Emilia Walczak

---

Życiorys

Emilia Walczak to osoba, która posiada bogate wykształcenie oraz doświadczenie zawodowe. Ukończyła studia z zakresu kulturoznawstwa w roku 2008 na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jej praca magisterska dotyczyła analizy twórczości znakomitego reżysera, Michelangela Antonioniego, pod kierunkiem prof. dr hab. Ewy Rewers. Wcześniejsze badania Walczak skoncentrowały się na twórczości Tadeusza Konwickiego. Od wielu lat jest związana zawodowo z „Gazetą Wyborczą”, gdzie zdobyła uznanie i doświadczenie.

Emilia jest autorką kilku książek, w tym “Fake, czyli konfabulacje zachodzą na zakrętach”, która została nominowana do Nagrody Literackiej Europy Środkowej „Angelus” w 2014 roku. Jej prace obejmują również “Hey, Jude!”, zgłoszoną do Górnośląskiej Nagrody Literackiej “Juliusz” w roku 2015, “Po drodze z Tadeuszem Nowakowskim. Spacerownik” (2017), “Diablica” (rok 2019) oraz “Z kluczem”, która również zdobyła nominację do tej samej nagrody w 2021 roku. Dodatkowo, pełniła funkcję redaktorki i współautorki książki dotyczącej pamięci w literackim dorobku Tadeusza Nowakowskiego.

Aktualnie mieszka w Bydgoszczy, gdzie kontynuuje swoją działalność literacką i redaktorską. Publikowała swoje teksty w takich czasopismach jak „Twórczość”, „Znak”, „Zeszyty Literackie” oraz w miesięcznikach „Nowe Książki” i „Odra”. Jest również zastępczynią redaktora naczelnego oraz prowadzącą redaktorką w “Bydgoskim Informatorze Kulturalnym”, gdzie posiada własne cykle felietonów. Działa w obszarach literackim (Literacki flâneur), filmowym (Na dwoje: kino), w kooperacji z Szymonem Idczakiem, oraz krajoznawczym (Pamiątki przeszłości).

Od 2014 roku jest członkinią zespołu redakcyjnego “Fabularii”, gdzie pełni obecnie funkcję redaktorki prowadzącej. W ramach tego pisma przeprowadziła szereg interesujących wywiadów z wieloma polskimi pisarkami, takimi jak m.in. Joanna Bator, Maria Konwicka, Inga Iwasiów, Barbara Klicka, Wioletta Grzegorzewska, Anna Dziewit-Meller, Magdalena Kicińska, Maja Wolny, Anna Augustyniak, Agnieszka Graff, Katarzyna Szaulińska oraz Wiktoria Bieżuńska.

W 2015 roku Walczak pełniła rolę jurorki III edycji Konkursu Literackiego im. Henryka Berezy “Czytane w maszynopisie”, współpracując z Krystyną Sakowicz oraz Arturem Danielem Liskowackim. W 2017 roku zasiadała w jury IV Konkursu na stypendium gildia.pl, w którym brała udział z m.in. Jackiem Frąsiem, Anną Krztoń oraz Olgą Wróbel. Dwa lata później, w 2018 roku, powróciła jako jurorka w V edycji tegoż konkursu. W 2019 roku była także jurorką konkursu o nagrodę Bydgoszcz ART.DOC Award podczas 16. Festiwalu Filmowego Millennium Docs Against Gravity.

Nagrody i wyróżnienia

W 2010 roku Emilia Walczak zdobyła wyróżnienie w jednym z Internetowych Turniejów Jednego Opowiadania, organizowanych przez znany magazyn „Ha!art”. Jej talent został doceniony przez Nataszę Goerke, Bohdana Zadury oraz Artura Daniela Liskowackiego, co zaowocowało przyznaniem jej tytułu laureatki 1. edycji Konkursu Literackiego im. Henryka Berezy „Czytane w maszynopisie” pod pseudonimem Emilia Plateaux w 2013 roku.

Warto także zaznaczyć, że w 2020 roku minipowieść Emilii, zatytułowana Diablica, znalazła się w finale prestiżowej Bydgoskiej Literackiej Nagrody Roku „Strzała Łuczniczki”. O wyróżnieniu zdecydowało jury, w skład którego wchodzili Arkadiusz Morawiec, Bernadetta Darska oraz Paulina Małochleb.

