Paweł Korzec


Paweł Korzec, znany także jako Pinkus Mendel Korzec, to postać o bogatej historii, która urodziła się 28 października 1919 roku w Łodzi. Jego życie toczyło się w fascynującym kontekście, który obejmował zarówno działalność polityczną, jak i akademicką.

Korzec był działaczem komunistycznym, a jego zaangażowanie w ruch robotniczy miało znaczący wpływ na jego późniejsze życie. Był jednocześnie historykiem dziejów ruchu robotniczego, co sprawiło, że jego prace są cenione na polu badań historycznych.

Po roku 1969 Paweł Korzec podjął decyzję o emigracji, co zapoczątkowało nowy rozdział w jego życiu, który zakończył się 15 maja 2012 roku w Paryżu. Jego wkład w historię oraz zaangażowanie w kwestie społeczne pozostawiły trwały ślad w pamięci wielu ludzi.

Życiorys

Paweł Korzec był synem Icka Moszka. W 1937 roku zakończył edukację w szkole powszechnej w Łodzi i rozpoczął pracę jako tkacz. Po wybuchu II wojny światowej, od 1939 roku, znalazł się na obszarze okupacji radzieckiej. Od 1942 roku brał udział w działalności partyzanckiej na terenie Białostocczyzny.

1 sierpnia 1944 roku objął stanowisko referenta śledczego w Komendzie Powiatowej Milicji Obywatelskiej w Białymstoku. Ukończył Centralną Szkołę Oficerów Polityczno-Wychowawczych Milicji Obywatelskiej, a następnie został zastępcą Komendanta Wojewódzkiego Milicji Obywatelskiej w Lublinie.

W styczniu 1945 roku awansował na stanowisko zastępcy Komendanta Wojewódzkiego Milicji Obywatelskiej w Łodzi w stopniu podporucznika. 10 sierpnia 1945 roku podjął pracę w Komendzie Wojewódzkiej w Bydgoszczy.

Jesienią 1945 roku został oskarżony o zamordowanie kapitana Romualda Myślickiego, do którego zbrodni doszło 13 października 1945 roku. Został skazany przez Wojewódzki Sąd Rejonowy w Łodzi na 5 lat pozbawienia wolności, jednak zwolniono go w grudniu tego samego roku.

W 1946 roku postanowił odejść z Milicji Obywatelskiej i rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Łódzkim, które zakończył w grudniu 1948 roku. Po ukończeniu studiów został zatrudniony jako asystent na Uniwersytecie Łódzkim, a od 1951 do października 1953 roku piastował stanowisko aspiranta.

W lutym 1954 roku uzyskał tytuł kandydata nauk historycznych pod kierunkiem Natalii Gąsiorowskiej. W 1954 roku został adiunktem, a w tym samym roku awansował na stanowisko zastępcy profesora. W 1956 roku uzyskał tytuł docenta w Instytucie Historii Uniwersytetu Łódzkiego.

Był również członkiem PPR/PZPR od 1944 roku. W 1969 roku wyjechał na emigrację i podjął pracę w Centre national de la recherche scientifique we Francji. Na łamach paryskich „Zeszytów Historycznych” krytycznie odnosił się do zagadnień związanych z funkcjonowaniem Zakładu Historii Partii oraz historiografii partii.

Wybrane publikacje

Paweł Korzec jest autorem wielu publikacji, które zostały wydane w okresie jego twórczości. Oto niektóre z nich:

