Jacek Saryusz-Wolski

Polityka i administracja

Jacek Emil Saryusz-Wolski, urodzony 19 września 1948 roku w Łodzi, to osoba o znaczących osiągnięciach w polskiej polityce oraz gospodarce. Jako ekonomista i europanista, odegrał istotną rolę w procesie integracji Polski z Unią Europejską, będąc jednym z kluczowych negocjatorów w tym zakresie.

W latach 1991-1996 pełnił funkcję pierwszego pełnomocnika rządu do spraw integracji europejskiej oraz pomocy zagranicznej. Jego kolejne zobowiązania obejmowały także działalność w latach 2000-2001 na stanowisku sekretarza Komitetu Integracji Europejskiej. Saryusz-Wolski był również deputowanym do Parlamentu Europejskiego przez cztery kadencje, od 2004 do 2024 roku, co wyróżnia go na arenie europejskiej.

W trakcie swojej kariery publicznej, sprawował wiele różnych ról, w tym wiceprzewodniczącego Parlamentu Europejskiego w VI kadencji w latach 2004–2007 oraz przewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych PE od 2007 do 2009 roku. Dodatkowo, był także wiceprzewodniczącym Platformy Obywatelskiej w latach 2006–2010 oraz wiceprzewodniczącym Europejskiej Partii Ludowej od 2006 do 2017 roku.

Życiorys

Rodzina i wykształcenie

Jacek Saryusz-Wolski jest synem Emila i Eryki. W 1966 roku ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Łodzi. Następnie podjął studia z zakresu ekonomii na Uniwersytecie Łódzkim, gdzie uzyskał tytuł doktora nauk ekonomicznych. Dodatkowo odbył studia podyplomowe w Centre Européen Universitaire w Nancy.

Działalność naukowa i społeczna

W latach 70. zaangażował się w badania nad Wspólnotami Europejskimi w Uniwersytecie Łódzkim. W kolejnej dekadzie pełnił rolę adiunkta w Zakładzie Ekonomii Politycznej Socjalizmu tej samej uczelni. Na przełomie lat 80. i 90. objął kierownictwo Ośrodka Badań Europejskich Uniwersytetu Łódzkiego.

W latach 2002–2004 Saryusz-Wolski był dyrektorem Instytutu Unii Europejskiej w Collegium Civitas, gdzie prowadził wykłady do 2008 roku. Pełnił także funkcje przewodniczącego Centrum Europejskiego Natolin, prezesa Fundacji „Kolegium Europejskie”, oraz był członkiem Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego i zastępcą przewodniczącego rady Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych.

Działalność polityczna i urzędnicza w Polsce

W 1980 roku Saryusz-Wolski dołączył do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, z której wystąpił w 1981, zaraz po wprowadzeniu stanu wojennego. Jego decyzja miała konsekwencje, gdyż odtąd nie mógł uzyskać zgody na wydanie paszportu do celów naukowych; w III RP zyskał status pokrzywdzonego zgodnie z decyzją prezesa IPN.

W tym samym roku wstąpił także do NSZZ „Solidarność”, gdzie pełnił funkcję zastępcy rzecznika prasowego łódzkiego regionu związku.

W 1991 roku został pierwszym pełnomocnikiem do spraw integracji europejskiej i pomocy zagranicznej po utworzeniu tego stanowiska w czasie rządu Jana Krzysztofa Bieleckiego. Funkcję tę sprawował do 1996 roku w ramach kilku kolejnych rządów. Po przerwie wrócił do administracji rządowej w 2000 roku, kiedy to premier Jerzy Buzek powołał go na stanowisko sekretarza Komitetu Integracji Europejskiej. Saryusz-Wolski był zaangażowany w negocjacje podczas szczytu w Nicei w grudniu 2000. W 2001 roku bez powodzenia kandydował do Senatu z listy Bloku Senat 2001.

W 2003 roku objął stanowisko międzynarodowego sekretarza Platformy Obywatelskiej, a w 2006 roku został wybrany na wiceprzewodniczącego zarządu krajowego tej partii. Funkcje te pełnił do października 2010 roku.

Działalność w Parlamencie Europejskim

13 czerwca 2004 roku Saryusz-Wolski został wybrany na posła do Parlamentu Europejskiego z listy Platformy Obywatelskiej, reprezentując okręg nr 6, obejmujący województwo łódzkie. Udało mu się zdobyć 66 589 głosów (16,92%), osiągając najlepszy wynik w swoim okręgu. Od 20 lipca 2004 do 16 stycznia 2007 roku pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Parlamentu Europejskiego z ramienia EPL-ED. W 2006 roku objął stanowisko wiceprzewodniczącego Europejskiej Partii Ludowej, a w 2007 roku został przewodniczącym Komisji Spraw Zagranicznych Parlamentu Europejskiego. W VI kadencji był także członkiem-zastępcą w komisji budżetowej oraz członkiem delegacji PE do Federacji Rosyjskiej i Afganistanu. W wyborach w 2009 roku skutecznie ubiegał się o reelekcję.