Rok później, w 2021, Emilia Walczak miała zaszczyt być finalistką projektu Biura Literackiego „Książka zaangażowana społecznie”, co potwierdza jej rosnącą obecność i znaczenie w literackim świecie.

Twórczość

Proza i eseistyka

Twórczość Emilii Walczak obejmuje różnorodne dzieła literackie, w tym przede wszystkim utwory prozatorskie oraz eseistyczne. Wśród nich wyróżniają się:

• Fake, czyli konfabulacje zachodzą na zakrętach (Fundacja Literatury im. Henryka Berezy, Szczecin 2013; ISBN 978-83-64403-02-6),
• Hey, Jude! (Wydawnictwo Forma, Szczecin 2015; ISBN 978-83-64974-08-3),
• Po drodze z Tadeuszem Nowakowskim. Spacerownik (Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2017; ISBN 978-83-64942-12-9),
• Diablica (Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2019; ISBN 978-83-64942-22-8),
• Z kluczem (Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2021; ISBN 978-83-64942-28-0).

Miscellanea

W dorobku Emilii Walczak znajduje się także szereg publikacji z zakresu literatury zbiorowej, które można ująć w następujących kategoriach:

• 2014. Antologia współczesnych polskich opowiadań (Wydawnictwo Forma, Szczecin 2014; ISBN 978-83-63316-69-3),
• Skrzyżowanie świata. Opisanie pięciu ulic dla Georges’a Pereca (Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2014; ISBN 978-83-64942-02-0),
• mikroMAKRO. Antologia krótkich form prozatorskich (Instytut Literatury Polskiej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2016; ISBN 978-83-944164-1-6),
• 2017. Antologia współczesnych polskich opowiadań (Wydawnictwo Forma, Szczecin 2017; ISBN 978-83-65778-36-9),
• Między traumą a urzeczeniem: mechanika pamięci w pisarstwie Tadeusza Nowakowskiego (Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2018; ISBN 978-83-64942-13-6),
• Pamiętnik gapiów 2021 (Stowarzyszenie Koloroffon, Bydgoszcz 2021),
• Pamiętnik gapiów 2022 (Stowarzyszenie Koloroffon, Bydgoszcz 2022; ISBN 978-83-958926-2-2).

Książki pod redakcją Emilii Walczak (wybór)

Warto również zwrócić uwagę na książki, które były redagowane przez Emilię Walczak. Oto niektóre z nich:

• Między traumą a urzeczeniem: mechanika pamięci w pisarstwie Tadeusza Nowakowskiego (Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2018; ISBN 978-83-64942-13-6),
• Opowieści bydgoskiego przemysłu (Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2019; ISBN 978-83-64942-16-7),
• Polski „Produkt” komiksowy (Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2019; ISBN 978-83-64942-19-8),
• Dzieci wolności. Antologia przełomu (Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2019; ISBN 978-83-64942-21-1),
• Wschód wolności. Antologia współczesnej literatury białoruskiej (Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2020; ISBN 978-83-64942-24-2),
• Zbigniew Raszewski, Pamiętnik gapia: Bydgoszcz, jaką pamiętam z lat 1930–1945 (reedycja; Stowarzyszenie Koloroffon, Bydgoszcz 2020; ISBN 978-83-958926-0-8),
• Witold Burker, Improwizowane szkice jazzowe (Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2021; ISBN 978-83-64942-29-7),
• Aurora. Nagroda dramaturgiczna miasta Bydgoszczy (Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, Teatr Polski w Bydgoszczy 2021; ISBN 978-83-64942-31-0),
• Aurora. Nagroda dramaturgiczna miasta Bydgoszczy. Sztuki finałowe 2022 (Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy, Teatr Polski w Bydgoszczy 2021; ISBN 978-83-64942-31-0).

Opinie o twórczości

Opinie na temat twórczości Emilii Walczak są różnorodne i pełne uznania. Kazimiera Szczuka, znana krytyczka, w swojej recenzji książki Hey, Jude! stwierdza, że „Ironia, humor, erudycja i zmysł satyrycznego podpatrywania świata sprawiają, że chętnie sięgnęlibyśmy po kolejną część opowieści o wypadkach bydgoskiego losu Em. i Czarnej” Kazimiera Szczuka.

