Andrzej Wielogórski

---

Życiorys

Andrzej Wielogórski to wybitny chemik i artysta, którego działalność łączy naukę z pasją fotograficzną. Od 1973 roku zasiada w Katedrze Analizy Instrumentalnej na Wydziale Chemii Uniwersytetu Łódzkiego, gdzie angażuje się w prowadzenie badań oraz nauczanie studentów.

W 1975 roku, z jego inicjatywy, powstała Grupa Młodych Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego, która na stałe wpisała się w łódzką rzeczywistość artystyczną. Kolejnym ważnym krokiem w jego karierze była współpraca z grupą Łódź Kaliska, którą pomagał założyć w 1979 roku. Jako prezes tej grupy od 2002 roku, wprowadzał nowe pomysły i formy ekspresji artystycznej.

Wielogórski jest również członkiem łódzkiego oddziału Związku Polskich Artystów Fotografików oraz Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego, co potwierdza jego aktywność w środowisku artystycznym. Był zaangażowany w ruch Kultura Zrzuty, który promował nowe idee w sztuce.

Na dodatek, współredagował fanzin „Tango”, w ramach którego publikował swoje prace. Jego twórczość łączy zatem naukę i sztukę, co czyni go postacią niezwykle interesującą w polskim krajobrazie kulturalnym.

Twórczość

Działalność Andrzeja Wielogórskiego w sztuce koncentruje się na obszarach takich jak performance i fotografia. Równocześnie artysta korzysta z szerokiej wiedzy z zakresu chemii, co zaowocowało między innymi stworzeniem innowacyjnego urządzenia, które służy do mierzenia wyporności piersi w kontekście jego projektu „Casting Wypornościowy” z 2001 roku. Jego twórczość często zaskakuje i prowokuje – Wielogórski był inicjatorem nietypowej akcji związanej z poszukiwaniem sztuki wysokiej, która miała miejsce podczas Biennale w Wenecji w 2011 roku. Wydarzenie to zakończyło się interwencją ochrony i usunięciem artysty z terenu festiwalu.

W trakcie happeningu pod tytułem „Opera Pałacowa”, artysta brał udział w ceremonii poświęcenia dzieł z Łodzi Kaliskiej, której dokonał biskup Kazimierz Nycz. Oprócz tego, Wielogórski wystawiał swoje prace zarówno indywidualnie, jak i grupowo w wielu prestiżowych lokalizacjach, takich jak Mała Galeria w Warszawie w 1983 roku oraz w Galerii Wschodniej w Łodzi w 1989. W jego dłoni znalazły się także takie miejsca jak Galeria Opus w Łodzi (2007), Galeria ZPAF w Szczecinie (2008), a także Muzeum Narodowe w takich miastach jak Poznań, Kraków oraz Warszawa. Działał również na arenie międzynarodowej, zdobywając uznanie w krajach jak Francja, Niemcy, Belgia, Holandia, USA oraz Węgry, a także biorąc udział w Festiwalu Filmowym w Kazimierzu i Gdyni w 2001 roku.

Wybrane działania

• projekt „Gorset”,
• „Algorytmy” (1981),
• „Na spacerze” (1981),
• „Działanie Prywatne” (1981),
• „Gówno nie Łódeczka” (1982),
• „Bony M” (1983),
• „Prywatna Sztuka” (1983),
• „Casting wypornościowy” (2001),
• „Fabryka lodów” (2003),
• „Instrukcja Zabijania Sztuki” (2007),
• „Stefan i majonez” (2010),
• „W poszukiwaniu Sztuki Wysokiej” (2011),
• „Opera Pałacowa” (2012).

---

Oceń: Andrzej Wielogórski

---