Zygmunt Landau

---

Życiorys

Zygmunt Landau wywodził się z rodziny rabinów ze Strykowa. Jego pierwsze kroki w malarstwie stawiał w pracowni Henryka Epsteina, gdzie zdobywał fundamenty swojego artystycznego warsztatu, a następnie kontynuował naukę w szkole rysunku Jakuba Kacenbogena. Następnie podjął studia w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, ucząc się pod okiem prof. Stanisława Lentza.

W wieku osiemnastu lat zaczął zarabiać, em brując lekcje malarstwa, co pozwoliło mu na dalszy rozwój. Debiut artystyczny miał miejsce w 1918 roku, kiedy to po raz pierwszy zaprezentował swoje portrety i miejskie pejzaże na Wystawie Wiosennej zorganizowanej przez Stowarzyszenie Artystów i Zwolenników Sztuk Pięknych w Łodzi.

W 1920 roku Landau zamieszkał w Paryżu, gdzie osiedlił się w La Ruche. Jego edukacja kontynuowana była w prestiżowych instytucjach, takich jak Académie de la Grande Chaumière i Akademia Colarossiego. Mimo iż żył za granicą, nie zapomniał o Polsce, regularnie uczestnicząc w wystawach organizowanych w Warszawie oraz Łodzi. W tym okresie jego twórczość zyskała na intensywności dzięki wpływom i przyjaźni z takimi artystami jak Mojżesz Kisling oraz Amedeo Modigliani.

Wśród jego prac dominowały martwe natury, kompozycje kwiatowe, portrety, a także sceny figuralne oraz pejzaże. Zygmunt Landau był również autorem ilustracji w reedycji tomiku poezji „Écoute Israël” Edmonda Flega, który został opublikowany przez oficynę La Cigogne Jacquesa Kleina. Jego dzieła były prezentowane w Salonie Niezależnych oraz w Salonie Jesiennym.

Po przybyciu hitlerowskich wojsk do Francji, artysta postanowił uciec do Saint-Tropez, gdzie przez resztę drugiej wojny światowej ukrywał się w mieszkaniu, które niegdyś zajmował brytyjski artysta oraz krytyk, Roger Fry. Okres ten w Prowansji znacząco wpłynął na jego dorobek artystyczny, zwłaszcza na sposób, w jaki dobierał kolory i budował kompozycje. Od tej pory jego obrazy emanowały spokojem, a przedstawiane postacie często ukazywały się w rozmarzonych pozach. Tematyka jego prac obejmowała macierzyństwo, akty, sceny rodzinne, a także portrety rolników i żniwiarzy przy pracy, oraz kobiety spędzające czas przy fontannach.

Można zauważyć wyraźny wpływ Cézanne’a i Modiglianiego w jego twórczości. Po wojnie przez pewien czas mieszkał w Nicei, a następnie wrócił do Paryża. W końcu lat pięćdziesiątych jego ścieżki artystyczne zaprowadziły go do Izraela, gdzie kontynuował tworzenie. Jego ostatnim znaczącym dziełem było witrażowe okno w kaplicy gmachu YMCA w Tyberiadzie.

Zygmunt Landau był również ojcem francuskiego psychoanalityka, malarza i rzeźbiarza Jean-Pierre Landau oraz Gabrielle z Nowego Jorku oraz malarki Esther Franck (Lollipop) (1931-2018) i Suzanne Landau z Chicago.

---

Oceń: Zygmunt Landau

---