Joanna Bator, oceniając dzieło Diablica, zauważa: „Ciekawa i odważnie archaizowana próba spojrzenia na schyłek starej Europy przez pryzmat cierpień kobiecej duszy i ciała. A także – w dialogu intertekstualnym z dawnymi mistrzami prozy sanatoryjnej” Joanna Bator.

W podobnym tonie wypowiada się Dr Paulina Małochleb, która opisuje Diablica jako „świetną, gęstą prozę postmodernistyczną, jawnie dyskutującą z modelem powieści z poprzedniej epoki, ujawniającą swoje szwy, uciekającą w metanarrację, przerysowującą schematy powieści pisanej przez męskich autorów dla męskich czytelników. Lekka przy tym i dowcipna, świadoma, że wielki przewrót światopoglądowy, zasadnicza dyskusja o kształcie kultury, jest właściwie dzisiaj niemożliwa”.

Małgorzata Halber zwraca uwagę na emocjonalny ładunek w książce Z kluczem, opisując ją jako „[…] zmysłowe wspomnienie wakacji. Brezent, las, igliwie, lody w termosie. Młodzieżowa powieść wakacyjna to jeden z najważniejszych archetypów polskiej tożsamości, ważniejszy niż sielanka Kochanowskiego, i zdałam sobie sprawę z tego właśnie czytając tę skromną objętościowo, ale bogatą w warstwę znaczeniową książeczkę”.

Bibliografia (wybór)

Oto wybrane pozycje z bibliografii Emilii Walczak, które przedstawiają różnorodne tematy i podejścia w literaturze:

• Michał Tabaczyński. Fake, czyli (udawany?) ból świata. „Bydgoski Informator Kulturalny”. 1(446), 2014, brak numeru strony,
• Leszek Żuliński. Konfabulacje zakręcone. „Latarnia Morska”, 2014, brak numeru strony,
• Aleksandra Szwagrzyk. Kalejdoskop na zakręcie i proza na niby. „Fabularie”. 2(4), 2014, brak numeru strony,
• Konrad Zych. Wyjście z szuflady. „Twórczość”. 10, 2014, brak numeru strony,
• Kazimierz Bolesław Malinowski. Ene due rike fake. „Lampa”. 5-6, 2014, brak numeru strony,
• Jolanta Szwarc. Wartości i pseudo. „Latarnia Morska”, 2015,
• Filip Fierek. Czy trzeba umrzeć, żeby się nie bać?. „artPAPIER” 23(287), 2015,
• Natalia Nazaruk. Weltschmerz po bydgosku. „Fabularie” 4(9), 2015,
• Ewa Piechocka. Wydawnictwa. „Kalendarz Bydgoski”, rocznik 48 (2015),
• Alan Sasinowski. Żydzi, miłość, prowincja. „Kurier Szczeciński” 8.01.2016,
• Maja Staśko. Herstoria Polski. „eleWator” 1(15), 2016,
• Roman Wojciechowski. Hey, Jude!. „Topos” 3, 2016,
• Karolina Sałdecka. Historia wrastania w miasto – Emilia Walczak, Hey, Jude!. „Arterie” 23 (1), 2016,
• Michał Tabaczyński. Poezja, proza i kurioza. „Kalendarz Bydgoski”, rocznik 50 (2017),
• Jerzy Lengauer. Flaneur i skrytki geochachingowe. „artPAPIER” 1(337), 2018,
• Michał Tabaczyński. Między entuzjazmem i nudą. Przegląd bydgoskiej literatury ostatniego roku. „Kalendarz Bydgoski”, rocznik 51 (2018),
• Miłosz Waligórski. Cherchez la femme!. „Odra” 5, 2020,
• Katarzyna Ceglińska. W świecie kobiecego rozdwojenia. „Fabularie” 2(23), 2020,
• Stefan Pastuszewski. Niedojrzałość i brak tożsamości milenialsów. „Akant” 7, 2020,
• Stefan Pastuszewski. Zagwozdka z tą nowelą. „Akant” 9, 2020,
• Mieczysław Orski. Nad książkami. „Odra” 6, 2021,
• Konrad Zych. Pan Samochodzik i puszka Pandory. „Nowe Książki” 12, 2021.

---

Oceń: Emilia Walczak

---