Maciej Drygas

---

Życiorys

Maciej Drygas to uznany reżyser i dokumentalista, którego twórczość zyskała międzynarodowe uznanie. Ukończył w 1979 roku reżyserię w Wszechrosyjskim Państwowym Instytucie Kinematografii w Moskwie. Warto dodać, że zdawał też do łódzkiej PWSFTViT, jednak brakowało mu jednego punktu, aby zostać przyjętym. Po zakończeniu studiów rozpoczął współpracę z wybitnymi reżyserami, takimi jak Krzysztof Zanussi, przy filmach takich jak „Constans” oraz „Z dalekiego kraju”, a także z Krzysztofem Kieślowskim, przy projekcie „Przypadek”.

Jego debiut reżyserski, zatytułowany „Usłyszcie mój krzyk”, jest filmem opowiadającym historię Ryszarda Siwca, który w 1968 roku dokonał aktu samozapalenia podczas uroczystości dożynkowych na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie. Tą dramatyczną formą protestu sprzeciwiał się on inwazji na Czechosłowację. Kolejne prace Macieja Drygasa, w tym jego późniejszy film „Stan nieważkości”, także podejmowały ważne tematy związane z Polską w okresie PRL.

W ciągu swojej kariery zdobył wiele prestiżowych nagród na międzynarodowych festiwalach filmowych. Jego filmy oraz słuchowiska radiowe były emitowane przez różnorodne stacje telewizyjne i radiowe w Europie, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii, a także w Japonii. Od 2013 roku Maciej Drygas pełni rolę przewodniczącego jury Festiwalu Filmów Dokumentalnych „Kino z duszą”.

Produkcja

Maciej Drygas to reżyser, który znany jest z dokładnych i długotrwałych przygotowań do swoich dzieł filmowych. Jego zaangażowanie w proces twórczy jest niezwykle przekonywujące.

Poszukiwania śladów Ryszarda Siwca zajął mu półtora roku, co pokazuje jego determinację i głęboko zbadany temat. W przypadku dokumentu o radzieckich kosmonautach, zatytułowanego „Stan nieważkości”, proces dokumentacji trwał niemal dwa lata.

Scenariusz do filmu o Radiu Wolna Europa, „Głos nadziei”, powstał po wysłuchaniu 6000 taśm radiowych, co jest imponującym osiągnięciem i świadczy o jego chęci do rzetelnego podejścia do tematu. Dodatkowo, dokumentacja do „Jeden dzień w PRL” zabrała mu trzy lata, a do filmu „Abu Haraz” trwała aż siedem lat.

Co więcej, samodzielnie produkuje swoje filmy, co daje mu większą swobodę twórczą. Jak sam mówi: „Zacząłem się bawić w producenta, żeby mieć poczucie wolności twórczej. Wiem, na co mnie stać, wiem, ile pieniędzy mogę wydać. Poza tym – jaki producent zniósłby trzy lata dokumentowania tematu?”

Życie prywatne

Maciej Drygas pochodzi z rodziny związanej z mediami i nauką. Jest synem dziennikarza, Wojciecha Drygasa, który posiada duże osiągnięcia w swojej dziedzinie.

Starszy brat Macieja, Wojciech, zdobył znaczną renomę jako profesor medycyny oraz specjalista w zakresie zdrowia publicznego. W 2016 roku został uznany za jednego z najbardziej wpływowych ludzi w obszarze medycyny.

Kolejnym członkiem rodziny jest córka Macieja – Vita Maria Drygas, która jest utalentowaną reżyserką filmów dokumentalnych. Jej twórczość wnosi nowe wartości do świata sztuki filmowej i pokazuje pasję do prawdy oraz narracji.

Filmografia

fabuły

• Przypadek – 1981 (współpraca reżyserska),
• Psychoterapia – 1983 (scenariusz, reżyseria).

dokumenty

• Usłyszcie mój krzyk – 1991,
• Stan nieważkości – 1994,
• Schizofrenia – 2001 (współpraca realizatorska, producent),
• Głos nadziei – 2002,
• Jeden dzień w PRL – 2005,
• Po tamtej stronie – 2007 (współpraca realizatorska, producent),
• Usłysz nas wszystkich – 2010,
• Cudze listy – 2010,
• Abu Haraz – 2013.

Nagrody i odznaczenia

Maciej Drygas, uznany reżyser i twórca filmowy, został uhonorowany wieloma nagrodami oraz odznaczeniami, co świadczy o jego znaczącym wkładzie w polską kulturę oraz sztukę filmową. Postanowieniem prezydenta RP Bronisława Komorowskiego z dnia 30 maja 2014 roku, przyznano mu Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia w pracy twórczej oraz działalności artystycznej, co w pełni oddaje jego zasługi w promowaniu polskiej kultury w kraju i za granicą.

• 1991 – Nagroda Felix (Europejska Nagroda Filmowa) dla najlepszego filmu dokumentalnego za Usłyszcie mój krzyk,
• 1991 – Srebrny Smok na Krakowskim Festiwalu Filmowym za Usłyszcie mój krzyk,
• 1991 – Nagroda Specjalna Jury na Lubuskim Lecie Filmowym za Usłyszcie mój krzyk,
• 1991 – nagroda główna na Festiwalu Mediów Człowiek w Zagrożeniu w Łodzi za Usłyszcie mój krzyk,
• 1991 – Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Melbourne za Usłyszcie mój krzyk,
• 1991 – Nagroda Młodych im. S. Wyspiańskiego za Usłyszcie mój krzyk,
• 1991 – Golden Gate Award na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Francisco za Usłyszcie mój krzyk,
• 1992 – Prix Italia w kategorii słuchowisk radiowych za Testament,
• 1994 – Grand Prix na Festiwalu Mediów Człowiek w zagrożeniu w Łodzi za Stan nieważkości,
• 1994 – wyróżnienie na Prix Italia dla Stanu nieważkości,
• 1995 – Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Twórczości Telewizyjnej w Monte Carlo za Stan nieważkości,
• 2006 – Srebrny Smok dla najlepszego filmu dokumentalnego na Krakowskim Festiwalu Filmowym za Jeden dzień w PRL,
• 2006 – specjalne wyróżnienie jury na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Tai Pei za Jeden dzień w PRL,
• 2007 – Platinum Remi na Worldfest Independent Film Festival w Houston za Jeden dzień w PRL,
• 2011 – Nagroda „Cierpliwego oka” im. Kazimierza Karabasza na Festiwalu Mediów Człowiek w Zagrożeniu w Łodzi za Cudze listy.

Wszystkie te osiągnięcia nie tylko podkreślają talent Drygasa, ale również jego zaangażowanie w rozwój kultury filmowej w Polsce i poza jej granicami.

---

Oceń: Maciej Drygas

---