Jerzy Rutowicz

---

Życiorys

Jerzy Rutowicz rozpoczął swoją edukację w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. W 1951 roku podjął pracę w administracji, zatrudniając się w Wytwórni Filmów Fabularnych w Łodzi. Następnie kontynuował karierę w Zespole Autorów Filmów Fabularnych w Warszawie oraz w Zjednoczonych Zespołach Realizatorów Filmowych i Przedsiębiorstwie Realizacji Filmów w Warszawie.

Jego pierwszy krok w przemyśle filmowym miał miejsce w połowie lat 50. jako kierownik zdjęć w filmie „Godziny nadziei” w reżyserii Jana Rybkowskiego. W kolejnych latach Rutowicz eksperymentował z różnorodnymi rolami w produkcjach filmowych, w tym w reżyserii oraz jako II kierownik produkcji. Pracował przy ogromnej liczbie projektów, które przekraczają 80 filmowych i telewizyjnych realizacji. W jego dorobku artystycznym można znaleźć znane tytuły, takie jak „Pociąg” i „Faraon” Jerzego Kawalerowicza, „Do widzenia, do jutra” Janusza Morgensterna, „Zaduszki” Tadeusza Konwickiego, a później – „Nie ma mocnych” i „Kochaj albo rzuć”.

W 1966 roku, wspólnie z Jerzym Bossakiem, Wandą Jakubowską, Janem Rybkowskim oraz Jerzym Kawalerowiczem, założył Stowarzyszenie Filmowców Polskich. Pomiędzy 1987 a 1989 rokiem był aktywnym członkiem Komitetu Kinematografii. Od 1986 roku pełnił rolę dyrektora Zespołów Polskich Producentów Filmowych.

Od 1997 roku Jerzy Rutowicz zarządzał własną firmą producencką Rutowicz Films Lamberts.

Życie prywatne

W życiu osobistym Jerzego Rutowicza jego żoną była Iza Irena Rutowicz, która pracowała jako kostiumolog. Rutowicz był bratem Wiesława Rutowicza, znanego operatora filmowego, oraz stryjem aktora Rafała Rutowicza.

Filmografia

W dorobku filmowym Jerzego Rutowicza znajdują się liczne osiągnięcia jako kierownik zdjęć, które zapisały się w historii polskiego kina. Jego praca obejmowała wiele produkcji, zaczynając od klasyka z 1955 roku – Godziny nadziei.

Współpracował też w zakresie produkcji przy takich filmach jak:

• Wraki z 1956 roku,
• Mandrin, Le bandit gentilhomme z 1962 roku,
• Sturmzeit z 1999 roku.

Jako kierownik produkcji pracował nad wieloma tytułami między innymi:

• Deszczowy lipiec w 1957 roku,
• Orzeł w 1958 roku,
• Faraon w 1965 roku,
• Dagny w 1976 roku.

W 1958 roku zadebiutował również jako aktor, występując w Orle jako oficer estoński. W trakcie swojej kariery jako kierownik produkcji współtworzył szereg znanych filmów:

• Pociąg (1959),
• Do widzenia, do jutra (1960),
• Milczenie (1963),
• Upał (1964),
• Ruchome piaski (1969),
• Pogoń za Adamem (1970),
• Hydrozagadka (1971),
• W pustyni i w puszczy (1973),
• Nie ma mocnych (1974),
• Kazimierz Wielki (1976),
• Kochaj albo rzuć (1977),
• Zielony ptak (1980),
• Wojna światów – następne stulecie (1981),
• Zapach psiej sierści (1982),
• Czas dojrzewania (1984),
• Misja specjalna (1987),
• Charakter (1997),
• Żona przychodzi nocą (1998),
• Dywersant (2004),
• Kontrigra (2011).

W swojej karierze Jerzy Rutowicz nawiązał także współpracę realizatorską, jak miało to miejsce w przypadku serialu Wyzwolenie w latach 1969-1971. W 1991 roku zajął się współpracą reżyserską, pracując przy filmie Dzieci Bronsteina.

Jego działalność w organizacji zdjęć została uwieczniona między innymi w produkcji Dywersant z 2004 roku.

Nagrody i odznaczenia

W 1989 roku, pełniąc rolę dyrektora „Zespołów Filmowych” – firmy produkującej filmy, Jerzy Rutowicz otrzymał prestiżową Europejską Nagrodę Filmową „Felixa” za jego dzieło zatytułowane „Krótki film o zabijaniu”.

W 2013 roku, jego wkład w przemysł filmowy został doceniony poprzez Nagrodę Stowarzyszenia Filmowców Polskich za wybitne osiągnięcia artystyczne.

Dodatkowo, za zasługi w dziedzinie kultury, został uhonorowany Srebrnym Krzyżem Zasługi.

---

Oceń: Jerzy Rutowicz

---