Andrzej Kozanecki

Prawo i sprawiedliwość

Andrzej Kozanecki, którego życie i działalność zapisały się w historii Polski, przyszedł na świat 20 maja 1920 roku w Łodzi. Był on nie tylko utalentowanym adwokatem, ale również osobą zaangażowaną w walkę o wolność i sprawiedliwość w trudnych czasach II wojny światowej.

W trakcie konfliktu światowego aktywnie uczestniczył w ruchu konspiracyjnym, co świadczy o jego odwadze i determinacji w dążeniu do obrony wartości demokratycznych. Po wojnie jego działalność publicystyczna znajdowała swoje odzwierciedlenie w Tygodniku Warszawskim, gdzie podejmował ważne tematy społeczne i polityczne.

Niestety, jego zaangażowanie polityczne doprowadziło do tragicznym konsekwencji. W latach 1948–1954 był więźniem politycznym, co ukazuje, jak trudne były czasy w jakich przyszło mu żyć. Jego historia, pełna zarówno sukcesów, jak i tragedii, pozostaje ważnym elementem zbiorowej pamięci narodu.

Życiorys

Andrzej Kozanecki, od 1938 roku, osiedlił się w stolicy Polski, gdzie rozpoczął swoją edukację w Szkole Nauk Politycznych. Już od 1940 roku aktywnie angażował się w działalność Okręgu Stołecznego Stronnictwa Narodowego, pełniąc rolę członka Wydziału Wychowania, na którym to stanowisku był autorem licznych broszur oraz materiałów edukacyjnych dla młodzieży.

W marcu 1942 roku objął funkcję redaktora pisma Młoda Polska, a także podjął studia na Uniwersytecie Warszawskim w tajnym Wydziale Prawa. Rok ten okazał się kluczowy również w kontekście jego dalszego rozwoju, ponieważ ukończył także Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty. Jesienią 1943 roku zaangażował się w kierownictwo organizacji Młodzieży Wszechpolskiej, a następnie, w tym samym roku, zajął się prowadzeniem tajnej drukarni Centralnego Wydziału Propagandy Stronnictwa Narodowego.

W czasie powstania warszawskiego miał zaszczyt dowodzić drukarnią Tajnych Wojskowych Zakładów Wydawniczych Armii Krajowej. Po zakończeniu walk został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec, a na początku 1945 roku powrócił do Polski, gdzie kontynuował naukę prawniczą na Uniwersytecie Warszawskim oraz pełnił rolę prezesa Bratniej Pomocy.

Wkrótce związał się z Ministerstwem Ziem Odzyskanych i postanowił nie angażować się w działalność konspiracyjną w Stronnictwie Narodowym. Od 1946 roku stał się aktywnym członkiem Sekcji Młodzieżowej Stronnictwa Pracy w Warszawie, a w kwietniu tegoż roku został wiceprzewodniczącym Chrześcijańskiego Związku Młodzieży „Odnowa”, którego prezesem był Wiesław Chrzanowski.

Od grudnia 1946 roku był częścią redakcji dodatku do Tygodnika Warszawskiego, pt. Kolumna Młodych, a od 1948 sprawował funkcję jedynego redaktora tego dodatku. W latach 1947–1948 współorganizował kursy katolickiej nauki społecznej dla młodzieży szkolnej, w których brał udział m.in. z Wiesławem Chrzanowskim.

W listopadzie 1948 roku, wspólnie z Wiesławem Chrzanowskim oraz Tadeuszem Przeciszewskim, został aresztowany. W styczniu 1950 roku skazano go na 6 lat pozbawienia wolności; przewodniczący składu sędziowskiego, który zapadł w tej sprawie, to Władysław Litmanowicz, a członkiem składu sądu II instancji był Roman Kryże. Andrzej Kozanecki odbywał karę w różnych zakładach karnych, a jego pobyt w Potulicach rozpoczął się w lutym 1953 roku. Został przedterminowo zwolniony w maju 1954 roku.

Po zakończeniu odbywania kary, rozpoczął pracę jako adwokat, aktywnie uczestnicząc w życiu samorządowym, a także należąc do sądu koleżeńskiego Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego.

Przypisy

  1. Friszke 2015 ↓, s. 132.
  2. Friszke 2015 ↓, s. 130-131.
  3. Friszke 2015 ↓, s. 127.
  4. Friszke 2015 ↓, s. 124-125.
  5. Friszke 2015 ↓, s. 103, 123.
  6. Friszke 2015 ↓, s. 85, 94.
  7. Friszke 2015 ↓, s. 82.
  8. Friszke 2015 ↓, s. 89.
  9. Orłowski 2006 ↓, s. 289-290.

Oceń: Andrzej Kozanecki

★★★★★
Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:25