W 2014 roku po raz trzeci uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego. 4 marca 2017 roku minister spraw zagranicznych w rządzie Beaty Szydło zgłosił jego kandydaturę na przewodniczącego Rady Europejskiej, którą zajmował Donald Tusk, zamierzający ubiegać się o reelekcję. W wyniku tego zdarzenia Saryusz-Wolski został usunięty z Platformy Obywatelskiej, co doprowadziło do utraty stanowiska wiceprzewodniczącego Europejskiej Partii Ludowej oraz członkostwa w frakcji EPL w Europarlamencie. W lutym 2019 roku został wskazany jako lider listy PiS na majowe wybory do Parlamentu Europejskiego w okręgu nr 4 (Warszawa). W marcu tego samego roku dołączył do frakcji Europejskich Konserwatystów i Reformatorów.

W wyniku głosowania w maju 2019 roku Saryusz-Wolski uzyskał czwarty mandat eurodeputowanego, zdobywając 186 851 głosów. Niestety, ubiegając się o reelekcję w wyborach w 2024 roku (tym razem z okręgu lubelskiego) nie odniósł sukcesu.

Odznaczenia

Jacek Saryusz-Wolski, uznany polityk oraz działacz, jest laureatem wielu prestiżowych odznaczeń. Poniżej przedstawiamy listę jego osiągnięć, które odzwierciedlają jego zaangażowanie oraz wkład w rozwój współpracy międzynarodowej:

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 2003 roku,
  • Legia Honorowa, nagrodzona w 2003 roku we Francji,
  • Order Za Zasługi I stopnia, nadany przez Ukrainę w 2006 roku,
  • Order Zwycięstwa Świętego Jerzego, otrzymany w Gruzji w 2013 roku,
  • Medal Mychitara Gosza, przyznany w Armenii w 2017 roku.

Przypisy

  1. Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 10.06.2024 r.]
  2. Jacek Saryusz-Wolski zasilił frakcję Europejskich Konserwatystów i Reformatorów. telewizjarepublika.pl, 27.03.2019 r. [dostęp 27.03.2019 r.]
  3. PiS podaje „jedynki” do europarlamentu. Na liście wielu członków rządu i była premier. gazeta.pl, 19.02.2019 r. [dostęp 20.02.2019 r.]
  4. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 31.05.2019 r.]
  5. a b c Piotr Zaremba: Przepraszam Jacka Saryusz-Wolskiego, choć w pierwszym rzędzie powinni to zrobić inni. wpolityce.pl, 12.04.2017 r. [dostęp 18.10.2019 r.]
  6. Jacek Saryusz-Wolski odchodzi z Europejskiej Partii Ludowej. interia.pl, 06.03.2017 r. [dostęp 06.03.2017 r.]
  7. Saryusz-Wolski usunięty z PO. tvn24.pl, 04.03.2017 r. [dostęp 04.03.2017 r.]
  8. Henryk Władysław Skorek (red.), Nasz wiek. Gimnazjum i Liceum imienia Mikołaja Kopernika w Łodzi 1906–2006. Zarys historyczny, Łódź 2006 r., s. 506, ISBN 83-908655-0-5.
  9. Polscy europosłowie otrzymali gruzińskie odznaczenia państwowe. rp.pl, 07.11.2013 r. [dostęp 29.08.2015 r.]
  10. Указ Президента України № 698/2006. president.gov.ua, 19.08.2006 r. [dostęp 27.09.2011 r.]
  11. Saryusz-Wolski Kawalerem Legii Honorowej. wp.pl, 12.02.2003 r. [dostęp 10.12.2011 r.]
  12. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 31.10.2003 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2004 r. nr 12, poz. 188).
  13. Uniwersytet Łódzki. Skład osobowy. Rok akademicki 1984/1985, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 1985 r., ISBN 83-7016-084-0.
  14. Rada Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. pism.pl. [dostęp 21.11.2015 r.]
  15. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 27.05.2014 r.]
  16. Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 27.09.2011 r.]
  17. Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych”. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 24.07.2019 r.]

Oceń: Jacek Saryusz-Wolski

★★★★★
Średnia ocena:4.92 Liczba ocen:7