Jerzy Krawczyk, urodzony 24 sierpnia 1921 roku w Łodzi, to postać, która znacząco wpisała się w historię polskiego malarstwa. Jego dorobek artystyczny był nie tylko pełen pasji, ale także głęboko zakorzeniony w rzeczywistości otaczającego go świata.
Krawczyk zmarł 5 lipca 1969 roku w Łodzi, a jego twórczość do dziś inspiruje wielu artystów. Był on jednym z członków Grupy Realistów, której celem było ukazanie autentyczności i prawdy w sztuce, co w pełni odzwierciedla jego malarskie prace.
Życiorys
Jerzy Krawczyk to artysta, którego edukacja artystyczna miała swój początek w Szkole Rysunku i Malarstwa. Kluczowym momentem w jego twórczej drodze był rok 1938, kiedy to postanowił opuścić Polskę i udać się do Wiednia, aby doskonalić swoje umiejętności malarskie. W czasie drugiej wojny światowej był przetrzymywany w obozie jenieckim w Dortmundzie, co z pewnością wpłynęło na jego późniejszą twórczość.
Po zakończeniu wojny w 1945 roku, Krawczyk miał okazję zaprezentować swoje prace w Ośrodku Propagandy Sztuki w Łodzi, co otworzyło mu drzwi do profesjonalnego świata sztuki. W tym samym roku dołączył do Związku Plastyków, co znacząco wpłynęło na jego rozwój artystyczny. Wkrótce potem rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, jednak szybko je przerwał, podążając za ścieżką kariery. W 1947 roku rozpoczął pracę jako rysownik w Zakładzie Anatomii Prawidłowej Akademii Medycznej w Łodzi, gdzie pozostał aż do swojej śmierci.
Krawczyk był niezwykle aktywnym artystą, regularnie wystawiając swoje prace na wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych zarówno w Polsce, jak i za granicą. Od 1962 roku uczestniczył w ogólnopolskich wystawach malarzy realistów w warszawskiej Zachęcie. W 1967 roku reprezentował Polskę na prestiżowym Biennale w São Paulo, co stanowiło istotny punkt w jego karierze artystycznej.
Tematyka jego dzieł obejmowała głównie nastrojowe pejzaże oraz obrazy odnoszące się do osobistych przeżyć z czasów obozowych, a także mające na celu upamiętnienie społeczności żydowskiej oraz Holokaustu. W późniejszych latach jego twórczość przybrała także formę programowo antyestetycznych „kompozycji przestrzennych”. Jego obrazy znajdują się w zbiorach m.in. Muzeów Narodowych w Krakowie, Warszawie, Wrocławiu, Gdańsku oraz Poznaniu, a także w kilku muzeach w Bydgoszczy, Rzeszowie, Toruniu i Chełmie. Ważnymi miejscami przechowującymi jego prace są również Muzeum Miasta Łodzi oraz Muzeum Sztuki w Łodzi.
Życie prywatne
Krawczyk był mężem Barbary Szajdzińskiej-Krawczyk, która również była artystką i członkinią Grupy Realistów. Ich związek wspierał zarówno życie osobiste, jak i zawodowe, co miało pozytywny wpływ na ich twórczość.
Przypisy
- Szajdzińska-Krawczyk Barbara, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 12.05.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Małgorzata Zwierzchowska | Ryszard Raduszewski | Włodzimierz Gulgowski | Janina Janecka | Wojciech Krawczyk | Shlomo Katz | Maciej Pawłowski | Balbina Bruszewska | Fryda Frankowska | Henryk Kon (kompozytor) | Emilia Walczak | Iwona Bielska | Roman Dębski | Piotr Śliskowski | Marek Sart | Marek Kędzierski | Tomasz Sobieraj (artysta) | Włodzimierz Twardowski | Cezary Kowalczuk (filmowiec) | Krystyna KondratiukOceń: Jerzy Krawczyk (malarz)