Marian Wacław Drozdowski

Był synem Wacława, znanego łódzkiego fabrykanta, oraz Elżbiety z Horodeńskich. Edukację zakończył maturą w 1916 roku, a następnie złożył egzamin dyplomowy w warszawskiej Wyższej Szkole Handlowej (obecnie znanej jako SGH) w 1920 roku. W początkowych latach swojego życia aktywnie angażował się w różne organizacje, w tym ZMP „Zet” oraz „Zarzewie”.

W listopadzie 1918 roku, z chęcią do służby, zgłosił się na ochotnika do nowo formowanego Wojska Polskiego i wstąpił do 28 pułku piechoty. Po ukończeniu kursu oficerów gospodarczych latem 1920 roku, uzyskał awans na stopień podporucznika. Po wojnie polsko-radzieckiej osiedlił się w Warszawie, gdzie działał w Towarzystwie Straży Kresowej (1921–1922), a później przeniósł się na Śląsk. Tam, w latach 1924-1927, kierował śląskim oddziałem Związku Obrony Kresów Zachodnich z ramienia ZET-u.

W latach 1927-1932 sprawował funkcję zastępcy naczelnika wydziału handlu zagranicznego w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. Po przeprowadzce do Katowic w 1932 roku, pełnił rolę dyrektora Izby Przemysłowo-Handlowej oraz prowadził działalność jako publicysta ekonomiczny. Jego kariera polityczna rozwijała się dalszym ciągu, a w 1938 roku uzyskał mandat senatora w województwie śląskim, przystępując do sanacyjnego klubu OZN, gdzie pełnił funkcję sekretarza komisji budżetowej i gospodarczej.

Podczas II wojny światowej, w czasach niemieckiej okupacji, zarządzał działem aprowizacji Zarządu Miejskiego w Warszawie. Po zakończeniu działań wojennych pełnił funkcję dyrektora departamentu w Ministerstwie Handlu Zagranicznego, a następnie – aż do 1968 roku – dyrektora Centrali Hurtu Spożywczego.

Umarł 2 listopada 1980 roku, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu komunalnym Północnym. W życiu prywatnym był mężem Aldony z Chomiczów, z którą wziął ślub 30 października 1932 roku. Para doczekała się córki, Marii (ur. 1933), oraz dwóch synów, Wojciecha (ur. 1935) i Andrzeja (ur. 1940). Marian Wacław Drozdowski był również uhonorowany wieloma odznaczeniami, w tym Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III kl.), Krzyżem Kawalerskim Legii Honorowej (V kl.), czecho-słowackim Orderem Lwa Białego (1947) oraz Złotym Krzyżem Zasługi.