Franciszek Plocek


Franciszek Plocek, znany również jako „Słowik”, to postać wyjątkowa w historii Polski. Urodził się 31 października 1894 roku w Łodzi, a zmarł 23 października 1980 roku w tym samym mieście. Był nie tylko rolnikiem, ale także zaangażowanym działaczem niepodległościowym oraz politykiem, który znacząco wpłynął na życie polityczne swojego kraju.

Plocek obejmował stanowisko poseł na Sejm III kadencji, a także sprawował funkcję senatora w II Rzeczypospolitej. Od 1934 roku był członkiem Rady Głównej Centralnego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych, co podkreśla jego zaangażowanie w rozwój rolnictwa oraz organizacje wspierające ten sektor w Polsce.

Życiorys

Wykształcenie

Franciszek Plocek rozpoczął swoją edukację w Łodzi, gdzie ukończył cztery klasy szkoły średniej. Aby podnieść swoje kwalifikacje, zdecydował się na miesięczny kurs rolniczy w Liskowie oraz kurs podoficerski, co miało znaczący wpływ na jego przyszłe życie zawodowe i działalność społeczną.

Działalność niepodległościowa

Już od 1913 roku Plocek angażował się w działalność konspiracyjną jako członek Drużyn Strzeleckich. W kolejnych latach, od 1914 roku, wstąpił do Narodowego Związku Chłopskiego, a w 1915 roku odegrał kluczową rolę jako współorganizator POW w powiecie łódzkim, gdzie został komendantem sekcji, plutonu oraz organizacji lokalnej w Retkini. Jego aktywność nie ustawała również w 1916 roku, kiedy to przyczynił się do powstania PSL oraz OSP. W 1918 roku brał udział w akcji rozbrajania Niemców, a po tym wydarzeniu wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie w latach 1919–1920 walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, służąc w 28. pułku piechoty oraz w Sekcji Propagandy przy Oddziale II Sztabu DOG Łódź. Jako plutonowy brał udział w walkach na froncie w 201. i 202. pułku piechoty, a swoją służbę zakończył zdemobilizowaniem w grudniu 1920 roku.

Praca zawodowa i polityczna

Po zakończeniu kariery wojskowej Plocek powrócił do pracy na roli, zostając komendantem OSP w Retkini. Pełnił także funkcję zastępcy przewodniczącego gminnego komitetu WFPW (Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego) oraz został prezesem komitetu budowy „Domu Ludowego” w Retkini. Dodatkowo, był aktywnym członkiem rady gminnej w gminie Brus, a także dozoru szkolnego. Pełnił ważne funkcje jako skarbnik oraz prezes łódzkiej Rady Okręgowej Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych, co umożliwiło mu również uczestnictwo w centralnych władzach tego Towarzystwa. W ciągu swojej kariery był członkiem wydziału powiatowego, rady wojewódzkiej oraz zarządu łódzkiej Izby Rolniczej. W swoich działaniach politycznych związał się z BBWR. W 1930 roku uzyskał mandat poselski na Sejm III kadencji (1930–1935) z listy nr 1 (BBWR) w okręgu wyborczym nr 14 (Łódź), a na tej kadencji pracował w komisji reform rolnych. Kolejnym etapem jego kariery politycznej był wybór na senatora IV kadencji (1935–1938) z województwa łódzkiego, gdzie zajmował się pracą w komisjach: gospodarczej, rolnej, a także skarbowej, w której pełnił rolę sekretarza.

II wojna światowa i po wojnie

Plocek w okresie II wojny światowej był zaangażowany w działalność ZWZ-AK. W 1942 roku został aresztowany przez Niemców i przez trzy miesiące przebywał w więzieniu, po czym został wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa. Po zakończeniu wojny dołączył do Stronnictwa Ludowego, gdzie pełnił funkcję wiceprezesa zarządu wojewódzkiego w Łodzi oraz był członkiem Rady Naczelnej. Został wybrany 15 stycznia 1946 roku, a jego mandaty były przedłużane również na 30 września 1948 roku. W 1954 roku skreślono go z listy członków Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, jednak już w 1957 roku jego członkostwo w tej partii zostało przywrócone. Pracował jako rolnik aż do 1965 roku.

Życie prywatne

Plocek był synem Franciszka i Antoniny. Ożenił się z Walerią Kabzą, z którą miał synów Gabriela i Zdzisława oraz córkę Aleksandrę. Po zakończeniu życia zawodowego, spocznie na cmentarzu katolickim parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Łodzi, w kwaterze II, grób 737.

Ordery i odznaczenia

Franciszek Plocek był osobą, która zasłużyła się dla swojego kraju, co potwierdzają liczne odznaczenia, które otrzymał podczas swojej działalności.

  • Krzyż Niepodległości, przyznany 24 maja 1932,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 27 listopada 1929,
  • Krzyż Walecznych, otrzymany dwukrotnie,
  • Srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 22 lipca 1949,
  • Brązowy Krzyż Zasługi,
  • Krzyż Legionowy,
  • Odznaka pamiątkowa Polskiej Organizacji Wojskowej.

Upamiętnienie

W Łodzi, konkretne w dzielnicy Retkinia, od roku 2007 możemy zauważyć istnienie ulicy Franciszka Plocka. Ta lokalizacja znajduje się pomiędzy ulicą Pienistą a ulicą Maratońską, co podkreśla znaczenie, jakie ma to upamiętnienie w społeczności lokalnej.

Przypisy

  1. Franciszek Plocek » Witryna edukacyjna Kancelarii Senatu [online], senat.edu.pl [dostęp 13.05.2022 r.]
  2. Dziennik Urzędowy Wojew. Łódzkiego, 2007, nr 251, poz. 2416.
  3. „Łódź w Ilustracji”, 18.07.1937 r., nr 29, s. 5.
  4. Sprawozdanie Centralnego Towarzystwa Organizacyj i Kółek Rolniczych w Warszawie za 1934/5 Rok, Warszawa 1935, s. 17.
  5. Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 394.
  6. M.P. z 1949 r. nr 59, poz. 793 „za zasługi w pracy zawodowej”.
  7. M.P. z 1932 r. nr 121, poz. 152 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  8. M.P. z 1929 r. nr 278, poz. 644 „za zasługi na polu pracy niepodległościowej i społecznej”.
  9. a b c d e Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 07.06.2015 r.]

Oceń: Franciszek Plocek

Średnia ocena:4.55 Liczba ocen:16