Aron Haber Beron

Te prace przyciągnęły uwagę wpływowego handlarza dzieł sztuki, Leopolda Zborowskiego, który zainwestował w młodego artystę, podpisując z Aronem umowę na zakup jego twórczości. Warto zaznaczyć, że obaj bracia, posiadając zdolności artystyczne, zdecydowali się na używanie przydomku „Beron” przez Arona. Po przybyciu do Francji, młody malarz stał się stałym bywalcem Luwru.

Niestety, po zaledwie dwóch latach w Paryżu, zaczął zmagać się z problemami psychicznymi. Lekarze sugerowali mu zmianę otoczenia, co skłoniło go do wyjazdu na kurację do La Ciotat. Po powrocie wydawał się być w lepszej formie, jednak powracając do Luwru, doświadczył kolejnego ataku choroby, która wymusiła jego pobyt w szpitalu psychiatrycznym im. św. Anny.

W szpitalu odwiedzał go Zborowski, który później przeniósł go do prywatnej kliniki, umożliwiając mu kontynuowanie twórczości. Mimo starań, choroba zaczęła się ponownie nasilać i Zborowski namówił Arona na powrót do rodzinnej Łodzi.

W Łodzi Haber kontynuował pracę, wysyłając swoje dzieła do Paryża, gdzie Zborowski prezentował je krytykowi René Gimpelowi. Młody artysta zyskał uznanie, a Gimpel zakupił kilka z jego prac, co otworzyło przed nim nowe możliwości rozwoju kariery.

Jednak w miarę rozwoju choroby, Aron Haber Beron zaczął odczuwać trudności z przyjmowaniem pokarmów i ostatecznie zmarł z głodu w wieku zaledwie 25 lat, pozostawiając po sobie nie tylko smutek, ale także niewykorzystany potencjał artystyczny.