Andrzej Różan Terlecki, urodzony 2 listopada 1952 roku w Łodzi, był prominentną postacią w polskiej polityce oraz działaczem opozycji w czasach PRL. Przez swoje zaangażowanie i aktywność społeczną, odegrał istotną rolę w kształtowaniu demokratycznych zmian w Polsce.
W trakcie swojej kariery politycznej, Terlecki zdobył uznanie jako poseł na Sejm I kadencji, co stanowi kolejny dowód na jego wpływ na życie polityczne kraju. Niestety, zmarł 24 lipca 2012 roku, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii polskiej polityki.
Życiorys
Andrzej Terlecki, syn Dominika i Gryzeldy, rozpoczął swoją edukację, kończąc w 1977 roku studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim. W tym samym roku był sygnatariuszem apelu Komitetu Obrony Robotników, który powstał po tragicznym wydarzeniu związanym z śmiercią Stanisława Pyjasa. Niestety, w efekcie zaangażowania w ten ruch, został zawieszony w prawach studenta tuż przed ukończeniem studiów magisterskich.
W okresie od 1977 do 1980 roku pracował jako dziennikarz w terenie dla „Życia Warszawy” w Częstochowie. Równocześnie nawiązał współpracę z nielegalnym kwartalnikiem społeczno-politycznym Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela – „Aspekt”. Od 1979 roku zaangażował się w działania Konfederacji Polski Niepodległej.
Od września 1980 roku do wprowadzenia stanu wojennego, piastował funkcję sekretarza redakcji pisma związkowego „Solidarność Ziemi Łódzkiej”, w redagowaniu którego współpracował z m.in. Stefanem Niesiołowskim. Jako autor i współautor powstały artykuły o tematyce historycznej, sygnowane inicjałami A.R. W okresie stanu wojennego został internowany w ośrodku w Sieradzu, gdzie spędził około siedmiu miesięcy, po czym ukierunkował swoje działania na struktury podziemne.
W latach 1990-1994, Terlecki zasiadał w radzie miasta Łodzi, przewodnicząc Komisji Kultury Rady Miasta Łodzi oraz sejmikowi samorządowemu województwa łódzkiego. Z ramienia Konfederacji Polski Niepodległej był posłem na Sejm I kadencji w latach 1991-1993. Po opuszczeniu KPN w 1994 roku, zajął się działalnością gospodarczą, będąc współzałożycielem Towarzystwa Gospodarczego Polska-Ukraina, a także przewodniczącym komisji rewizyjnej tej organizacji w latach 1999–2003. Terlecki był także członkiem Stowarzyszenia Wolnego Słowa oraz pełnił funkcję prezesa Polskiego Komitetu Obrony Bezrobotnych.
Później związał się z Platformą Obywatelską, reprezentując tę formację, jednak w 2006 roku bezskutecznie kandydował do Sejmiku Województwa Łódzkiego.
Andrzej Terlecki był mężem i miał córkę. Po swojej śmierci został pochowany w alei zasłużonych cmentarza Doły w Łodzi.
Odznaczenia i wyróżnienia
W 2011 roku, Bronisław Komorowski uhonorował Andrzeja Terleckiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, co stanowi wyraz uznania dla jego zasług. Z kolei w 2006 roku, Lech Kaczyński nadał mu Złoty Krzyż Zasługi, a więc kolejne znaczące wyróżnienie w jego bogatej karierze.
W 2017 roku, po jego śmierci, Andrzej Terlecki został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności przez Andrzeja Dudę, co podkreśla jego wkład w walkę o wolność.
Dodatkowo, w 2013 roku przyznano mu pośmiertnie nagrodę honorową „Świadek Historii”, która została wręczona przez Instytut Pamięci Narodowej, co stanowi kolejny dowód na jego znaczenie w historii Polski.
Przypisy
- Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych”. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 25.04.2021 r.]
- VI edycja Nagrody Honorowej „Świadek Historii”. ipn.gov.pl, 18.10.2018 r. [dostęp 26.10.2021 r.]
- M.P. z 2018 r. poz. 35
- Z żałobnej karty. sws.org.pl, 24.07.2012 r. [dostęp 24.07.2012 r.]
- Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 26.09.2011 r.]
- M.P. z 2011 r. nr 109, poz. 1103
- M.P. z 2007 r. nr 10, poz. 105
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Jacek Graczyk | Kazimierz Przybył | Roman Kent | Jerzy Rachowski | Krzysztof Baszczyński | Franciszek Kaczmarek (burmistrz) | Eugen Nippe | Mieczysław Bilek (prawnik) | Aleksander Heiman-Jarecki | Henoch Gutman | Alfred Brunon Bem | Tobiasz Bocheński | Longin Szymański | Lejb Olszaniecki | Ryszard Ulicki | Karol Kirst | Lejzor Sirkis | Julian Lider | Radosław Stępień | Henryk GolańskiOceń: Andrzej Terlecki