Sławomir Maciejewski

---

Życiorys

W 1987 roku Sławomir Maciejewski zakończył swoje studia na wydziale aktorskim PWSFTviT w Łodzi. Dla realizacji swoich artystycznych ambicji, zachęcony przez żonę oraz przyjaciół, podjął decyzję o przerwaniu edukacji na Politechnice Łódzkiej. Jego debiut sceniczny miał miejsce 15 listopada 1986 roku, na deskach Teatru Studyjnego ’83 im. Juliana Tuwima w Łodzi, gdzie wystąpił w klasycznej sztuce Williama Shakespeare’a „Jak wam się podoba”, przyjmując rolę Probierczyka.

Przez pierwsze pięć lat swojej kariery artystycznej Sławomir Maciejewski związany był z Teatrem Studyjnym ’83 im. Juliana Tuwima w Łodzi. W 1992 roku podjął pracę w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu, gdzie pełnił również rolę asystenta reżysera. Wśród jego najbardziej znanych i docenianych przez krytyków ról znajdują się: Clov w sztuce „Końcówka” Samuela Becketta, Coleman Connor w „Samotnym Zachodzie” Martina McDonagh’a oraz Henryk w „Ślubie” Witolda Gombrowicza. Od 2013 roku jest związany z Teatrem im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.

Maciejewski brał również udział w organizacji cyklu spotkań z poezją „Z zadyszki poetyckiej” odbywających się w Dworze Artusa w Toruniu, podczas których aktorzy z Teatru im. Wilama Horzycy w Toruniu interpretowali swoje ulubione wiersze, poematy i fragmenty dramatów. Wspólnie z innymi toruńskimi aktorami występował również w Kabarecie Poniedziałek, gdzie dawał upust swoim talentom aktorskim, wokalnym oraz pisarskim.

Jednakże poza aktorstwem, jego pasją jest także kajakarstwo. Sławomir Maciejewski jest pomysłodawcą oraz autorem tekstów do recitalu „Siłownia”, którego premiera odbyła się w sierpniu 2008 roku w Sopocie. Sam również wykonuje piosenki, które znalazły się w tym recitalu, a przy fortepianie towarzyszy mu znakomity pianista – Bogdan Hołownia.

Aktor należał do Związku Artystów Scen Polskich, a od maja 2006 roku był członkiem Komisji ds. Repartycji, reprezentując nowo powstały X bydgosko-toruński Oddział ZASP. W 2010 roku zrezygnował jednak z dalszego członkostwa w tej organizacji.

W życiu prywatnym Sławomir Maciejewski był żonaty z Dorotą, z którą ma córkę Jadwigę. Od 2010 roku jest mężem Iwony Kempy, utalentowanej polskiej reżyserki teatralnej.

Kariera teatralna

Ośrodek Teatru Otwartego Kalambur we Wrocławiu

W 1987 roku zadebiutował w roli młodego emigranta w spektaklu „Nasz Julo czerwony”, którego reżyserem był Marian Pankowski. Przedstawienie stało się istotnym elementem w karierze Sławomira Maciejewskiego, ukazując jego talent na wrocławskiej scenie.

Teatr Studyjny ’83 im. Juliana Tuwima w Łodzi

W 1986 roku Sławomir wystąpił w Williamie Szekspirze, w reżyserii Piotra Cieślaka, w roli Probierczyka. Kolejnym istotnym doświadczeniem były Przygody Alicji w krainie czarów z 1988 roku, gdzie wcielił się w postać Konia, tę rolę obsadził Paweł Nowicki.

W tym samym roku zagrał również Prometeusza w Prometeuszu i Syzyfie autorstwa Mari Konopnickiej w reżyserii Jacka Andruckiego, a następnie Podoficera w Woyzecku Georga Büchnera, gdzie reżyserią zajął się Jacek Zembrzuski. Jego zaangażowanie w Makbecie Szekspira (reżyser Andrzej Pawłowski) oraz Edypie królu Sofoklesa (reżyser Mariusz Orski) potwierdziły jego wszechstronność w grze aktorskiej.

Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego we Wrocławiu

W 2004 roku Sławomir gościnnie wystąpił w roli najmłodszego przyjaciela Hioba w sztuce Księga Hioba, reżyserowanej przez Piotra Cieplaka, co stanowiło znaczący krok w jego karierze teatralnej.

Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu

Jako aktor

Jego rolą w Niepokojach wychowanka Torlessa Roberta Musila w reżyserii Krystyny Meissner w 1992 roku, była jednym z pierwszych ważnych zadań, które otworzyły mu drzwi do świata teatru. Następnie w Amerykański Blues (Jestem…) Henleya Beth, również w 1992 roku, zagrał postać Johna Polka.

Maciejewski wystąpił także w Byku na dachu, oraz w Biesach Fiodora Dostojewskiego, gdzie przybrał rolę Szygalewa. Jego talent w sztuce udowodniły również przedstawienia takie jak Zemsta Aleksandra Fredro i Krakowiacy i górale, gdzie zagrał Jana.

Rola Perdicana w Nie igra się z miłością Alfreda de Musseta, eliminuje wątpliwości co do jego możliwości w grze aktorskiej.

W sztuce Grupa Laokoona autorstwa Tadeusza Różewicza, zagrał członka jury II, a później w Awanturze w Chioggi Carlo Goldoniego – Titta-Nane. W 1995 roku Maciejewski odegrał Głos Eddiego w Tygrysie czy kobiecie Shel Silversteina.

W kolejnych rolach skutecznie odnajdywał się w dramatyzmie i tragicznym wymiarze, grając w Klątwie Stanisława Wyspiańskiego oraz w Weselu, odnosząc się do postaci Jaśka.

Oprócz przedstawień komediowych, zagrał Koczkariewa w Ożenku Mikołaja Gogola, w 1997 roku. To działało na jego korzyść, zdobywając atrakcyjne role w kolejnych produkcjach, takich jak Ryszard III Szekspira i Gra Cezarego Domagały.

Jako asystent reżysera

W asystencji reżyserskiej brał udział w produkcjach takich jak Don Juan Moliera, Niebieski niebieski niebieski Zoltana Egressy’ego oraz Emigranci w 2012 roku.

Teatr Na Woli im. Tadeusza Łomnickiego w Warszawie

W 2006 roku współpracował z Jerzym Satanowskim w przedstawieniu Śpiewniczek upiornych kantyczek.

Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie

Jako aktor

W 2008 roku Sławomir wystąpił w Rozmowach poufnych Ingmara Bergmana, gdzie zagrał Henryka. Jego obecność w Maskaradzie Michała Lermontowa oraz Niżyńskim. Zapiski z otchłani Anna Burzyńska w 2013 roku również potwierdza jego wszechstronność.

Jako asystent reżysera

Pełnił tę rolę w Z miłości Peter Turrini, pod kierunkiem Iwony Kempy, co dowodzi jego umiejętności zarówno przed kamerą, jak i za nią.

Małopolski Ogród Sztuki w Krakowie

W 2014 roku uczestniczył w wystawach Śpią wystawy, reżyserowanych przez Krzysztofa Popiołka.

Teatr Bagatela im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego w Krakowie

W 2013 roku odegrał rolę w Ławeczce Aleksandra Gelmana, gdzie zagrał postać On, pod reżyserią Ingmar Villqista.

Teatr Polskiego Radia

W audycjach radiowych występował w Łowcach głów Macieja Tomasza Trojanowskiego oraz Motel w pół drogi o Adamie Baumanie i Januszu Kukuła, zdobywając nowe doświadczenia w tej dziedzinie sztuki.

Filmografia

Filmy i seriale

Sławomir Maciejewski jest znanym aktorem, któremu przyznano wiele ról w popularnych produkcjach telewizyjnych i filmowych. W serialu Na Wspólnej zagrał postać Mariana Kostki od 2014 do 2015 roku. W 2013 roku wystąpił jako major Dowgiałło w Czas honoru.

Jego kariera obejmuje również występy w filmach takich jak Defekt – seria II, emitowana w 2005 roku, a także w Magda M., gdzie wcielił się w adwokata Turskiego w piątym odcinku pierwszej serii tej produkcji.

Inne istotne role to udział w odcinku 6 serialu Sława i chwała pt. „Koniec pięknego lata” z 1997 roku, a także w filmie Daens, gdzie odegrał rolę komisarza w 1993 roku.

Poza tym Maciejewski pojawił się w odcinkach 11, 13, 20 i 23 w Pogranicze w ogniu, gdzie grał podwładnego Sarny. Grał także kelnera w filmie Co lubią tygrysy z 1989 roku, a w Kornblumenblau z 1988 roku wystąpił jako Służący Kornblumenblaua w kobiecym stroju.