  • Z dziejów robotniczego miasta, Warszawa: Czytelnik 1951,
  • (współautor: Ireneusz Ihnatowicz), Kryzys surowcowy 1861 – 1865 (głód bawełniany) w przemyśle łódzkim, Łódź: Łódzkie Towarzystwo Naukowe : Zakład im. Ossolińskich we Wrocławiu 1955,
  • (współautor: Edward Szuster), Łódzkie powstanie zbrojne w czerwcu 1905 r., Warszawa: Książka i Wiedza 1956,
  • Walki rewolucyjne w Łodzi i okręgu łódzkim w latach 1905-1907, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1956,
  • Źródła do dziejów rewolucji 1905-1907 w okręgu łódzkim, t. 1 cz. 1: [1900-1904], pod red. Natalii Gąsiorowskiej, wyd. Ireneusz Ihnatowicz, Paweł Korzec, Warszawa: Książka i Wiedza 1957,
  • Źródła do dziejów rewolucji 1905-1907 w okręgu łódzkim, t. 1 cz. 2: [1905], red. Natalia Gąsiorowska, wyd. Paweł Korzec, udział w oprac. Zdzisław Spieralski, Warszawa: Książka i Wiedza 1958,
  • Rewolucja 1905-1907 na ziemiach polskich, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1958,
  • Rewolucja 1905-1907 w Rosji, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1959,
  • (redakcja) Stanisław Pestkowski, Wspomnienia rewolucjonisty, oprac. Paweł Korzec, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1961,
  • (redakcja) Wielki Proletariat w okręgu łódzkim : teksty źródłowe, zebrał i oprac. Paweł Korzec, tł. Zygmunt Grosbart, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1963,
  • Źródła do dziejów rewolucji 1905-1907 w okręgu łódzkim, t. 2, wyd. Paweł Korzec, red. Natalia Gąsiorowska, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1964,
  • Pół wieku dziejów ruchu rewolucyjnego Białostocczyzny : 1864-1914, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1965,
  • Rok 1905 w Łodzi, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1965,
  • Materiały do studiów nad historiografią Polski Ludowej (w zakresie historii najnowszej), „Zeszyty Historyczne”, 1971, z. 20, s. 43-58,
  • Materiały do studiów nad historiografią PRL w zakresie historii najnowszej, „Zeszyty Historyczne”, 1972, z. 21, s. 3-21,
  • Materiały do studiów nad historiografią PRL w zakresie historii najnowszej (III), „Zeszyty Historyczne”, 1973, z. 23, s. 19-32,
  • Materiały do studiów nad historiografią PRL w zakresie historii najnowszej (IV), „Zeszyty Historyczne”, 1973, z. 24, s. 31-51,
  • Materiały do studiów nad historiografią PRL w zakresie historii najnowszej (V) (dok.), „Zeszyty Historyczne”, 1973, z. 25, s. 170-182,
  • Une affaire Dreyfus polonaise : le procès de Steiger (1924- 1925), Imprimerie Montbrun 1974,
  • Wstęp do Memoriału O. Durnina, „Zeszyty Historyczne”, 1974, z. 30, s. 98-102,
  • Spór o społeczeństwo Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej (1918-1939), „Zeszyty Historyczne”, 1976, z. 37, s. 229-236,
  • Przyczynek do dziejów Powstania Warszawskiego 1944, „Zeszyty Historyczne”, 1978, z. 43, s. 180-181,
  • Zastrzeżenia odnośnie listu Wł. Żeleńskiego na temat polskiej polityki narodowościowej (Zeszyty Historyczne Nr 48), „Zeszyty Historyczne”, 1980, z. 51, s. 230-231,
  • Juifs en Pologne : la question juive pendant l’entre-deux-guerres, Paris: Presses de la Fond. Nat. des Sciences Politiques 1980,
  • (przekład) Raport Gollerta [Powstanie Warszawskie 1944], tł. z niem. Paweł Korzec, Warszawa: „Signum” 1981,
  • Polemika z artykułem Wł. Zeleńskiego „W cieniu Stefana Ołpińskiego (Zeszyty Historyczne nr 69), „Zeszyty Historyczne”, 1985, z. 73, s. 235,
  • (współautor: Jacques Burko), Le Gouvernement polonais en exil et la persécution des juifs en France en 1942: d’après des documents inédits, Cerf 1997.

Przypisy

  1. IPN BU 827/2194 | Inwentarz archiwalny IPN [online], inwentarz.ipn.gov.pl [dostęp 04.09.2024 r.] (pol.).
  2. a b Lodz PSA Births 1918-22 Marriages, Deaths 1936-39, [w:] Jewish Record Indexing [online], JewishGen [dostęp 03.09.2024 r.] (ang.).
  3. Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944-1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 194, przyp. 297, ISBN 978-83-235-0318-7.
  4. Materiały do studiów nad historiografią Polski Ludowej (w zakresie historii najnowszej), „Zeszyty Historyczne”, 1971, z. 20, s. 43-58.
  5. Materiały do studiów nad historiografią PRL w zakresie historii najnowszej, „Zeszyty Historyczne”, 1972, z. 21, s. 3-21.
  6. Materiały do studiów nad historiografią PRL w zakresie historii najnowszej (III), „Zeszyty Historyczne”, 1973, z. 23, s. 19-32.
  7. Materiały do studiów nad historiografią PRL w zakresie historii najnowszej (IV), „Zeszyty Historyczne”, 1973, z. 24, s. 31-51.
  8. Materiały do studiów nad historiografią PRL w zakresie historii najnowszej (V) (dok.), „Zeszyty Historyczne”, 1973, z. 25, s. 170-182.
  9. Aleksander Litwin, Trzy listy do Pawła Korca, „Zeszyty Historyczne” 1974, z. 27, s. 206-214.
  10. Józef Lewandowski, Glossy historiograficzne (Na marginesie ,,Materiałów do studiów nad historiografią Polski Ludowej” Pawła Korca), „Zeszyty Historyczne” 1974, z. 27, s. 195-206.
  11. Łódź Urzędowa Oprac. M. Lubicz; Łódź [XII 1945], s. 21.

Oceń: Paweł Korzec

Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:8