Zbigniew Karpowicz, urodzony 11 grudnia 1932 roku w Łodzi, to znakomity polski operator filmowy, którego działalność artystyczna obejmuje również reżyserię filmów dokumentalnych. Jako wykładowca akademicki, Karpowicz kształcił przyszłe pokolenia twórców, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem na studiach z zakresu sztuki filmowej.
Jego wkład w rozwój kina dokumentalnego oraz kompetencje jako operatora filmowego stanowią istotny element polskiej kinematografii.
Życiorys
Ukończył studia na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi, gdzie uzyskał dyplom w 1959 roku.
W okresie od 1969 do 1972 roku prowadził zajęcia w Cairo Higher Cinema Institute w Kairze. Po powrocie do Polski, od 1972 roku rozpoczął pracę jako wykładowca na łódzkiej „Filmówce”, a w 1995 roku został uhonorowany tytułem profesora sztuki filmowej.
Jest aktywnym członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich od 1968 roku, a w latach 2007-2011 pełnił funkcję w Zarządzie Głównym. Dodatkowo, od 1963 do 1982 roku, był związany z Stowarzyszeniem Dziennikarzy Polskich.
Jako operator oraz reżyser, w latach 1955-1995 współpracował z Wytwórnią Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w Warszawie, gdzie zrealizował ponad 90 filmów dokumentalnych. Ponadto, był aktywnym członkiem zespołu operatorów Polskiej Kroniki Filmowej.
Wielką pasją Zbigniewa Karpowicza była fotografia lotnicza, w której to jako pilot szybowcowy, konstruował specjalne urządzenia do jej wykonywania.
Nagrody i odznaczenia
Na przestrzeni swojej kariery zawodowej, Zbigniew Karpowicz zdobył szereg prestiżowych nagród i odznaczeń, które świadczą o jego znaczącym wkładzie w dziedzinę filmową oraz dziennikarską.
Współpracując z zespołem operatorów Polskiej Kroniki Filmowej, Karpowicz został wyróżniony m.in.:
- 1958 – II nagroda na III Międzynarodowej Wystawie Aktualności Filmowych w Wenecji,
- 1962 – Grand Prix w kategorii aktualności filmowych na XV Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes,
- 1963 – Złote Wrota za najlepsze zdjęcia na VI Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Francisco,
- 1965 – I nagroda w kategorii kronik filmowych na Międzynarodowym Festiwalu Filmu Krótkometrażowego w Oberhausen.
W swojej karierze Karpowicz otrzymał również nagrody indywidualne, w tym:
- 1965 – Nagroda I stopnia Ministerstwa Kultury i Sztuki za całokształt osiągnięć,
- 1980 – Dyplom i Medal Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za 25 lat pracy dziennikarskiej,
- 1985 – Brązowa odznaka „Zasłużony Pracownik WFD”,
- 2005 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- 2015 – Nagroda Stowarzyszenia Filmowców Polskich.
Filmografia (filmy fabularne)
Oto lista osiągnięć Zbigniewa Karpowicza w dziedzinie filmów fabularnych, która ukazuje jego wkład w polską kinematografię:
- Sprawa pilota Maresza (1958) – współpraca operatorska,
- Kulig (1968) – zdjęcia.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Mirosław Kuźniak | Waldemar Presia | Marek Błaszczyk | Edward Ałaszewski | Jerzy Kamas | Michał Szewczyk (aktor) | Tomasz Konieczny | Michał Murowaniecki | Samuel Hirszenberg | Maks Haneman | Marek Krzysztof Lasecki | Wolf Wiener | Józef Skonieczny | Krystyna Wiśniewska | Tomasz Edelman | Włodzimierz Saar | Piotr Połać | Alicja Boratyn | Rafał Pacześ | Michał GrzybowskiOceń: Zbigniew Karpowicz