Jedną z jego pamiętnych ról była postać Tadzia, turysty w chacie Henryka w filmie Trójkąt bermudzki z 1987 roku, a także Szpicla w dramatycznym filmie W cieniu nienawiści, który powstał w 1985 roku.

Teatr TV

Widzowie mogli go podziwiać także na deskach Teatru Telewizji. W dramacie Tamten Gabriela Zapolskiej w reżyserii Macieja Prusa z 1988 roku, zagrał rolę Bogdańskiego. W tym samym roku wystąpił również w Poobiednich igraszkach w reżyserii Kazimierza Kutza.

W 1987 roku zrealizował jedną ze swoich najbardziej znanych ról jako Dziennikarz w Weselu napisanym przez Stanisława Wyspiańskiego.

Teatr dla dzieci

Sławomir Maciejewski ma także na swoim koncie występy w teatrze dla dzieci, jak na przykład w spektaklu Zaczarowane jezioro, który powstał w 1996 roku, w reżyserii Arkadiusza Jakubika oraz Krystyny Meissner i Władysława Janickiego.

Etiudy szkolne PWSFTviT

Maciejewski brał również udział w etiudach szkolnych we włocławskiej szkole filmowej PWSFTviT, w tym w Zbrodni i karze, gdzie zagrał agenta, a także w krótkometrażowym filmie Par Avion, oba z 1985 roku.

Nagrody

Sławomir Maciejewski, uznany aktor teatralny, zdobył szereg nagród w ciągu swojej kariery. Oto kluczowe wyróżnienia, które podkreślają jego talent i wkład w kulturę:

• 1995 – Nagroda XX Opolskich Spotkań Teatralnych za rolę Janka w spektaklu Krakowiaki i górale w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu,
• 1999 – Wyróżnienie na XXXIX Kaliskich Spotkaniach Teatralnych za rolę Clova w spektaklu Końcówka Samuela Becketta w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu,
• 2000 – Andrzej 2002, nagroda za walory komiczne wykonywanych piosenek podczas XXIII Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu,
• 2002 – Złota Maska, nagroda w plebiscycie czytelników Gazety Pomorskiej dla najpopularniejszego aktora sezonu 2001/2002,
• 2002 – Nagroda marszałka województwa kujawsko-pomorskiego z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru,
• 2002 – Statuetka Wilama, nagroda dla najlepszego aktora Teatru im. Wilama Horzycy w Toruniu wybieranego w plebiscycie popularności publiczności,
• 2002 – Nagroda Societas Toruniensis na XII Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Kontakt w Toruniu za rolę Colemana Connora w spektaklu Samotny Zachód w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu,
• 2003 – Tytuł Artysty Roku Torunia w dziedzinie teatru,
• 2003 – Główna Nagroda Aktorska na XLIII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych za rolę Colemana Connora w przedstawieniu Samotny Zachód w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu,
• 2003 – Nagroda Ludowego Towarzystwa Naukowo-Kulturalnego na XXXVIII Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Małych Form Kontrapunkt w Szczecinie za rolę Colemana Connora w spektaklu Samotny Zachód w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu,
• 2004 – Złota Kareta, nagroda redakcji Nowości w dziedzinie kultury,
• 2004 – Nagroda marszałka województwa kujawsko-pomorskiego z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru,
• 2005 – Nagroda marszałka województwa kujawsko-pomorskiego z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru,
• 2005 – Nagroda XXX Opolskich Spotkań Teatralnych za rolę Henryka w spektaklu Ślub Witolda Gombrowicza w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu,
• 2006 – Grand Prix 46. Kaliskich Spotkań Teatralnych za rolę Henryka w spektaklu Ślub Witolda Gombrowicza w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu,
• 2007 – Nagroda marszałka województwa kujawsko-pomorskiego z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru,
• 2007 – Perła Sąsiadów w nurcie głównym II Festiwalu Teatrów Europy Środkowej w Lublinie za rolę Jana w spektaklu Plaża Petera Asmussena w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu,
• 2008 – Wyróżnienie aktorskie na VII Festiwalu Prapremier 2008 w Bydgoszczy za rolę Bernarda z Clairvaux w spektaklu „In Extremis” w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu,
• 2008 – Nagroda Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu za rolę Bernarda z Clairvaux w spektaklu „In Extremis” w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu,
• 2010 – Statuetka Wilama po raz drugi, nagroda dla najlepszego aktora Teatru im. Wilama Horzycy w Toruniu wybieranego w plebiscycie popularności publiczności.

---

Oceń: Sławomir Maciejewski

---