Katowicach.

Zgodnie z danymi retrospektywnego systemu Chessmetrics, Regedziński najwyżej sklasyfikowany był w sierpniu 1937 roku, gdzie zajmował 64. miejsce na świecie.

---

Oceń: Teodor Regedziński

---